DIGI-WERELD, ETHIEK,
PRIVACY EN DEMOCRATIE
HOEZO: IK HEB NIETS
TE VERBERGEN?
INHOUD:
BLOG +
INFOBLOKKEN:
-HET
GESURVEILLEERDE WESTEN
-POLITIEK EN
ETHIEK: WEER TOPICS?
-HET VRIJE
WOORD IN HET GEDRANG
-ADIEU
LIBERTÉS CHÉRIES?
-EEN FILOSOOF
OVER: INTERNET EN GOOGLE
-JONGE FRANSE
EXPATS:
Wat u doet,
koopt, schrijft en voelt wordt tegenwoordig digitaal vastgelegd, bewaard en
verkocht. Internetbedrijven en overheden doen dat voortdurend. Dat is al vele
jaren zo: het neemt sterk toe èn uw data werden een economisch goed van belang!
Men maakt van U “een profiel”. Met "algoritmen" wordt u geclassificeerd en men tracht zelfs te destilleren wat u “denkt”! Als dat anoniem
gebeurt levert u enkel een bijdrage aan “algemene statistieken”. Dat doen
opinie-onderzoe-kers al jaren: maar zij vragen u eerst of u wil meedoen. Dat is anders
geworden, ook al waarschuwt men u tegen “cookies” en kunt u “de over u bewaarde
data opvragen en doen wissen”. Vele deert het niet en andere, die dat weigeren, lukt het
niet om te verdwijnen.. De overheid helpt en verplicht via Brussel aan organisaties (> 250 mensen) om een "data protection manager" aan te stellen. Opdat de wetgeving beter wordt toegepast.
Het
boek: The Circle (Dave Eggers, VS) gaat over het verdwijnen van onze privacy.
Een californische multinational (lees:
GAFA) staat model. Het boek uit 2013:bevat verzonnen zaken: die nu dagelijkse werkelijkheid
zijn.
De auteur schetst waarheen we gaan en beweegt ons om te zoeken naar een
“acceptabel evenwicht” tussen privacy en veiligheid. Immers: steeds vaker
kunnen we niet eenvoudig: “Nee of Tot Hier” zeggen. Via internet, cameras en
registraties worden we constant en bijna volledig gevolgd.
Mensen onder voortdurende overwaking
verliezen hun vrijheid: een groot goed in een democratische maatschappij.
Het boek verscheen
ten tijde van NSA-affaire en Snowdon: puur
toeval. De hoofdpersoon is verslaafd aan Sociale sites en raakt haar privacy
kwijt. Ze komt onder grote druk en weet niet hoe ze moet ontkomen. Dus: went ze
er langzaam aan..
Eggers vindt
het urgent om te komen tot een “numerieke ethiek”. Europa zou dat beter kunnen dan
dat “wilde VS-westen”. Natuurlijk: internet en de sociale media zijn niet meer
weg te denken.
We zien nu
ook grote digi-bedrijven, zelfs de staat “kaltstellen”. Zien een trage overheid,
die te weinig snapt terwijl anderen verder racen. Straks stemmen we via
internet, en dan heeft zo’n digi-bedrijf al je data. Dus zijn ze in staat ons
“te sturen en te pushen” want ze kennen onze ideeën en gevoelens exact”.. Men
kan je ook ongemerkt “boodschap-pen sturen” en je beïnvloeden.
De GAFA gaan
via Facebook en Loon (internetverbinding via ruimte) opkomende landen
internet-access geven. Wat meer kansen biedt: op zich dus een prima zaak. Straks
ervaren zij ook andere kanten. Dave
Eggers is succesvol als auteur, tekende
de anti-Trump-petitie (nog 450 andere auteurs). Zijn boek ”The Circle is een succes: een goed teken?
Michael
J. Sandel (Harvard) schreef JUSITICE. Waarin hij zich afvraagt of het
juist was dat de overheid (in 2008) banken en bedrijven redde. Dat besloot Bush:
terwijl zij “de schuldigen” waren.
