CHINA WAS AL ALTIJD DE DIKSTE!

Kenners wisten al altijd dat China ooit helemaal terug zou komen. Diverse Franse auteurs en andere schreven daarover regelmatig dikke boeken. Waaronder: “ De dag dat China ontwaken zal”, uit de jaren 60. De geschiedenis van China is uiterst interessant én “verplichte literatuur” voor alle geopolitici, militairen en diplomaten.

Vóór de bouw van de chinese muur was China al eeuwen economie nr. 1 op de wereld. Na ruzie met het westen, (zie o.m. de Boxeropstand), zonderde China zich af. Tot Mao het land weer pep gaf op de helft van de 20^e eeuw. En zie nu deze gigant die weer stevig staat op het geopolitieke schaakbord van de nieuwe multi-polaire wereld. Tijd dus voor een opfrissing van ons vaak nog vage beeld van dat verre China, dat toch overal ter wereld zo voelbaar is… Maar ook nog zo “afstandelijk” bleef.

China in “a nutshell”: een bovenal verwarrend land

Over China schrijven is riskant, want het is groot als een heel continent, zeer complex en verwarrend. Mede omdat het een “een-partijland” is van communistische huize én tegelijk uiterst pragmatisch en (staats)-kapitalistisch. En ook een land met een grote regio die al “europees rijk” is, maar het voor de rest een “ontwikkelingsland-achtig” lijkt. Ideologisch is het raadselachtig, met zeer veel corruptie en niet-behorend “tot een vaste landen-belangengroep”. Het is groot genoeg om alleen te varen. Zijn ethiek, moraal en ideologie zijn voor ons een raadsel; in elk geval is het nauwelijks kwalificeerbaar met de “europese meetlat in de hand”. Met onze opvattingen,

stammend uit de Verlichting en de Franse revolutie, moet je niet teveel leuren in Beijing. Boeiend, ingewikkeld en ook heel anders; zo zou je het moeten zeggen. 

China heeft weinig eigen grondstoffen en landbouwgronden.

Zeer veel moet dus van buitenaf worden aangevoerd. Want welvaart vergroten betekent industrie ontwikkelen en dus genoeg grondstoffen/energie verkrijgen en “rijkere” bewoners betekent anders en méér eten.  Vandaar zijn grote gevoeligheid voor “geblokkeerde” (zee)routes en zijn grote activiteit in Afrika met zijn grondstoffen en vruchtbare bodem. En zijn verzameldrift voor havens en logistieke facilities. China is ook vooral daarom “overal”!

China’s bevolking groeit nu nauwelijks nog; het blijft in omvang achter bij India straks. Het gaat wat BBP betreft de VS over 15 jaar inhalen, maar lang niet wat betreft bbp per hoofd van de bevolking, de echte maat voor welvaart. Het heeft het snelst groeiende defensiebudget ter wereld en roert zich steeds vaker in zijn regio. Waar het bijzonder gevoelig is voor invloeden uit de VS en diens bondgenoten, Japan en Z-Korea. Het is ook een buurland van Rusland,   dat een maat te klein is, geopolitiek gezien: geen echte bondgenoot dus. De zeer gereserveerde houding naar Poetin c.s. met zijn Eurazië-ambities en zijn recente “landje-pik” in Oekraïne geeft aan dat China niets ziet in de methoden van de ruige Russische beer. Mede omdat het graag samenwerkt met de armere landen in de EU en die in Oost-Europa, zoals Roemenië.

China, de EU en andere

De EU zonder China, nu? Ondenkbaar en een economische ware catastrofe!

Al snapt China weinig van die verwarrende, loszanderige EU

met zijn wazige Brussel. Het doet liever zaken via een model als de “16+1 top”, dat werd getest in Afrika (16 afr. landen + China). Hierin zit een deel van de EU-landen, maar ook landen als Oekraïne en Wit-Rusland. China leerde lang geleden zijn lessen in de wrijvingen met Europa, waarna het vernederd achter de Grote Muur ging. Vele denken dat het een strak lange termijnplan heeft met geopolitiek strategische lijnen, maar niemand kent het. Zeker is dat in Beying economie en politiek samen gaat, à la VS. Het land heeft gigantisch grote staatsondernemingen die het toegang geven tot markten, maar ook tot landen en dus ook tot hun kennis en industrie.

