Le Provençal Blog: MARSEILLE IS OOK "FINI-PARTI". HOEZO "35 HEURES”?

LE FINI-PARTI...... EST FINI..

DAT LIGT ER NIET ALTIJD....

VERZUCHTING VAN EEN EBOUEUR

MARSEILLE IS NIET NAPELS , MAAR..

Nee, Marseille is geen Napels, al waren de ingrediënten daarvoor wel degelijk aanwezig. Beetje lokale maffia die reikte tot in de hogere PS-kringen en een ferme vakbondsorganisatie die een lange staking ook niet schuwen. Want toen de havenactiviteiten fors terugvielen en later daar ook nog de containertechnologie overheen kwam, gingen de vakbonden hier flink in het verweer. En ze staakten een prachtig setje arbeidsvoorwaarden bij elkaar! Bravo dus... Natuurlijk ook ten koste van de arme burger die daarvoor in zijn taxe moest betalen en die ook nog dagen of weken in de rotzooi op straat moest rondsjouwen. Dus we beginnen met wat beelden die deze stakingen wat illustreren: de troep, de clashes met de politie en de demonstraties. En ook die brandjes van wanhopige bewoners... want als het té echt begon te geuren en ook de stadsratten er kwamen lunchen dan ging er nog wel eens de fik in zo'n berg met afval... Zeer effectief! Want de brandweer was er meteen en de stank werd anders: brandlucht ruikt toch beter dan rottingsgeurtjes. Natuurlijk kwam de burgervader ook in actie als het ergens hygiënisch gezien, al te gek (lees: al te link!) werd... Natuurlijk waren bij herhaling de winkeliers woedend: het stonk soms heel erg bij hun winkels. Dan sloegen ze wel eens de handen in een en lieten op hun kosten een opruimploeg komen... en "braken zo de staking". Het werd door bestuur en stakers meestal oogluikend toegestaan.... Niemand had dan zin in een soort van "burgeroorlog".. Kortom deze stakingen waren super-tests van de tolerantie in deze stad. En natuurlijk liep dat wel eens uit de hand...

Natuurlijk moet u ook bedenken dat we hier enkele honderdduizenden mede-burgers hebben die niet zo goed weg weten met de overvloeden aan produc-ten en hun verpakkingen... Zeker in de buurt van de markten van Noailles in het centrum, waar hoge omzetten gedraaid worden. En dus ook veel afval resteert... Daarnaast is het ook zo dat wat rommel in de niet-zo-blanke stadsdelen als minder erg wordt beleeft... Kortom, Marseille heeft het op dit punt best wat extra moeilijk...

Dus we gaan met dit in ons achterhoofd eens wat kijken naar het Marseille van enkele jaren geleden en tijdens die irritante stakingen...

MARSEILLE UN PEU SALE, D'HIER...

AFVALBERG VAN EEN WEEK OF ZO...

DIE DURFT!

BEGIN VAN EEN WEGBARRICADE

GEBLUSTE VUILNIS BIJ OVERHEIDSINGANG

MET PROTESTKRETEN ERBIJ!

GEEN STAKING MAAR OVERVOL...

DEZE FIRMA POETST DE STRAAT..

FINI-PARTI , UNE HISTOIRE DES SYNDICATS...

Wie denkt dat fini-parti iets met pastis of jeu de boules van doen heeft, zit er echt naast. Nee dit gaat over de “stadsreiniging”, dus de vuilnisophalers. Dat werk wordt hier door de MPM (samenwerkingsverband Marseille en omgevende gemeenten) uitgevoerd.