Een Senaats onderzoekcommissie bestreed dat:
er zouden “te grote krachten” een rol hebben gespeeld. Banken en traders schrokken
toen ze op hun donder kregen, voor het daarna vangen van enorme bonussen. Het
grote publiek was woedend: immers zij deden het toch “fout”? In de VS is greedy-ness niet verkeerd, maar
iemand belonen voor een fout is andere koek.
Hij schrijft
ook over: positieve discriminatie, herverdeling van welvaart en hoge beloningen.
Het boek scoorde 3 miljoen verkopen.
Het gaat ook
over drie verschillende benaderingen van “justice=rechtvaardigheid”. Die
afhangen van het ideaal dat men nastreeft. Denk aan : welzijn, vrijheid en
deugdzaamheid/fatsoen. Het gaat ook over: utilitarisme, de libertijnse
ideologie en de moraal van Kant komen aan de orde. Zien we hier een voorbeeld
van een revival van “het waarom en het idealisme”?
Zelfs op
progressieve universiteiten denkt men dat “er grenzen moeten zijn aan wat
iemand mag zeggen”. Ook nu in de eeuw van het internet en vrije expressie.
Die aanvallen
zien we van drie kanten komen: Repressie door regeringen (Rusland, China,
Egypte), gewelddadig optreden tegen journalisten, bloggers en cartoonisten
(Mexico, Bangladesh, Frankrijk) en opkomst van groepen die verboden eisen van “”
beledigingen aan hun adres”.
Taliban
willen “spreken over feminisme verbieden”
en blanken willen dat “praten over
slavernij word verboden”. Dat ook academici dat vinden, is opmerkelijk!
Autoritaire
regiems vinden dat gewoon en strenge
religieuze groepen onderdrukken graag vrijheden.
Het relatieve
aantal landen dat de “vrije meningsuiting enthousiast verdedigt” slinkt. Vele personen en groepen willen dat hun overheid “hun
rechten of vrijheden” garandeert. Zie islamlanden die in het internationale een
verbod “op het beledigen van religies”.
Spannend:
want de vrijheid van spreken is de meest fundamentele van alle vrijheden. En DE
garantie tegen foute machthebbers, die je moet mogen tegenspreken..
Het debat is
essentieel: om Goed en Kwaad te onderscheiden. Vele vinden dat zaken als:
pedo-pornografie, nucleaire codes.. apert moeten staan.
Maar ook dat
“godsdienstlastering niet verboden moet worden”. Het zij die boos maken steunen
“omdat sommige de sociale harmonie verstoren” is een vaag argument. Iedereen
heeft wel iets wat beledigt…
Hier is een
goed debat nodig om bezwaren te uiten,
maar wel op vreedzame wijze zonder aanzetten tot geweld. Iedereen moet streven naar een dikke
huid..
De immigratie
speelt hierin een rol: omdat “afwijkende” opvattingen in het debat verschijnen,
die verdwenen of die nooit eerder werden gehoord. De clash van de
beschavingen.. Daarbij is echter de “eis van tolerantie en geweldloos opkomen
voor opvattingen” een niet vervreemdbaar recht essentieel in de
democratie.
Adieu,
libertes cheries, zegt Gaspard König,
oprichter van Generation Libre (fr. Denktank).
¾ (!) van de
fransen acht de hoeveelheid regels en verboden te gortig. Zoals: verbod op open
haard stoken in Parijs, en de poging om de Nutella “af te raden” en het
verbieden van de “hands free telefoonkit”. Men wil meer vrijheid: bij verkeersregels,
de consumptie (roken etc.)… Verbieden is slecht voor verantwoord gedrag en is infantiliserend
dit “democratisch despotisme (Toqueville)”.
De staat wil verkeersdoden
verminderen: maar heeft ze daar iets mee te maken? Moet ze het niet laten bij
voorlichten en informeren, en de burger zelf “zijn risico” laten nemen?
Maatschappelijke
extra-kosten bij sommige “doden” is een argument maar blijf
van ethische zaken af. En zijn milieumaatregelen ook niet overdreven in een
wereld die individuele vrijheid hoog acht.