De huur van de halve haven van Piraeus betekende daar

een razendsnelle groei, met goedkope toegang tot de EU. Het ontwikkelde een “nieuwe zijderoute” per zee en nu ook per trein. Zie de hogesnelheidslijnen tussen Wenen en Constanta (havenstad Roemenië) en van Boekarest naar Belgrado. China financiert die, terwijl de EU kijkt.. Dit illustreert zijn kracht en zijn eigen visie en aanpak; sterk gepusht door zijn grote kapitalen. China ziet de EU niet als een echte entiteit en gaat er zijn gang langs eigen lijnen. Die niet langs die van de EU lopen: dus is een “verdeling van de EU”  bij de relatie van China met de EU een reëel gevaar. 

Over de enorme handel met China en de zeer grote investeringen daar vanuit de EU hoeft hier niet uitgeweid te worden. Duitse export drijft op de chinese markt. Elk groot westers bedrijf is er nu gevestigd en vele van hen hebben al meer chinezen dan anderen in hun wereldwijde personeelsbestand. Dat de VS en andere overlopen van chinese importen (Walmart voor 95%) is ook geen nieuws. Intussen werd zelfs Australië, een grote partner, al een beetje bang voor veelvraat China…

De zeer onafhankelijke en afstandelijke posities van China in de Veiligheidsraad en de G’s  zijn bekend. Ook praat China zelden met Afrikaanse Unie of Arabische Liga etc. Veel te

complex. In het MO tankt het alleen olie in Syrië en helpt Rusland in de V-raad. Een enkele keer treedt het op met “gelijk gestemde tégen iets…” en dat zijn vaak Brazilië en India. Goede bekenden van de wat “stille lotgenoot China”.. Beijing goes mostly alone and likes to keep distances…

    

Economisch succes doet politici op hol slaan.

We weten nu wat er gebeurde met Spanje als gevolg van de capriolen van ene Aznar en ene Zapatero: alles was grotendeels te danken aan hun blinde arrogantie. Daarna kwam de grote explosie aangestoken door de crisis van 2008. Boem! Vele zien dit soort aanpak ook als ze aan de intro van de euro denken met economische wrakken als Griekenland in de eurozone! Athene deed “maar 2%” en dat zou wel “bijtrekken”. Niets bleek minder waar: ook bij de crisisstart in 2008. Er was een moker nodig om de realiteit terug te vinden…

De chinezen lijken nu in een soortgelijke stemming te zijn geraakt. Dat viel op toen de chef van de chinese douane

triomfantelijk liet weten dat zijn land in 2013 de VS voorbij ging als commerciële topper in de wereld. China scoorde 4160 miljard: 2210 miljard aan export en 1950 miljard aan import. De VS deden minder…. Beijing sprak van een historisch moment. Dus als hun BBP het grootste ter wereld wordt zal dat een nationaal feest met vuurwerk van drie dagen worden! Dat zal gebeuren over 6 jaar, in 2020… Dan zijn de 200 jaar voorbij,  die China nodig had om opnieuw de grootste economie ter wereld te worden.

Onderschat niet het nu sterk opkomende nationalisme in China en het aloude ressentiment aldaar tegen het vroeger zo vijandige westen! Die gevoelens zijn onmiskenbaar aanwezig  en ze staan ook frontaal tegenover het groeiende nationalisme in Japan. Én tegenover die toenemende angst in Zuid-Korea en andere economische concurrenten in die regio..

De curieuze opkomst en neergang van China

Europa werd in de 19^e eeuw nr. 1 en verstootte China van die plek. En in de 20^e eeuw passeerde de VS Europa. Al in de 10^e eeuw was China het land met de grootste economie met een BBP per inwoner van ca 450 dollar (berekende de britse econoom Angus Maddison): Europa deed toen ca 422 dollar... China steeg verder dank zij zijn superieure technologie zoals vondsten bij het verbouwen van rijst. Maar ook zijn efficiente bestuur en bureaucratie waren van belang daarbij. In 1600 was zijn BBP/inw. ca 600 dollar en zat Europa op ca 576.

