Totaal aantal pageviews

woensdag 30 april 2014

DE MISTRAL IS GEK OP VLAGGEN



Wij zien vanaf ons terras op etage 7, van boven op het grote (TGV-)station Saint Charles van Marseille. Met zijn grote
puntdak van al bijna anderhalve eeuw oud. Waar op, -zoals dat ook hoort-, de nationale Franse driekleur aan een mast poogt te wapperen! Een oude en goed-patriottische gewoonte. Zo’n vlag is ook praktisch voor ons burgers, want met één blik op die vlag zie je 's morgens meteen de windrichting van het moment. Interessante informatie, op dit winderige plekje aan de Mare Nostrum, waar veel winden waaien, uit alle richtingen en ook nogal eens knoer-hard! Zoals die beruchte mistral, die noord-zuid blaast en straal voorbij suist aan ons voorste terras. Deze frisse wind kun je maar beter
ontdekken vóór je naar buiten stapt!  En weten dat de wind “zuid staat” is van belang om je parapluutje even niet te vergeten. Het nat van de zee wil dan wel eens neer druppelen.
Vroeger was het onze eigen-gefabriceerde weerhaan in de Vaucluse, op een staak op het dak van Le Brilhas die ons inlichtte. Nu is het die Franse driekleur, op het dak van SNCF, die ons des ochtends al informeert over de winderigheid van de dag...
En daarom weten wij ook alles van dat “gehannes” met deze vlag. Na zo’n jaar of vier hier weten wij waarover we het hebben. En het zal ook u schokken dat die sncf-ers, -die van de TGV en zo dus-,  kennelijk niks verstand hebben van vlaggen en winden. Zeker niet als die wind soms “le mistral” heet. Elke platteland-provençaal, weet dat deze mistral op den duur alles kapot of plat krijgt. Omdat ie pulseert, -dus met forse uithalen blaast-, en daardoor alles
los wrikken kan of iets ook gewoon doet scheur of breken. Het kán even duren, maar hij krijgt het kapot!
Daardoor waren wij intussen zo’n half-dozijn keren getuige van weer zo’n mooie Franse drapeau die  geheel aan flarden ging…. Eerst wapperde die vrolijk en stoer in weer en wind, maar na wat dagen met sterke mistral, schoot ze los. Steeds aan de onderkant van het touw waarmee ze aan de mast was bevestigd… Vóór SNCF dat ook door had, gingen er meestal vele weken voorbij: die spoormensen worden niet betaald om in de lucht te lopen kijken! Het gaat hier niet over boten maar primair om treinen, natuurlijk…
Dus pas na verloop van tijd zagen we wat mensen, -meestal drie à vier (dat moet dus de afd. Drapeaux wel geweest zijn..)-, op het grote dak. Om het volgende “accident” te
bestuderen.
Na enige tijd van geagiteerde discussie, vertrok men weer… om dagen (soms ook weken), later te verschijnen, met een nieuwe tricolore. Die dan met veel gedoe werd bevestigd aan een nieuw koord…  Nu dus een sterkere vlag, denk je dan de eerste keer, en ook aan een sterker koord. Want de zwakte van de oude combinatie was al aangetoond!
Maar, het hele verhaal herbegon en verliep dan verder… eigenlijk gelijk. We spreken intussen over iets van 6 keer ervaring of zo…. En als we nú kijken, hangt de drapeau weer eens in haar laatste
levensfase. Net voor ze gaat wegwaaien richting Marseille-Zuid vanwege mistral kracht 10. 
Uiteraard roept dit, -zeker als je ook nog treinreiziger bent-, een geanimeerde interne discussie op. Zeker als je ook hoort van “verlies bij de TGV-sector”, die duurdere kaartjes en de “grote zorgen voor morgen…”. Maar we vroegen ons af of die discussies over dat foute gevlag ooit ook bij SNCF werden gevoerd. Zo ja, dan was er zeer weinig effect merkbaar, gezien die vele vodderige vlaggen.
Want we zijn intussen in de zevende ronde…..
Omdat ik als oud-consultant, ook graag even de zaak doorreken, krijgt deze historie nog een rood randje… Rekent U maar mee: elke keer dat het “accident werd beschouwd van dichtbij” kostte dat SNCF 3x ca 2 (of méér) man-uurtjes… Dus zo’n 6 manuren per operatie in totaal. En dat elke keer monteren van de nieuwe, met twee man à 2 uur per keer, dat vereiste nog eens 4 uur per cyclus. Dus totaal per cyclus: 10 manuren van de Interne/Technische Dienst. Plus 6 vlaggen en koorden, die zeker wel 150 euro TTC per set zullen kosten. Kortom: de operatie “tenir le drapeau flottant”, kostte zo lang wij dat kunnen weten zo’n 900 euro aan vlaggen en daarbij nog 60 manuren à (bescheiden inmetend) 50 euro per uur (= 3000 euro totaal
aan manuren). Dus bijna 4000 euro’s in 4 jaren dus!!
Was dat dit gevlag wel waard? En wat “doet zo’n vlag” op het stationsdak er eigenlijk toe?
Tja, dat is natuurlijk wat een gek ú zegt!
Maar wat er bespáárd kan worden bij het afzien van zo’n vlag, weten wij nu dus wel. Enkel het vlaggen op één station kost al 1000 euro per jaar. Dat is Frans breed berekend en met iets van  4000 stations, dus zo’n slordige vier miljoen euro’s per jaar! Al moeten we hier nog wel even “die mistralfactor” op los laten. Want mistral is vooral iets van het Rhônedal. Hoe dan ook een miljoenenpost dus.     
Over de “schadevergoeding voor het ontbeerde gemak van een betrouwbare windwijzer”, hebben we het dan nog maar niet. Eigenlijk is dat nog veel erger! En dat wordt onaangenamer bij het klimmen der jaren.
Zo loop je na dit deel van de blog te hebben neergetikt, toch een beetje met een schuldgevoel door Marseille. En dan zie je, in en rond de Vieux Port, die vele vlaggen. Waarvan de meeste goed vastzitten en vrolijk wapperen in de toch ook ferme wind. En zo besef je dat het natuurlijk wel zeer vertekenend is om die éne “foute SNCF-vlag”, hier als een Marseillaans schandepuntje op te voeren. En voor een havenstad van wereld allure is dat natuurlijk extra-pijnlijk.
Dus schoot ik met de camera, voor de vuist weg, de vele vlaggen van La France, Marseille, Europa en EU-landen die ik overal zag wapperen. Op la Mairie, het oude Beursgebouw en op de diverse boten. Wel daar knap je echt van op: het merendeel wappert vrolijk en hangt zeker niet half los dus. Gewoon zoals het moet en dat voor ware zeelui ook vanzelfsprekend is.
Dus is de conclusie eigenlijk een hele andere. Die land- en treinrotten vergaten weer eens te rade te gaan bij de echte
vlaggen-experts. Die je overal in Marseille kunt vinden. Daar zit dus weer eens het probleem: dat eigenwijs blijven doorprutsen terwijl je om de hoek over de vereiste kennis struikelt.