De beroemde vakbond CGT en wat minder Force Ouvrière, zijn ook hier een beetje de baas.. Zeker zolang het stadsbestuur nog stevig in linkse handen was… En let wel: die FO is niet gewoon ultra-links, nee hoor! Zij zijn ook niks communistisch: maar wel keihard in hun methoden. Arbeidsvoorwaarden dus maximaal en ook flinke salarissen.. Een vakbond met een a-politieke maar wel duidelijke inslag. Zonder Marx en Internationale... Ze hadden een deel “de gemeentelijke diensten” dan ook stevig in hun macht.. en het stakingsrecht is hier meer dan heilig.
Sinds Sarkozy bestaat er de befaamde “service minimum" ook hier. Helemaal plat leggen is dus verboden, er moet iets “open en/of over blijven”. Wat bij vuilnis echter niet zeer veel verandert...
Alles is sinds de laatste verkiezingen heel anders geworden. Rechts zwaait hier nu de scepter en rechts dat staat ook voor “netter, schoner en minder “sociale voorrechten” of moet je zeggen dat het de doorgeschoten non-arbeidsmoraal niet zo ziet zitten? Oordeel als u verder heeft gelezen! En hou in het achterhoofd dat in Frankrijk vakbonden nog ouderwets veel voor het zeggen hebben: zoals vroeger in Engeland bij die mijnwerkers en zeker ook in de VS bij de auto-sector...
Er verscheen zelfs een boek over "de eboueurs de Marseille" van een insider. Die schreef dat "de in Marseille bereikte dosis van het clientelisme" (is het "kiezer kopen"), alles in Frankrijk op dit gebied zou slaan". In feite, zo schreef hij: "Zit de vakbond gewoon in het management van het gemeentelijke apparaat"...!
U begrijpt dus dat het aanpakken van "fini-parti" ,-wat nu volop gaande is-, bepaald geen eenvoudige klus werd. Men onderhandelde best stevig, maar men voelde ook dat "de burger" meekeek. En dat die er écht genoeg van had gekregen! Dat hielp dus flink mee en het leidde er toe dat fini-parti werd vervangen door 7 uur werken en een schema dat voorzag in enkele dagelijkse ronden... En er werden ook echte controles ingesteld. Natuurlijk werd ook de portemonnee getrokken en werd een veranderingspremie betaald.... Voor buitenstaanders onbegrijpelijk, maar voor hen die de verhoudingen en "de eergevoelens" begrijpen, goed te volgen.
Hoe dan ook de verandering is echt begonnen. Maar ook in "een algemene crisis-sfeer" als achtergrond! De algemene wereldcrisis plus die franse natuurlijk... En ook nog in het zicht van een aanstaand faillissement van de Marseillaanse ferry-onderneming SNCM.... Waar gesproken word over duizenden ontslagen...
Zie hieronder dus nog wat foto's van "vroegere tijden" voor we overgaan tot beelden van de actualiteit. van vandaag...

FINI-PARTI, SYNDICS ET GENDARMES..

DE SUPPORTERS!

CGT ZET WAT EXTRA-KRACHT

NU OOK NOG WEL EEN KEER MOGELIJK...

ALS HET TE LANG HAD GELEGEN... IN WIT OPRUIMEN!

CRS TIJDENS EEN CHARGE!!

DE SYNDICALE BRANDKLEUREN...

Langs deze historische wegen komen wij hier aan dat beruchte “FINI-PARTI”… Wat simpelweg betekent: elke poetsclub heeft een “vaste job” en als die “af” is dan mag men vertrekken.. Niet naar huis (al mag dat ook!) maar meestal naar job 2 waar men wat bijverdient! Een beetje amerikaans dus maar hier met het verschil dat “fini” hier meestal betekent “parti” ná 3,5 uur gemiddeld schoonmaken… Ja u hoort het goed: 3,5 uur per dag! Hoezo 35 uur per week: Marseille is al veel verder! Hier kom je dus op 17,5 uur per week…

Maar ja, dan is dé vraag : wàt is klaar eigenlijk? Want als je alles net hebt opgepakt kàn er nog iemand na jou weer iets neergooien, niet? Dus echt controleren of iemand niet té vroeg was vertrokken bleek zeer lastig uit te voeren. Gevolg: de heren werkten gemiddeld die 3,5 uur per dag, en hadden er dus vaak nóg een klus bij... Wit of zwart natuurlijk..
U begrijpt dat dit leidt tot een prachtig uurloon en ook tot een fraai maandinkomen!

Wel dat was het nieuwe stadsbestuur dus een dikke doorn in het oog en er werd stevig onderhandeld. Daarnaast was het intussen ook stevig duidelijk geworden dat de winkelmensen en de “gewone Marseillanen” die nogal smerige stad helemaal beu waren geworden! Kortom, FO moest snappen dat de tijden waren veranderd. En ook dat het vele gestaak van vroeger ook niet meer zou kunnen…

EEN PERSOONLIJKE ERVARING IN 2010...