Vanaf de 15^E eeuw komt Europa sterk op maar haalt vooralsnog China ondanks zijn bevolking die verviervoudigde (!) van de 13^e tot de 18^e eeuw niet in. Europa won pas in de 19^e eeuw van dit land. In 1820 had China 33% van het mondiale BBP, Europa 27%, India 16 en maar 2% was voor de VS! Dan zakt China in: door interne ruzies en invasies van buitenaf; en zo miste het de industriële revolutie. Het westen ontwaakt en China slaapt in…

Tussen 1820 en 1950 ging het BBP/inw. van de VS omhoog met een factor 9 (!), in Europa met een factor 4 en in Japan met 3. China zakte dus af… Bij het einde van WOII zat China op zijn niveau van.. 1500: het ging terug van 33% naar 5%!

Deze extreme bewegingen moeten ook een waarschuwing zijn voor de europeanen en amerikanen van nu..

Het grote herstel van China

Mao draaide de tendens om, ondanks die schadelijke Culturele Revolutie. Tussen 1952 en 1978 via de Grote Sprong Voorwaarts, schoot het BBP met een factor 3 omhoog en het BBP/inw. met een factor 1,8. Deng Xiaoping

deed de volgende zwiep en via zijn lidmaatschap van het WHC in 2001 ging dat nog sneller.

Nu staat het op 18% van het wereld-BBP vóór de eurozone (17%), maar achter de VS met 22%. Maar in 2030 zal het 28% doen, de VS 18% en 12% dat zal dan de eurozone zijn.

Dat zal de hele wereld dus echt gaan opvallen: en we voelen het nu al aankomen.

Elementen van de lange mars van China

De Chinese hegemonie in Afrika

China is dé pragmatische koopman in Afrika waar het de EU en andere compleet voorbij liep en loopt. Zelfs een land als Frankrijk met zoveel wortels daar en belangen stelt er tegenover China weinig voor. Peking is er populair, een gulle

vriend die niet zanikt over “condities voor steun”. Afrikaanse landen voelen zich op gelijkwaardig niveau bij partner China: en zonder dat vleugje koloniale geur ook. Dus lopen er vanuit Afrika grote stromen olie en andere grondstoffen richting China, werken er vele Chinese bedrijven aan autowegen en andere infrastructuren en wordt er heel wat vruchtbaar land aan chinezen verpacht. China is al groot in Afrika en buit zijn historisch voordeel ruim uit terwijl Europa en de VS daarmee nog worstelen.

De opkomende yuan

De dollar verstootte het britse pond sterling als wereldvaluta van zijn plek in de 20^e eeuw: na de economische overwinning is het nog maar een stapje naar de monetaire dominatie. Daarop azen de chinezen al, ze willen dolgraag af van die financiële afhankelijkheid van de VS met zijn dollar. Op vandaag zijn die 3820 miljard reserves van de Chinese Centrale Bank allemaal dollars, al weet dat niemand precies

hoe het zit. Zou de dollar, -maar niemand weet nog hoe-, instorten dat zou dat China nu heel veel pijn doen.

Dus tracht Beijing stapje voor stapje de yuan “aan het lopen” te krijgen; steeds wijder op de wereld. Maar nog bescheiden: tussen 2010 en 2013 verviervoudigde wel het gebruik, maar het werd nog niet meer dan 2,2% van het volume aan transacties. Nog pas plaats 9 achter de mexicaanse peso. Dat komt vooral door politieke factoren: de grote internationale investeerders moeten eerst voldoende vertrouwen in China krijgen, voor ze hun kapitalen

in China in yuans deponeren.

Dat doen ze pas op de dag dat China een democratie zal zijn geworden een echte Staat met een volwassen en stabiel juridisch systeem. Wat nog even gaat duren. Maar de lange mars van de yuan is begonnen.. Vooralsnog zakt nu de koers in de rij met de andere valuta van opkomende landen. Als Brazilië, Turkije en ,-maar vanwege een dreigend failliet-, ook Argentinië.