Dus nam ik me voor om een briefje te schrijven aan de stationsmanager van Saint Charles. Om hem (of haar?) te adviseren om dat vlaggerig gedoe uit te besteden aan de waterboys in gemeentelijke dienst! Om zo alle Marseillanen, en ook ons de omwonenden, verder een duidelijke, trotse en straffe vlag te tonen. En zo aan te sluiten op de ware meridionale tradities hier.
Nebenbei.. kan ik dan nog even wijzen op die nogal hoge kosten van het huidige gepruts. Die zullen bij uitbesteding zeker ook stevig worden getemporiseerd. 
Zo komt er meer lijn in dat vlaggerig geheel en ook wat meer kwaliteit in de Marseille- én de SNCF-presentatie en promotion. Meteen bij aankomst wordt elke aanreizende per trein zich er van bewust in een wereldhavenstad te arriveren. Ook nog in de grootste havenstad van La France.
En met het beeld van die strakke stationsvlag op het netvlies, loopt de toerist vervolgens de grote art deco-trap af, via de Boulevard d’Athène naar de Canebière en zo naar de Vieux Port met zijn fraaie bevlagging. Op gebouwen en schepen. Dat oogt toch een stuk beter!
U ziet waar een mens zich al druk over kan maken op
vandaag. Dat krijg je nou van al dat “je moeten verkopen” en “het moeten opstomen in de vaart der volkeren”. Terwijl ook al dat bezuinigen van al zo vele jaren daarnaast ook moet verder gaan… Alles moet ook worden uitgerekend natuurlijk!

Wij mensen zijn eigenlijk gewoon knettergek geworden. De zaak gewoon maar wat laten verwaaien  dat kunnen we helaas niet meer. Want eigenlijk is zo’n gammele en fout wapperende vlag nou net dat stukje ouderwetse charme van de alleroudste stad van Frankrijk! Ja toch?

Leon, mei 2014

maandag 28 april 2014

EEN BEETJE CULTURELE ECONOMIE


Wat is mooier dan tijdens je oude dagen te genieten van het moois en ook het dieper liggende dat voortkomt uit de
menselijke geest? We stoppen musea, bibliotheken en nu ook mediatheken vol met alle moois en exceptioneels dat mensen eerder schiepen. Daaraan werd en wordt ook een flink deel van onze welvaart besteed. Zij die als “pro’s” een heel leven in het culturele baadden (ja beste Fr., ik bedoel nu ook jou en J.!), weten het al vele jaren. Maar andere, zoals ik, die zich fors in het industriële en economische geweld stortten en ook een eigen bedrijf hadden, ontdekken dat alles veel later. Maar wij krijgen alsnog een kans, ook  om een beter oordeel over de mens te kunnen vellen. En zo ook met meer hoop dan eerder de huidige worsteling van “de mensheid in a full change-swing” geruster te beleven. Vandaar ook deze blog,  waarin geld en kunst worden verknoopt… En dat is historisch gezien ook heel gewoon weten de meeste van ons.