De staat die
voor zijn burgers gaat denken is niet
gewenst: Dat komt deels uit 1968: toen
het ging over het “weigeren van verstandig paternalisme”. Nu iedereen zijn
mening electronisch kan spreiden en kan eisen om gehoord te worden, lijkt dat
overdreven.
Frankrijk kent (grondwet) het principe van de voorzorg (precaution). Ca 45% ziet dat als positief: 41 % niet. En 11% wil er tegen vechten. Dus: 50/50. Een acht het nuttig (ecologen) de ander vindt het innovatierem! Mogelijk lijdt ook de tolerantie drempel er onder.
Slechts 7% van de fransen is bezorgd over vermindering van privacy. Men denkt vooral aan terrorisme- en misdaadpreventie. Vele vinden die regels over milieugedrag en gezondheid te ver gaan. Men moet mensen laten kiezen wat zij als hun verantwoordelijkheid zien.
Een belangrijk
element in de grote veranderingsgolf waarin we zitten..
Expats
ontdekken elders dan ook grote verschillen. Vrijheid is er groter en geld iets positiefs.
Men vangt +25 % (Parijs: +40% tov “de
provincie).
Terugkomen (35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is sterk wennen.
Financieel maar ook qua “algemeen klimaat”. De geslonken marge van vrij handelen valt
sterk op.
Maël
Renouard filosofeert graag over internet en
noemt dat “une machine a reminiscence”. Een kunstmatig geheugen wat alle inlichtingen
bevat.
Alle informatie over bijna alles, een datum, een naam en een citaat.. In je geheugen graven hoeft niet meer… Alles is er, behalve “hetgeen in ons persoonlijke geheugen zit”. Ons leven is niet verifieerbaar, al het andere wel, dank zij Google. Maar pas op: dat is niet meer waar! Onze bewegingen worden gefilmd, met I-phones en naar de Google-cloud gezonden..
Lees de krant
van deze moralist: “Fragments d’une memoire infinie”. Over zijn numerieke
dagelijkse leven, twijfels over internet
en over Google e zijn relaties met andere.
Zijn
reflecties zijn diep en nostalgisch: “Verdwijning is in onze wereld bijna onmogelijk
geworden”.. Hij las de mails van zijn overleden vader: die liet zijn wachtwoord
achter. Zo werd zijn leven bewaard.
Het
Facebookaccount van een overleden vriend beleeft hij als een soort eeuwig coma. Over zijn eigen Facebook-account zegt hij: "Mijn ervaring met Facebook is die van een permanente
openbaring van mijn dommigheden". Zie je ook bij andere, best intelligente mensen. Internet zet ons aan
tot vechten: iedereen tegen iedereen".
“Het
wegvallen van “het vergeten” werd tot een wapen. Menselijke passies: als dommigheid,
animositeit en ressentiment” blijven zichtbaar. Ons lot: “Google ruimt de
hypocrisie op en maakt het onmogelijk met anderen te leven”..
(Mede naar Renouard,
filosoof, schrijver en vertaler, LP juni 2016)
LEON DE MARSEILLE xx AUGUSTUS 2016
INFOBLOKKEN
BIJ : DIGIWERELD
-HET
GESURVEILLEERDE WESTEN
-POLITIEK EN
ETHIEK: WEER TOPICS?
-HET VRIJE
WOORD IN HET GEDRANG
-ADIEU
LIBERTÉS CHÉRIES?
-EEN FILOSOOF
OVER: INTERNET EN GOOGLE
-JONGE FRANSE
EXPATS
HET
GESURVEILLEERDE WESTEN OVERMORGEN
Daarover gaat
het boek: The Circle, van Dave Eggers (VS): dus over het
“verdwijnen van ons privè-leven. Een californische multinational staat model en
die doet denken aan de GAFA. Het boek is
uit 2013: dagelijks ontdekt de schrijver werkelijkheden die hij toen
“aankondigde/beschreef”. Het verbaast hem dat mensen denken dat alle hun heil
de smartphone is. De roman beoogt te laten zien waar we heen gaan en dat we
moeten zoeken naar een “acceptabel evenwicht” tussen privacy en veiligheid.