China’s doet veel shadowbanking

De chinese banken zijn nu niet in slechte conditie, maar hun gewone omzet daalde van 130% van het BBP naar nu 110%. Ze hebben daar altijd moeilijk gehad met het inschatten van risico’s en dat te verdisconteren in de rente en andere condities. Dus gaat men hier vaak over op hypothecaire leningen, (vaak shadowbanking genoemd), waar ook het rendement beter van is (7% tegen gewoon 3%). Daar zit nu de groei, al is het nu nog een bescheiden aandeel. Ook de staat gaat nu meer aan banking doen, voor het Midden en kleinbedrijf. Dus de banken in China zijn nu niet dé zorgenkids, het zit nog meer in de basis van de economie. De beperktere groei, het verlies aan concurrentievermogen en duurdere arbeid. Maar dus ook in: een lastiger behoud van de sociale vrede…

Groei in de octrooi-aanvragen

De wereldorganisatie voor “de intellectuele eigendom” meldt dat er in 2013 205.300 octrooi-aanvragen waren.  Plus 5,1% ten opzichte van 2012. De VS weer voorop met 57.000, dan komt Japan met 44.000 en dan, jawel, China met 21.500! Meer dan Duitsland met 18.000 en Frankrijk met magere 7900.. Dus zij die in China nog een “landje van imitatoren” zien moeten dat beeld snel bijstellen! Al moet u zich niet veel voorstellen van het chinese respect voor buitenlandse octrooien..

Web 2.0 en China 2.0

Alibaba uit China gaat in Wallstreet op de beurs en verwacht daar 200 miljard waard te worden.  Dat is zo’n 20% meer dan Facebook!  De omzet van dit internetverkoopbedrijf is hoger

dan die van Amazon met zijn bedrijf Taobao (een soort van e-Bay). Het heeft ook 18% aandeel in Weibo (Chinese twitter) die ook naar de beurs wil en denkt aan 500 miljoen “ophalen”. Dit kun je best China 2.0 noemen dus. Idem met zijn electronica-industrie: Lenovo (PC’s) en Haier (TV en witgoed). En met zijn Xiaomi (dat lijkt op Apple) plus

Changhong een TV-gigant.  Dat is niet niks. Yahoo in Frankrijk een internet-provider zit niet hier slecht want het heeft 24% aandeel in Alibaba: goed gezien dus..

China, nu op Wallstreet, dat is alsof er daar een bom valt!

Ook China vindt zijn grenzen..

Een Franse politicus kwam best wat blij thuis na een reisje in China. En riep: “China de werkplaats van de wereld? Vergeet het maar!”.  Hij legde uit dat 12% salarisverhoging in enkele jaren en ook lastiger consumenten ook daar grenzen stellen. Idem dus die vele demonstraties tegen milieuvervuiling: zo’n 70% van de 200.000 sociale conflicten per jaar , zou daarover gaan. De luchtvervuiling in de grote chinese steden is dan ook zeer ernstig. China zit daar op een factor 7 keer zo vies! Eer komen nu fabrieken per provincie waarin de toxische producten moeten worden herbehandeld. Het franse milieu-concern Veolia runt er al 7 van de in totaal 14 die er

daar al van zijn…

Dat milieuprobleem is gigantisch geworden. Vooral omdat er in de dicht bevolkte gebieden met kolen wordt verwarmd en gekookt en daarmee ook elektriciteit gemaakt. Zo’n 70% van hun energie komt van kolen en er zijn 570 kolencentrales. Zo’n 15% van het oppervlak is regelmatig “zwaar besmogt”, 16 van de 20 vuilste steden op de wereld liggen in China en 400.000 mensen sterven er door vieze lucht! Het is nu een majeur probleem en dus werd besloten om 50.000 verwarmingsinstallaties te moderniseren en ook 6 miljoen auto’s uit de roulatie te nemen. Er zijn hier ook tientallen kerncentrales in voorbereiding. Maar tegen de groei van 7,5%, dit probleem aanpakken, is helaas geen sinecure.