Picasso, Margritte en Warhol op zondagmiddag

Er staat een rij voor de kassa’s in de Vieille Charité in
Marseille in de Panier. Dit vroegere armenhuis zit nu vol met musea, permanente over Afrika en oud-Egypte en oud-Griekenland, maar het kent ook zijn “tijdelijke” expo’s. Een daarvan wordt er vandaag een gestart onder het thema: “Visages”, dus gezichten, maar ook beelden…  Terwijl we een kwartiertje “Schlange stehen” groeit de rij bezoekers razendsnel aan; even later moet de toegang al worden gedoseerd. Een verheugend verschijnsel: de mens zoekt weer de kunst op. En tracht zo weer meer van zichzelf, van nu en vroeger ook, op het spoor te komen. Een teken dat er wordt gezocht naar nieuwe waarheden voor morgen..
Onze passage van de kassa liep snel: met onze AVF-pas, een lidmaatschapskaart van een vereniging, kregen we een gratis kaartje. Daarzonder zouden we overigens ook 30% korting hebben gekregen, omdat we de 60 al hebben gehaald. Dit illustreert het marseillaanse cultuurbeleid; een ware invulling van het Franse nationale cultuurdenken ook in de politiek! Daarover straks nog veel meer…

De bedoeling en opzet van de expositie
Deze expo in meer detail beschreven, levert een viertal thema’s of onderdelen op:  “Gezichten/beelden van de maatschappij van begin 20e eeuw”, dus van direct na de diepe wonden van WO I. Toen de mensheid weer eens de ware gezichten van mensen herontdekte…  Een volgend thema is: Beelden van de intimiteit, waarin wordt gespeeld met het verschijnsel dat wat de toeschouwer voelt en beleeft, iets heel anders kan zijn dan wat de afgebeelde ondergaat of de kunstenaar bedoelde. Het probleem ook van de menselijke communicatie. Een derde thema is: Beelden van de geest, wat gaat er werkelijk om in onze geesten vol met dromen, fantasieën en verlangens. De vierde heet kortweg “Chapelle” en betreft een expo van sculpturen uit het surrealistische. Het toont de fragiele grenzen tussen het normale en het abnormale in de menselijke geest.  Maar het museum zelf kon het ook niet laten om uit zijn permanente expo te putten onder de kop: “Gezichten en beelden uit de antiquiteit. Een
lange rij van de meest gevarieerde sculpturen uit de oudheid  wordt ons daar getoond. En wie denkt dat toen die bovengenoemde thema’s niet zouden hebben bestaan, komt tot een schokkende ontdekking. Ook toen waren er Picasso’s en Dali’s en andere, die door fysieke deformaties ook de diepere geestelijke deformaties wilden tonen.  Deze combinatie kun je gerust op zijn Frans gezegd “genial” noemen. Kunst zonder tijdgrenzen wordt getoond en op zeer overtuigende wijze. Ook langs de religieuze dimensie natuurlijk.
Tja, een expo beschrijven is eigenlijk onbegonnen en ondankbaar werk: enkel kijken kan er voor zorgen dat u de bedoeling ziet. En vaak niet alleen de bedoeling van die commissaris (hij/zij die de expo opzette en bedacht).

Cultuur en economie
Het vak zou kunnen bestaan: ergens op deze aardkloot. In
elk geval zitten er ook economische aspecten aan “cultuur”. In Marseille wordt bijvoorbeeld, per inwoner, ca 170 euro/jaar aan cultuur gespendeerd. Dat zal je in Den Haag echt niet meemaken! Weer zo’n mooi aspect van die beroemde “L’Exception Française”, die Frankrijk tot zo’n mooi land maakt. Net als die diepgewortelde “eet- en drinkcultuur” hier.. Ook zo’n waar cultureel feestje!
Maar er is ook die andere kant: investeringen in cultuur kunnen veel publiek aantrekken. En dat weet het franse land, -als een van de wereldkampioenen toerisme-, ook heel goed. Mooie dingen voor de mensen, trekken veel (ook buitenlandse) bezoekers aan. Die kaartjes kopen maar ook koffie, lunches, logies en die ook in het vervoer willen of de taxi bestellen. En dan voor thuis ook nog wat souvenirs en cadeaus mee terug nemen.
Er zijn van die mooie kengetallen van de “bestedingen per toerist”, waarbij er natuurlijk “klassen bestaan”. Zoals de rijke
cruise-toerist, waarvan wij er meer dan 1 miljoen jaarlijks hier zien. Naast de gewonere toerist, waarin ook zo’n drietal niveaus onderkend worden.
En onderschat ook niet de werkgelegenheid in deze sector in de cultural sites en de dienstverlening. Dat levert dus inwoners op en ook weer lokale belastingbetalers… Zo draait de economische molen ook gevoed door wat “cultureel lokaas”. Het recente  Europese Culturele Jaar 2013 werd een miljarden-affaire in deze regio. En nu verdringen zich alle verkiesbare politici in de pers bij het “zich op de borst rammen” om hun “beloning” voor hun (ook culturele) lucratieve visies op te eisen. Waarbij de leugens iets te veel worden gedicteerd af en toe…