Want steeds vaker kunnen we niet eenvoudig “Nee of Stop” zeggen. Op internet en
in de steden worden we voortdurend gevolgd. En een mens onder voortdurende
overwaking verliest zijn vrijheid en dus ook de democratische maatschappij. Het
boek is net voor NSA en Snowdon geschreven… puur toeval. De hoofdpersoon wordt
verslaafd aan de Sociale sites en raakt zo haar hele privacy kwijt. En voelt
zich meer en meer bedrukt en kan zich niet meer verzetten. En langzaam went ze
er aan..
Eggers vindt
het hoog tijd om te komen tot een “numerieke ethiek” wat door Europa beter kan
worden gedaan dan door “het wilde VS-westen”. Maar hij begrijpt dat je internet
en de sociale media niet meer weg kunt denken. En hij weet dat velen beseffen
dat er een “nieuw modern evenwicht” moet worden gevonden..
Nu al zie je
dat grote digi-bedrijven zelfs de staat “kaltstellen”. De overheid is traag, snapt te weinig en de anderen racen verder. Straks stemmen we
via internet en moet je dan meemaken dat een digi-bedrijf die data heeft? Dan
zijn ze in staat ons “te sturen en te pushen omdat ze onze ideeen en gevoelens
exact kennen”.. En ze kunnen ons met berichten dus “ongemerkt sturen”.
De GAFA
willen nu met Facebook in India en Loon de opkomende landen internet-access
geven. Wat zeer goede kansen biedt zoals
in Z-Soedan waar mensen nu de wereld kunnen zien en horen. Op zich een prima
zaak. Maar straks zien zij ook de andere kanten.
Dave Eggers
is al jaren een opvallende auteur met prijzen in 2000 en 2009. Hij tekende ook
de anti-Trump petitie met 450 andere auteurs. En nu is er zijn boek ”The Circle
(ook in het frans).
POLITIEK EN
ETHIEK: EEN TOPIC?
Michael J.
Sandel van Harvard schreff het boek JUSITICE. Waarin hij zich afvraagt of het
juist was dat in 2008 de banken en bedrijven door de overheid werden gered
(Besluit: Bush) terwijl zij toch “de schuldigen waren?”. Wat ze in de
Senaatsonder-zoekcommissie bestreden: er zouden te grote krachten een rol
hebben gespeeld.. Banken en traders waren dan ook geraakt toen ze op hun donder
kregen voor het opnieuw vangen van enorme bonussen na de crisis of zelfs nog IN
de crisis al. Het grote publiek was woedend: immers zij waren toch “mislukt”? En
in de VS is greedy-nes echt geen punt, maar iemand belonen voor een echec is
heel andere koek. Andere thema`s zijn: positieve discriminatie, herverdeling
van welvaart, hoge beloningen, staatshulp bij faillissementen… Het boek is al 3
miljoen keer verkocht. Ook omdat er in wordt uitgelegd dat er drie
verschillende benaderingen zijn van “justice”. Afhankelijk van het
achterliggende ideaal dat men nastreeft: welzijn, vrijheid en deugdzaamheid
(vertu). Utilitarisme, libertijnse ideologie en de moraal van Kant komen aan de
orde. En vele voorbeelden. De revival van “het waarom en idealisme...
HET VRIJE
WOORD IN HET GEDRANG?
Zelfs in
progressieve universiteiten vind men dat er “grenzen moeten zijn aan wat iemand
mag zeggen”. In de eeuw van het internet en DE vrije expressie trapt men nu op
de rem. De aanvallen komen van drie kanten: Repressie van regeringen (Rusland,
China, Egypte), geweldadigheid en terreur tegen journalisten, bloggers en
cartonisten (Mexico, Bangladesh, Frankrijk) en opkomst van groepen die vragen
op verbod van beledigingen aan hun adres. Maar wie bepaalt wat en hoe dan?