Wij woonden enkele maanden in een tussen-huur-appartement en er brak zo'n staking uit… Binnen een week lag er dus voor ons gebouw op straat een ferme berg afval… En op een ochtend bemerkten we dat iemand die in de fik had gestoken en hoe… De vuilniszakken rookten en de vlammen waren er ook al… Dus sloegen we groot alarm en riepen de buren op de 1^e etage die dichtbij de berg en de vlammen zaten. Die zagen het zeer geschrokken en begrepen meteen dat ze met emmers water de zaak moesten trachten te bedwingen terwijl de brandweer aanrukte…

CONTAINER FIKT BIJ DEMONSTRATIE..

Het ging best goed, al werd ik door een olijke buurvrouw van 1 hoog voor een verhit persoon aangezien..! Dus kreeg ik een nat pak tot grote pret van iedereen.. Klein ongelukje natuurlijk! De brandweer kwam en spoot alles uit en vertrok… En liet de rotzooi liggen natuurlijk: want stakingen breek je niet… Dus was het al met al nog erger dan voorheen! Het stonk nu echt in de straat… En dat heeft toen nog 2 weken geduurd want het ging keihard in die dagen.. Natuurlijk is het ook zo dat ons afrikaans bevolkingsdeel wat losser denkt over afval op straat. Omdat ze vaak etnisch “gesorteerd wonen” is dat dubbel zichtbaar: men accepteert wat meer vuil op straat. Als u wel eens in de Magrehb was of dieper in Afrika begrijpt u dat de mensen daar andere zorgen hebben dan wat rommel op de grond. En, ze hebben daar nauwelijks iets dus ook geen rommel van de consumptiedriften.. Ook weet u mogelijk dat met name Arabieren en moslims zeker zeer op hun persoonlijke hygiene en uiterlijk zijn gesteld. We zien hier enorm veel kappers en schhonheidssalons en winkels met “beauty en hygièneproducten”. Vooral voor de “africans” hier; de fransen hebben vanouds een wat andere reputatie als het over “hygiène gaat”; maar dat is natuurlijk kwaadsprekerij! Zo nu weet u ongeveer hoe hier het spel er uit ziet en wordt/werd gespeeld. Ja dus ook deels WERD gespeeld, dus!

FINI-PARTI WAS ALTIJD IETS
VOOR WAT TCHATCHE..

DE PERS SMULDE ER OOK VAN..

HET CONFLICT IN DE MEDIA

MARSEILLE IN DE STATISTIEKEN

DE RATTEN KWAMEN OOK LUNCHEN...

EN NU IS DAT ALLEMAAL "FINI"??

En nu is het echt “fini” met dat “parti-fini”?!
Er moet “gewoon 7,5 uur per dag worden gewerkt én er wordt stevig gecontroleerd ook! Sommige zeggen: de helft van het (nu overtollige) personeel poetst en de andere helft controleert hun… Daar lijkt het nu inderdaad wat op maar er zijn fasen ingebouwd en dat gaat drastisch veranderen… Geen mens die het nu geloven wil… veranderen in Marseille dat lukt niemand, hoor je hier. Maar na de grote vernieuwing en wederopstanding is dat echt anders geworden, dus: wij zien nu dat onze straat veel schoner is geworden! En het duurt al twee maanden ook! Maar we kregen ook twee camera’s intussen.. Wat mogelijk ook hielp….

DE NIEUWE BAAS VAN MPM

Dus de 500 schoonmakers moesten hun dag heel anders gaan inrichten én de gemeente is een ferme Aktie begonnen tegen alle vervuilers! Dus het werd een brede aanpak, waaraan ook wij wat meedoen natuurlijk. Ziehier een klein voorbeeldje!

Onze ene buur is een kantoor van de SNCF (Franse Spoorwegen) waar een paar honderd mensen werken. Roken binnen mag natuurlijk niet meer en dus staat men wel eens buiten voor het kantoor te paffen… niet echt leuk maar alla! En SNCF maakte een fraaie asbak aan hun muur voor de peuken… Maar, op een dag loop ik langs zo’n half dozijn rokers voor de SNCF-deuren.. en zie dat een keurige mijnheer zijn pek voor onze voordeur neer gooit… We potverdrie! Dus ik spreek hem even duidelijk aan.. Over sociaal gedrag en “hun” asbak en “onze voordeur”… Hij schrok zich rot, werd “rouge” en stamelde onsamenhangend wat… En, raapte zijn peuk op… Ik liet het verder bij een “merci et au revoir” en ging naar binnen. Natuurlijk loerde ik even over mijn schouder en zag, dat het onderwerp “peuken” was geworden!