Hier: cultuur voor (bijna) allen
Tenslotte moet je nog noemen dat elke inwoner ook cultureel zelf lekker mee mag doen. Veel mooie zaken als een Vieux
Port, oude forten, fraaie musea en gebouwen, de mooie kust met zijn calanques, bootje varen en zeilen, lekker zeer gevarieerd kunnen eten en “last but not least” het beleven van een wat kosmopolitische sfeer. Waarbij ik doel op het tegendeel van die enge “immigranten-haters”.
U weet het, als je een “echte Hollander” (ook al is-tie van Limburgse origine en met veel  huilandse besmetting) loslaat in Frankrijk of Marseille, gaat ie bijna direct ook aan het rekenen. Zelfs waar het zijn éigen cultuurbudget betreft. Want hier is enorm veel cultureels te beleven en als je dan ook nog “retraité bent” met veel vrije tijd, is dus zo’n budgetstudie echt de moeite waard. Daarbij moet je ook iets weten van het systeem dat hier “le
clientélisme” heet. Wat in gewoon Nederlands iets  betekent als “vriendjespolitiek” of “voor wat, hoort wat”, etc. .
Toen wij “na jarenlang cultureel asiel boven de rivieren” (dit is een grapje!), weer even in een Limburgs dorp belandden, van toen 600 inwoners, en met burgemeester en één wethouder, kreeg ik al na één week bezoek van die wethouder. Hij bleek ook mijn overbuurman te zijn. De verkiezingen waren niet ver, dus… hij was er snel al.  Pas na enige tijd (dus veel te lang naar de smaak van de wethouder!) snapte ik het…: ik moest natuurlijk op hem stemmen! En dat zou mij echt geen windeieren opleveren! Mijn Limburgse oerwortels roerden zich heel even op het moment dat ik het echt snapte… Ik was dus weer thuis gekomen!

Adviezen voor toekomstige marseillanen.
Terug naar Marseille! Als nieuwkomers werden wij ook lid
van iets wat AVF heet: Accueil des Villes de France, betekent het. Een vereniging, die in elke grotere stad bestaat hier, die nieuwkomers bijeen haalt en ze helpt bij het “locaal integreren”. Via subclubjes en twee-wekelijkse avonden met een zelf-meegebracht buffetje. Heel sympathiek en het helpt best wel bij de aanloop…. Én, met hun lidmaatschapskaart krijg je van allerlei kortingen of zelfs “nultarieven”. Maar wel enkel op het culturele vlak en dus is… ook de contributie aftrekbaar van “les impôts”! Slechts een-derde blijft voor eigen rekening zo. Ook weer zoiets uiterst sympathieks uit die “Exception française”.
Maar we ontdekten nog veel meer in dit subsidieland: als vrijwilliger van MP2013, de club voor services aan de bezoekers van ons culturele jaar, kregen we ook nog een “vrijkaart” voor de toegang tot alle culturele zaken. Maar, enkel áls we bezoekers van buiten de stad vergezelden bij hun visites! Maar dat bleek soms niet te kloppen bijvoorbeeld bij het “rijks = nationale museum dat MUCEM heet” Wat ook een beetje voor MP2013 werd gebouwd en wat het eerste “Rijksmuseum” in Frankrijk is
buiten Parijs…. “Encore cette Exception Française” dus! Maar ook daar was iets aan te doen: voor minstens 100 euro kon je sponsor worden als “Amis du Mucem”. Wat je dus gratis toegang voor jezelf opleverde voor alle activiteiten van dit Mucem en dat zelfs nog elders ook voordelen bood. Ook hier weer: slechts 1/3 is voor eigen negotie, de rest is zelfs ook “aftrekbaar van les impots”. Dit is geen sinecure: er worden door dit Mucem wel 250 activiteiten per jaar geboden: film, theater, concerten, voordrachten+discussies en natuurlijk hun permanente en tijdelijke expo’s!  
Ter completering van onze “cultureel-economische research”: de Region (Paca) gaf ons ook nog reducties met de PASS de la region… Ook weer nuttig als we externe visiteurs aanvoerden bij de culturele loketten. Zelfs de veerboot naar “les îles du Frioul” bleek gratis voor ons als echte Marseillanen met “vreemdelingen die we begeleidden”. U snapt al dat er hier best wat aan “culturele coördinatie” had ontbroken! Teveel identieke subsidie-potjes dus… Echt iets voor “de calculerende burger, die overigens ook een forse “taxe d’habitation en idem foncière” moet betalen hier! Dus eigenlijk is het een beetje “terug halen” van wat je al betaalde: een klein sigaartje uit eigen doos dus ook .
Tja, na enkele jaren hier en nog net vóór ook hier de “austerité” (mooi Frans woord voor wild bezuinigen) los zal barsten, gaf dit geheel best aanleiding tot enige burgerlijke tevredenheid. Laat ik het u even globaal voorrekenen op basis van een echtpaar.
Contributies AVF en Mucem: ca 125 euro/jaar par couple.
Waarvan dus voor eigen rekening blijft: ca 31 euro-tjes per jaar. Dus zoiets van ruim een halve euro per week weer voor een echtpaar.
Nou per week gaan wij, surement, naar wel 4 à 5 evenementen. Alleen maar zeker ook met bezoekers. Waarvoor dan natuurlijk wel moet worden betaald; maar dat regelt men “entre amis” natuurlijk. Verder gereken is niet nodig zoals u al snapt: bij maar één activiteit per week verdien je al je eigen bijdrage terug…