Taliban willen praten over feminisme verbieden en blanken willen dat men praten
over slavernij verbiedt… Op UCLA wil men
zelfs “America land of opportunities” verbieden: een micro-racisme? Dat
academici dat vinden is opmerkelijk! Want autoritaire regiems vinden dat prima
en ook strenge religieuze groepen die graag vrijheden onderdrukken.. Als we
rondkijken is het aantal landen dat de “vrije meningsuiting enthousiast
verdedigt” niet erg groot meer. Steeds meer personen en groepen willen dat hun
overheid die vrijheid garandeert. Zie de islamlanden die willen dat in het
internationale recht komt het verbod op het beledigen van religies..
Maar pas op:
de vrijheid van spreken is de meest fundamentele van alle vrijheden. En DE
garantie tegen foute machthebbers. Die moet je namelijk kunnen
tegenspreken.. Het debat is essentieel
om Goed en Kwaad te onderscheiden. Mogelijk moeten enkele zaken uitgezonderd
zijn: pedo-pornografie, nucleaire codes.. bijvoorbeeld. Anti-blasfemieke
verboden zijn “uit de tijd” . Zeggen dat die sommigen boos maken en de sociale
harmonie verstoren is onvoldoende argument: zo zal straks iedereen iets noemen
wat hem beledigt… Dat moet in het debat
goed aan de orde gesteld worden en bezwaren uiten moet kunnen als het maar op
vreedzame wijze gebeurt. En niet tot gewld aanzet.. Je moet streven naar een dikke huid..
ADIEU
LIBERTÉS CHÉRIES?
Zo’n ¾ (!)
van de fransen vinden dat de hoeveelheid regels en verboden te gortig werd.
Zoals het verbieden van open haard stoken in Parijs, de recente de poging van
Mme Royal om de Nutella “af te raden” want er zit palmolie in én het verbieden
van de “hands free telefoonkit”. .. En
ze verzuchten: laat ons toch een beetje vrij leven! Het gaat dan over de
verkeersregels, de consumptie (roken
etc.) en het mogen bespioneren van ons internetgedrag in bedrijven en door
overheden. afluisteren. Ze achten die ineffectief slecht voor het verantwoord
gedragen en ook infantiliserend. En 80%
vreest dat het morgen nog erger wordt..
De oprichter
Gaspard König van de Denk tank Genreration Libre sprrekt over democratisch
despotisme zoals Toqueville het noemde. De staat wil het aantal doden terug
dringen, maar wat heeft ze daar eigenlijk mee te maken? Ze moet het laten bij
voorlichten en informeren en dan de
burger zelf “zijn risico” laten nemen.
Je kunt
wijzen op de maatschappelijke kosten van sommige “doden” los van ethische
zaken. En ook milieumaatregelen lijken bijna belachelijk in een wereld die de
individuele vrijheid hoog acht. Een staat die voor zijn burgers gaat denken
maakt het steeds erger. Dat komt deels uit 1968 toen het ging over het
“weigeren van verstandig paternalisme”. Maar nu iedereen zijn mening
electronisch kan spreiden en mag eisen gehoord te worden lijkt dat overdreven.
Het verschil is ook dat het in 1968 ging om een radicaal soort van weigering
terwijl het nu meer gaat om wat het individu wil. Onder de kreet: “Moi je xxxxx”.
Frankrijk
kent in de grondwet het principe van de voorzorg (precaution). Maar 45% ziet
dat als positief en 41 % helemaal niet. Maar slechts 11% wil er echt over in
opstand komen.. Dus op dit punt is het
50/50. De ene acht het nuttig vooral de ecologische en de ander ziet er een
innovatierem in.. Ook vinden sommige dat
de tolerantie drempel er onder lijdt.
Slechts 7%
van de fransen is bezorgd over vermindering van privacy. En denkt vooral aan
terrorisme en misdaad. Maar vele vinden ook dat die regels over milieugedrag en
gezondheid veel te ver gaan. Men vindt dat het vooral moet gaan om mensen te
laten kiezen wat zij hun verantwoordelijkheden achten.. Nog een belangrijk
element om op te letten in de grote veranderingsgolf waarin we zijn verzeild
geraakt.