Als ik er nu langs loop lacht de receptioniste vriendelijk en geamuseerd: en wij weten waarom! Want natuurlijk waren die rokers al eens eerder gewaarschuwd…!

Overigens is het ook opgehouden met die hondenkeutels op onze trottoirs! Dat heeft met MPM van doen én met de camera’s! Dus wij schoten intussen flink op in onze buurt!
Elke keer als we buiten komen staan we in een smetteloos gepoetste straat! Schoongespoten ook nog... Zonder drollen, peuken en papiertjes... Om de vuilnisbakken ligt niets meer... Het is een beetje ongelofelijk. En duurt nu al enkele maanden, wat het échte wonder is natuurlijk... En we zien het ook zelf: mensen worden voorzichtiger en gooien minder vaak wat op straat... En als ik nog eens zo'n rare dame met (onogelijke) hond zie die ze zijn behoefte op ons trottoir laat doen, zal ik daar echt iets over gaan zeggen. Want zo is de cirkel rond: zij poetsen beter en wij vervuilen mindr... Dus zie hierna foto's van de "herboren eboueurs" en hun helpers en zie de schone straten en de cleane vuilnis verzamelstations.
Gaan we dus toch een nieuw en schoner Marseille meemaken? Waar nu ook de electronische bekeuring komt voor die horde wildparkeerders! En waar je nu "meteen" wordt afgesleept als je gevaarlijk of zeer hinderlijk staat geparkeerd!
Andere tijden nu ook wat de vervuiling betreft? Wel we hopen het en ik hou u op de hoogte..

NIET MEER "ECHT SALE"! ZO ZIEN WIJ ER NÚ UIT.......

MOOI WERK!

ALLES GAAT NU MEE!

NET VOLKJE TOCH?

HURRY UP DUS, WANT HET WAS WARM......

NOG NET NIET "FINI"!

HIJ DOET DE FINESSES IN DE VP!

NU EEN GROENE BUSINESS!

OUD FOUTJE KOMT NOG VOOR...

BIJNA GOED!

ALLES ONDER DE GROND!

DE PLEK IS ZIJN BAK KWIJT...

ARMEN RUIMEN MEE OP...

DAT MAG NOU NIET MEER!

HIER ZIT IEMAND WAT AAN TE ROMMELEN!

DEZE HAD U VROEGER MOETEN ZIEN!

Onze ene buur is een kantoor van de SNCF (Franse Spoorwegen) waar een paar honderd mensen werken. Roken binnen mag natuurlijk niet meer en dus staat men wel eens buiten voor het kantoor te paffen… niet echt leuk maar alla! En SNCF maakte een fraaie asbak aan hun buitenmuur voor de peuken… Op een dag loop ik langs zo’n half dozijn rokers voor de SNCF-deuren.. en zie dat een keurige mijnheer zijn peuk voor onze voordeur neer gooit… We potverdrie! Dus ik spreek hem even duidelijk aan.. Over sociaal gedrag en “hun” asbak en “onze voordeur”…
Hij schrok zich rot, werd “rouge”, stamelde onsamenhangend… en, raapte zijn peuk op… Ik liet het verder bij een “merci et au revoir” en ging naar binnen. Natuurlijk loerde ik even over mijn schouder en zag, dat het onderwerp nu “peuken” was geworden!

Als ik er nu langs loop lacht de receptioniste vriendelijk en geamuseerd: en "wij beide" weten waarom! Want natuurlijk waren die rokers al eens eerder gewaarschuwd…!

Overigens is het nu ook opgehouden met die hondenkeutels op onze trottoirs! Dat heeft zeker ook met die camera's te maken...

Zo wil MPM dus dat het nu overal in Marseille gaat… Maar het is nog een lange weg, al valt het nu al sterk op hoeveel schoner de stad werd… Nu krijgen ook de winkeliers die hun verpakkingsafval etc. goed opruimen een sticker op hun raam van MPM zodat hun klanten (wat vaak omwonenden zijn) dat ook zien. Welaan het tijdperk van “plus de civité” is dus aangebroken nu en de reputatie van de stad waar het toerisme zo sterk groeit ondergaat nu een grote verandering… Een veranderingsproces dat diep gaat dus en waarvan we moeten hopen dat het beklijven zal. Ook als er weer wat “arbeidsconflicten” zullen komen in de moeilijke jaren die voor ons liggen..