Dus beleef ook uw levensavond in Zuid-Frankrijk
Alors: leven in Marseille is zowel cultureel als economisch gezien niks verkeerd! En dan vergat ik u nog te vertellen dat er vele evenementen gratis zijn. En wat dacht u van 1,5 uur klassieke muziek van hoog niveau in de fraaie foyer van de
Opera de Marseille op zaterdagmiddag om 17.00 uur  voor 5 euro par personne…?
Dus bent u nog aan het aarzelen of u wel “naar onze zon” zou willen komen voor uw “retraite”, dan zou deze informatie u best wat kunnen helpen. Let wel: u moet er op rekenen dat het ook hier “wat minder zal worden” , want Parijs geeft minder aan de steden vanwege bezuinigingen op Staatsuitgaven, ook hier. Maar ja u moet het vergelijken met “het buitenland” en dan liggen wij hier nog wel een “demi-siècle” voor op de meeste landen in Europa.
Dus wilt u een culturele derde levensfase met alles dicht bij uw voordeur en via zeer goed (en goedkoop!) openbaar vervoer? Wel dan kom naar hier, neem uw “Carte de séjour” (krijgt u al bij het tonen van uw Nederlandse AOW-rechten) en geniet….
En natuurlijk wist u al dat die 2800 uur zon per jaar hier hartstikke gratis zijn! Al is die 5% zonnecrème ook best wel wat duur….

Maar,
De zon kende die Little Foot natuurlijk al een paar miljoen jaren geleden en wist al lang wat wij nu pas ontdekten. Little Foot is een tijdgenoot van Lucy: ons aller oer-moedertje. De experts van de universiteit van Witwatersrand in Z-Afrika kwamen daar achter omdat ze nog eens goed rondkeken in
de grot waar deze mummie Little Foot werd gevonden. Het grondonderzoek (in laagjes) leverde op dat hij zeker 3 miljoen jaar oud moet zijn…  Dat werd het einde van het debat over deze resten, die in 1997 werden gevonden. Waarvan de meesten dachten dat ze “maar”2,2 miljoen jaar oud waren! Groot nieuws, omdat het skelet van Lucy maar 40% van alle delen was en Little Foot toont ons 99%! Mogelijk moet nu dus ook “de wieg van de mens” straks “verhuizen”. Van Ethiopië naar Z-Afrika dus…. Niet echt ver maar toch een opmerkelijk nieuwtje. Die Hollandse boeren van Paul Krüger wisten niet dat ze naar hun vaderland terug keerden. Ze zouden het overigens zeker niet hebben geloofd! Beide mummies zijn ook in expo’s te bewonderen over enige tijd overigens…

Maar, zoek nu gauw die lentezon op. En denk daar na over hoe ook u uw leven cultureel nog kunt verrijken! Echt de moeite waard, en zeker na de start van uw “retraite”. Zo wordt dit terugtrekken uit “het low-culture deel” van uw leven tot en een waar genot voor uw “troisième age” zoals de Fransen het noemen.
Wat is er mooier dan deze aarde te verlaten nadat je toch nog werd overtuigd van het vele mooie en goede dat ook schuilt in de menselijke geest…
We wensen u dus weer heel veel zonnestralen toe!

28 april 2014

zaterdag 19 april 2014

KOM OP: START UW EIGEN FABLAB IN UW GARAGE!