EEN FILOSOOF
OVER INTERNET EN GOOGLE
Maël Renouard
zegt: “Internet is een “machine a reminiscence”, een kunstmatig geheugen waarop
je alle inlichtingen vindt, alle informatie over alles, een datum, een naam en
een citaat, zonder in je geheugen te graven… Alles is er dus behalve “wat in
ons persoonlijke geheugen zit”. Ons
leven is nog niet verifieerbaar, terwijl al het andere dat wel is dank zij
Google. En dan bedenkt hij: “Maar ook dat is niet meer waar, onze bewegingen
werden met camera vastgelegd waaraan je telefoon vastzit en via de cloud legt
Google c.s. onze data ook vast”.
Dat schrijft
hij in zijn krant: “Fragments d’une memoire infinie”, deze moralist. Over zijn
numerieke leven, zijn aarzelingen over internet en over Google, in zijn
dagelijkse leven. Ook over zijn relaties met andere en met zijn eigen kennis.
Zijn reflecties zijn diep en nostalgisch. “De verdwijning begint in onze wereld
onmogelijk te worden”.. hij schreef over
de mails van zijn overleden vader, die hij kon lezen omdat die zijn wachtwoord
achterliet.. zijn leven bleef zo ook bewaard. En het Facebookaccount van een overleden
vriend ziet hij als een soort eeuwig coma. En hij voegt toe: “Mijn ervaring met
Facebook is vooral die permanente openbaring van dommigheden van zeer
intelligente mensen”. En internet zet ons aan tot een oorlog van iedereen tegen
iedereen. “Het wegvallen van het vergeten is een vreselijk wapen in de handen
van die menselijke passies als de stommigheid, de animositeit en het
ressentiment”. Ons vreselijke lot is: “Google maakte een eind aan de hypocrisie
die het ons mogelijk maakt met anderen te leven”..
(Over Maël
Renouard, filosoof, schrijver en vertaler, Door prof. Antoine Compagnon van het
College de France in LP juni 2016)
JONGE FRANSE
EXPATS: MOEILIJK?
Het verschil
in beloning van hoger opgeleiden mn van business-schools is groot (Fr—VS en
Azie vnlt). Ca 25 % tov van Parijs en 40% tov “de province”. Ca een derde
vertrekt naar beter betalende landen: zelfs 50% of nog meer in de financiele
sector!) en men wil niet zelden op 35 jarige leeftijd (eerste kind en grijze
ouders) terugkomen… En dat is problematisch: financieel en waar zijn die goede
jobs? Ze moeten vaak 15.000 à 25.000 euro verschil accepteren: Bruto zijn de
getallen 36.000 (Fr) tegen 46.500.. De
rush naar het buitenland neemt nu iets af, een recessie-effect?
Expats
ontdekken elders de grote verschillen. Vrijheden zijn groter en geld is een
positief iets. Men vangt +25 % tov van Parijs (+40% tov “de provincie). Terugkomen
(35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is wennen. Financieel maar ook het
“klimaat”. .
Expats
ontdekken elders de grote verschillen. Vrijheden zijn groter en geld is een
positief iets. Men vangt +25 % tov van Parijs (+40% tov “de provincie). Terugkomen
(35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is wennen. Financieel maar ook het
“klimaat”. .
Expats
ontdekken elders de grote verschillen. Vrijheden zijn groter en geld is een
positief iets. Men vangt +25 % tov van Parijs (+40% tov “de provincie). Terugkomen
(35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is wennen. Financieel maar ook het
“klimaat”. .
Expats
ontdekken elders de grote verschillen. Vrijheden zijn groter en geld is een
positief iets. Men vangt +25 % tov van Parijs (+40% tov “de provincie). Terugkomen
(35 jaar, eerste kind en grijze ouders) is wennen. Financieel maar ook het
“klimaat”. .
LEON DE MARSEILLE xx AUGUSTUS 2016