Overigens: als je de CO2-uitstoot per hoofd berekent zit China echt niet hoog. Pas als China daarmee gelijk zou komen aan het westen, dan zou er pas “enig recht” op klachten van onze kant ontstaan. China vervuilt dus zo gezien MINDER dan wie dan ook! Maar de steden worden

onleefbaar dus men moet om en er zijn ook plannen de groei meer te spreiden naar andere delen van het land…

We weten zo ook weer eens wat er gaat gebeuren als India, China en andere landen “op ons westerse vervuilingsniveau” zullen aankomen: dé milieuramp van de historie zal zich dan echt voor doen! Daarover zou de VN zich echt druk kunnen maken. Én… over het feit dat enkel je potje koken op vele arme plaatsen in de wereld al enorm vervuilt, omdat het met hout of kolen gebeurt. Met  wat schoner gas zou dat al heel wat minder smerig zijn! Zo redeneert men echter (nog) niet in de VN-assemblee!

We weten dat China in 2013 een BBP had dat 7,6% groeide, terwijl de EU niet verder kwam dan 0,4%...  Natuurlijk zit de EU met zijn BBP van 17.267 miljard ver boven de 8939 miljard van Beijing, maar hoe gaat dat verder? Wel in 2024, dus over 10 jaar, zegt het IMF zal China de EU voorbij gaan. Als die groeicijfers zo blijven. En dat is andere koek

Moeten Washington c.s. nu bang worden?

Wel er zijn mensen, ook Amerikanen, die denken dat China al snel de VS naar de kroon zal steken. Maar die moeten toch even oppassen: China zal inderdaad rond 2025 een BBP bereiken (met zijn 7% groei van nu) dat het BBP van de VS overschrijdt. Maar als je nu het BBP per inwoner neemt van dit gigaland dan kom je terecht bij landen als Albanië en Honduras. Dus dat is “het gemiddelde welvaartsnivo”. Maar pas ook daarmee op: China besteedt elk jaar ook 12% meer aan Defensie en de VS remt daar af. Ook al geeft het nu “maar 5%” van zijn BBP aan Defensie uit. Als het gaat om “pief-paf-poef-power” is China per hoofd nog een kleintje, maar als je hun leger of marine over enige tijd tegenkomt, dan moet je toch even uitkijken. Zeker als je een pieperig EU-landje bent dat ook fors daar op bezuinigde. 

Als je geopolitieke vergelijkingen wil maken met een toekomstperspectief, dan zitten de VS nog op een prima lijn. Zij hebben nauwelijks last van demografische problemen, die China met zijn langdurige 1-kid policy wel dreigt te krijgen. Ze hebben een zeer innovatieve en  dynamische economie en ook de beste universiteiten ter wereld. Dus veel toptalent in technologie en business en ook veel veerkracht.

China zou helaas ook nog veel sociaal-politieke last kunnen krijgen als de sluizen van de grote ontevredenheid daar zouden openbreken… Ook de grote corruptie en de enorme milieuvervuiling zijn niet te verwaarlozen punten. Veel meer dus dan in de VS nu zichtbaar  is. Dus Obama c.s. moeten

wel goed op blijven letten en nog meer rekening met China gaan houden, maar ze zullen niet zomaar worden onttroond.

En pas op: die recente kwestie Oekraïne toont aan dat de VS best lastig kunnen komen te zitten als een land (zoals nu Rusland), op een ruige manier, even flink doordrukt…

De rol van China wordt echt cruciaal  

Dus zijn van groot belang: “genoeg Lebensraum” (China is niet zo’n veroveraar, maar moet wel veel blijven importeren!), de enorme verwevenheid en afhankelijkheid van China met de hele wereld, het evenwicht in de Pacific (zeker met machtige industriële buurlanden Japan, Zuid-Korea, etc. ), de afnemende economische en demografische groei met de zwakkere concurrentiepositie, de zeer snelle groei van China’s Defensie en zeker ook de kwaliteit van de relatie VS-China… Daarbij moet zeker worden gewezen op de cruciale “bufferrol” die de EU zou moeten blijven/gaan spelen… Als grote partner van de beide echte grootmachten VS en China. Zeker nu het India minder goed lijkt te vergaan,

al wordt het snel het grootste land ter wereld in inwoners. Steeds meer hangt af van een beter gaan functioneren van wereldwijde instituties. Zoals de VN en zijn vele satellieten, maar ook de uitbouw van iets als de G20. In de steeds woeligere en gevaarlijkere wereld worden goed functionerende, wereldwijde overleggremia van steeds meer betekenis. En daarin zal een China, dat zijn rol sterker zou spelen dan nu het geval is, en samen met de andere grote polen, van cruciaal belang. Voor voldoende evenwicht en stabiliteit wereldwijd. Kortom: wat China gaat doen én laten, wordt van steeds grotere invloed op het wel en wee van de wereld. En dus van dat van u en van mij..