We zijn nu echt aangekomen in het tijdperk van Big Brother, wat ons zo’n halve eeuw geleden werd aangekondigd. En dat Bi-Bro nu NSA blijkt te heten, is vooral de schuld van Obama. Natuurlijk heeft ook u veel nieuwe kreten en woordjes in uw numerieke dictionaire.
Regelmatig denk ik terug aan mijn job-jaren in de “automatisering”: ca 1970-1980. Toen moest je die hele “IBM-vocabulaire” kennen en ook nog alles in het Frans. Want de franse bedrijven waar ik toen kwam, hielden niet van al dat IBM-engels. “
Bande magnetique” vond ik toen een hele mooie: veel fraaier dan magnetic tape of tape unit.
Natuurlijk weet u al lang wat The Cloud, Big Data is, wat Apps zijn en wat met 3D-printing wordt bedoeld. Maar wat Gafa is en wat er wordt aangeduid met “fablabs” is u mogelijk nog niet echt  helder. Daarom nu op naar een rondje moderniteit. Noodzakelijk om over vijf jaar nog te kunnen praten met uw buren, kleinkinderen en zelfs met uw housecleaner. Of heeft u al een huisrobot? 

De kribben van de nieuwe industrie
Natuurlijk slaat de digitale revolutie ook toe in de grote industriële wereld, waar “massa-produktie” uit is en “do it jourself and do it together“ ook steeds meer de nieuwe bijbel wordt. Het nieuwste chapiter daaruit is het “FABLAB”, wat
american short is voor “fabrication laboratory”.
Want daar gebeuren nu de nieuwe dingen op nieuwe manieren, door mensen die “het oude niet meer pruimen”. Voor hen moet innovatie samen gaan met “samen ondernemen” en natuurlijk dat alles over de nieuwste digitale snelwegen van het Internet.
De kreet: “Do it yourself, do it with others” was van ene Dougherty van Web 2.0. Hij riep dit als eerste en hij stond verbaasd van de echo die dat produceerde. Zelfs,-en om te beginnen-, in het moderne heiligdom MIT in de VS. Waar een prof recent het college gaf: “Hoe maak ik (bijna) alles zelf”. Want dat kan, als je maar een snijmachientje hebt op laserbasis, iets om vinyl mee te snijden, wat 3D-printers, nog wat handgereedschap én natuurlijk PC’s aan “het Net”.
En natuurlijk ook dat beroemde schuurtje of die garage, waarin alle pioniers horen te beginnen. In de muziek (zie de Beatles in Liverpool) maar ook in de ICT (microsoft c.s. in Californië)

De FBLABS zijn als paddestoelen
In het begin waren er enkele tientallen; vooral in de VS. Maar nu nu zijn het er al vele honderden: van Amsterdam, via
Toulouse tot in vele VS-steden en zelfs al in Afrika. De meeste beginnen “als een probeerseltje” en onder het motto “al doende leert men”. Doen en leren is hun motto. Ook bij Fab Folk in Amsterdam, dat een Zwitser oprichtte en nu ook runt. Hij is in Europa redelijk bekend en werd ook de promotor van het “herfabriceren van onderdelen van oudere apparaten”. Die  zonder deze aanpak te vroeg op de vuilnishoop zouden gegooid of gaan belanden.
Een ander richtte de club op met de fraaie naam: “Jerry, Do it Together”. Men begon met het monteren van oude PC-onderdelen in een (Jerry)can en maakte zo lopende PC’s. Dank zij dit initiatief werden er nu zo al een zestigtal machines gemaakt, ook al in Afrika.
In een dorpje van 360 inwoners in de Jura begon ene Pascal
het bedrijfje “Net-Iki” en hij fabriceert intussen van alles voor de dorpelingen. Die ook graag een kijkje bij hem komen nemen. Hij lijkt best wat op “die oude smidse van vroeger”, zeggen oudere inwoners. Al ruikt het daar anders en is de smid niet meer zo zwart en vettig. Vroeger was die “het manusje van alles” in een dorp: de Maréchal-Ferrand noemden hem de Fransen.
In Besancon maakt nu een chirurgie-student van een lokaal ziekenhuis een 3D-onderkaak: en hij en zijn collega’s oefenen daarop nu hun operatie-technieken.
De kracht van de Fab-labs is, dat ze voortdurend “op het net zitten”. Waardoor al die fablabs wereldwijd communiceren. En zo vele ervaringen uitwisselen, ook software en vooral ideeën. Hele internationale netwerken ontstonden zo, tussen duizenden plekken op vaak tienduizenden kilometers afstand van elkaar. Deze werkwijze doet een enorm hoog ontwikkelingstempo ontstaan: en een synergetisch en zeer
dynamisch geheel dat gonst van de ideeën en waarin men ook vele fouten omzeilt! En “nieuwere” maakt…
Universiteiten en hun studenten spelen hier natuurlijk een grote rol. Niet weinig studenten runnen nu al bedrijfjes à la fablab. Soms al met budgetten van enkele honderdduizenden euro’s per jaar. Deze fablabs blijken steeds vaker “de couveuses van de start-ups”. Zoals het fablab van de uitvinder van die hoes voor de I-pad: die zelfs Obama al van hem kocht. Dat weet en ziet nu iedereen in de VS!  Zijn bedrijfje “Dodocase” werd in weken opgericht… en
het doet nu al 10 miljoen dollar omzet.
In Frankrijk bouwt “Naïo Technologies” nu een kleine robot om… onkruid uit te doen. Hij heet “Oz” en er werken al enige dozijnen van op de franse velden. Nu zoekt men 500.000 euro kapitaal voor het vervolg; wat echt veelbelovend lijkt. 

De grote industrie raakt ook al in de “fablab-mood”
Airbus in Toulouse helpt ook al een klein Fablab en ook  Orange doet dat ook al. Renault heeft een bestaand Fablab gevraagd, om er een voor hun op te richten! In hun Technocentre in Guyancourt. En de Franse minister van Industrie Fleur Pellerin startte ook een project op dit terrein:
er zijn nu al 154 dossiers in behandeling in 23 regio. Dat zijn alle winnaars van laureaten; elk van hen krijgt 200.000 euro voor de eerste drie jaar.
Langzaam dringt de nieuwe wereld ook door in de ministeriële burelen en in de wat stoffige parlementen. Ik denkt met enige weemoed terug aan een jonge collega op het hoofdkantoor waar ik werkte. Hij was in 1973 al “computergek” en liep missionerend rond in het oude, wat statige elektroconcern Holec. Hij vond niet veel gehoor en ging “dus” in de politiek: D66 kreeg hem als fractielid (= B.vd

K.) in de Tweede Kamer er bij. Hij wilde toen, kostte wat het kostte, “alle kamerleden aan de PC krijgen”. Echt waar! Maar hij vond weer weinig gehoor; ja zelfs veel tegenstand. Hij was gewoon zo’n 25 jaren te vroeg, deze visionair. Ik
vraag me af in welk fablab deze rusteloze nu bezig is. U bent dus gewaarschuwd.
Als mensen nu aan uw hoofd zeuren over “gaan wonen op Mars” of  “het exploiteren van een interessante passerende meteoriet”, denk dan niet meteen dat ze “fada” of gaga zijn. Pas op, want “Le fada” was ook ooit de Marseillaanse bijnaam van ene Le Corbusier.  

We gaan “dus allemaal “fada” worden?
De numerieke revolutie raakt nu alle aspecten van ons leven. 3D-printen is het heruitvinden van de productie en het internet gaat ook de communicatie tussen al “onze” objecten mogelijk maken. Zie de auto die alleen rijdt; al “pratend” met andere auto’s. In onze huizen komen al vele slimme objecten die ook al aan elkaar hangen. Ook via de smartphone en het internet. Ze worden allemaal slim en communicatief. De
services worden ook steeds vaker “ín de objecten” gebouwd en dus meegeleverd,
Dingen kunnen nu worden gemaakt naar ieders persoonlijke smaak of idee: weg dus met die massa-productie. Idem voor de gezondheidszorg en ook het onderwijs (waar dat nu MOOC heet=effe googelen).
Ook de “structuren van de organisaties” gaan over op plat: door dat werken in “kleine, open, geshare-de platforms” en ook wereldwijd. Kunstmatige intelligentie en robotisering gaan hand in hand met meer hoogwaardiger werk en ook weer meer vrije tijd. Maar natuurlijk niet voor de geeks!

De verdoemenis of de zegen voor de mensheid?
Is dit alles hét tegengif voor die pessimistische malthusiaanse denkers?  Die de wereld zien vertragen en ook geen groei meer verwachten? Natuurlijk: met de plussen komen ook de risico’s van de numerieke wereld te voorschijn. Big data en  big business komen tegelijk met Big government en met Big Brother…
In het recente boek “The second machine age”, -van de MIT-ers McAfee en Brynjolfsson-, staat dat: “De informatie-revolutie en de nieuwe technologieën het aandeel van de salarissen in het BBP zullen doen afnemen. Dat gebeurt de facto al 30 jaar in het westen en mede de oorzaak van
hogere werkeloosheid. De bevolking wordt tot “economisch” niet meer nuttig..”. En in een recent boek uit Oxford University staat: “Zo’n 47% van de huidige jobs in de VS kunnen door robots worden gedaan”. Dus daarom koopt Google dus alle “robotbedrijven” op: recent zelfs 8!  We zien hieraan dat de strijd over “het saldo van de nieuwste ontwikkelingen” voor de werkgelegenheid nog niet echt is gestreden. Maar dat “eenvoudig ongeschoold werk” nog nauwelijks betaald gaat worden, lijdt geen twijfel.     
Krijgen we nu ook die overproductie, mede door de achterblijvende bevolkingsgroei? Gaat de middenklasse eraan ook vanwege de opgang naar veel hoog gekwalificeerd werk? Blijft de internet-economie van nu, met zijn Amerikaanse oligopolie van GAFA (= Google, Apple,
Facebook, Amazon) verder bestaan? Waarbij Google 90% van de R&D doet, ook graag het data-verzamelen wil monopoliseren, de infrastructuur wil beheersen en zelfs het monopolie opeist in de digitale diensten? Terwijl Amazon alles beheersen gaat op uitgeversgebied, beheer van de data van zijn klanten en op weg lijkt naar een soort van Wallmart met een e-pet op?