   

Maar,

die zon wist ook van het pas ontdekte hemellichaam dat

2012VP113 heet op 12 miljard kilometer weg van ons. Dit is de onze verste buurman voor het moment, gevonden door twee amerikanen van Carnegie Institute.

Maar ook de aarde wordt steeds meer bekeken van daarboven, ook via het nieuwe systeem dat Sentinelle heet en dat vijf satellieten gaat omvatten. De eerste ging naar boven en die kijkt naar het poolijs, de vervuiling van de zee, brengt de aardverschuivingen in kaart en bekijkt de wouden, wateren en het aardoppervlak. Dat zal ook helpen bij rampen op de aarde en hun gevolgen…  De andere 4 komen er aan tussen 2015 en 2016 en zij kijken naar de oceanografie en de vervuiling van de atmosfeer. Dit alles in het kader van het europese program Copernicus dat liefst 3,8 miljard kost! Gelukkig stopt men daar nog geld in ondanks de crisis.

ESA gaat nog veel doen aan meer kennis van de exo-planeten. Telescoop Kepler leerde ons dat de helft van de sterren zoals onze zon, ook een super-aarde hebben. Zoals HD 97658b waarvan de omvang ligt tussen die van onze aarde en Neptunus. Zijn deze rotsachtig? Zijn ze ijzig of zijn het nog gas-achtigen? HD 97658b heeft een rotsig hart en een ijsmantel. En ook een atmosfeer die nu Hubble onderzoekt. Ze draait om een zeer heldere ster. Voor de 2000 ontdekte exoplaneten is nu de tijd aangebroken elk van hen preciezer in kaart te brengen. Nu weet men van de meeste niet eens het gewicht en de diameter! Daarna moet hun atmosfeer worden onderzocht met name “bio-handtekeningen”. ESA gaat in 2017 met Cheops beginnen en dat betekent radiusmetingen van hen waarvan het gewicht bekend is van duizenden planeten… Het program zal ook bijdragen aan de atmosfeermetingen via James Webb de opvolger van Hubble… (wordt rond 2020 gelanceerd).

De missie Plato begint dan in 2017 en bestaat uit 34 kleine telescopen met hoge gevoeligheid. Hiermee kunnen ook planeten als de aarde worden ontdekt: zelfde afmeting en potentieel bewoonbaar. Dus op goede afstand van zijn ster=zon zodat er ook water kan bestaan. In water kan leven ontstaan, maar mogelijk ook in andere “milieu’s”. Dus het meten van de bijbehorende sterren is van groot belang. Ook dat gaat met Plato gebeuren: meten van massa, radius en leeftijd van de sterren.

Plato kan dus bij uitstek “andere aardse planeten” opleveren. Dus vooral bij de “witte dwergen” die bestaan naast de “rode dwergen” wat kleine zonnetjes zijn. Met aardse telescopen worden nu al planeten rond de rode dwergen gezocht.

Studie van hun atmosferen besluit dan het geheel dus zoeken naar stoom, zuurstof en c-gassen. Dan komt er een antwoord op de vraag: zijn wij de enige levende wezens in het heelal?

En zo kijken wij mensen maar voor vermogens om ons heen omdat we nieuwsgierig van aard zijn. En omdat we veel goeds daarboven verwachten te vinden…

Ga dus naar buiten en kijk verder dan de warme zon die u beschijnt. En stel u voor wat er daar nog is en wat we er nog over zullen gaan weten. En verschiet wat van kleur door die UV-straling en door de opwinding over “dat immense heelal”.

Veel zon van ons toegewenst, op weg naar de zomer..

3 mei 2014