Zelfs de politiek helemaal moet om!
Stelt u het zich voor: de Nederlandse politiek in e-versie! De Tweede kamer 2.0. :  Roemer, Wilders c.s. die in debat gaan over fablabs, Gafa, etc. Maar dan wel direct en niet “reactief en min of meer toevallig” zoals dat gedoe over dat NSA-schandaal. Want de politiek zal vooróp moeten gaan lopen, zoals al goed te zien is in landen als Zuid-Korea. Waar overheid, burgers en industrie samen bezig gaan om vooraan te komen en te blijven! En zo hun welvaart te beschermen via een ware “nationale strategie. U gaat het nog zelf meemaken. Het blijft dus echt niet bij een af en toe opkomend “D66 betoogje over meer en beter hoger onderwijs”.
Politici moeten zich bewust worden van zeker drie bedreigingen. Ze moeten beter letten op die toenemende onveiligheid van de (data)infrastructuur. Door opkomende slimme diefstal, manipulatie en het confisqueren van data. Zie ook het verlies van privacy en het respect voor de persoonlijke levenssfeer. Iedereen wordt nu overal geïdentificeerd, gelokaliseerd, geïnformeerd, geadviseerd en ook voortdurend gevolgd.
Ten derde is er het “verlies aan soevereiniteit”,  zowel bij het individu als bij de staten. Verlies dus van de soevereiniteit over de eigen gegevens door het individu. En bij de staat op fiscaal terrein, regelgeving en strategie. Daarom begint dat “internet-monopolie van de VS” de hele wereld meer en meer te storen…

De mondialisatie 2.0
De mondialisatie komt nu ook in de fase van “een scheiding”. Die van:  het afglijdende “noorden” en het aanstormende “zuiden”. Daarbij zijn zij, die door voortdurend hervormen concurrerend kunnen blijven, aan de winnende hand.  Het simpele model van een economie die op export en lage arbeidskosten draait, begint echt te haperen.
Het VS-model,  met zijn centrale rol van de numerieke revolutie, is nu de topper aan het worden. Dat voedt  de ondernemingsgeest, trekt de brains en het kapitaal aan uit de hele wereld en koppelt ook het civiele met het militaire…  China investeert als een dolle om hun bij te houden, want daar zit de crux voor zijn wereldmacht.  Maar zie ook Israël, het UK en ook Zweden: zij volgen in het kielzog van Uncle Sam.
“De anderen”, moeten eerst een groot gat wegwerken. En veelal nog aan die numerieke strategie beginnen! Vooralsnog ontbreken op veel plaatsen nog de essentialia: de wil/push/power, de visie en ook “de omgeving/het klimaat” daarvoor. 
En Europa heeft natuurlijk groot gelijk als het in de lijn van haar tradities om bij een aantal zaken nu vóór wil gaan. Zoals bij het vestigen van een eigendomsrecht van gegevens, het recht om die data op te slaan op eigen grondgebied, om te komen tot een belastingheffing op het numerieke en ook om de veiligheid van de infrastructuren te garanderen.

Meer een kans dan een bedreiging!
Ook voor Europa is “de numerieke revolutie” ook dé kans om een goede plek te consolideren in de 21e eeuw. Eigenlijk is de geestelijke vader van dit alles “ene Karl Marx, maar dan in 2.0 versie”. Immers hij zei ooit: “De macht behoort toe aan hen, die de productiemiddelen bezitten”…
(No meer vindt u ook in: Makers, van Chris Anderson, Uitgever: Ed. Pearson, 2012. 300 blz./ 25 euro).    


Maar,
die zon weet ook hoe het komt dat Tibetanen zonder veel moeite ademen op 4000 meter hoogte. Omdat hun genen die rode bloedlichaampjes beter doen functioneren. Die genen waren er al 30.000 jaar geleden, toen afstammelingen van de sherpa’s op de hoogvlakten aankwamen in de Himalaya. Enkele duizenden jaren later vertrok een deel van hen naar de valleien om zich daar te vermengen met de Chinese
Han’s.  Maar daarna vertrokken er ook weer mannen omhoog, om dragers te worden voor de moderne Himalaya-expedities. En zij werden de Tibetanen van nu… Een “genen-reisverhaal”, zoals er vele zijn en er meer en meer bijna dagelijks worden ontdekt…
Wat denkt u van dit volgende verhaal?
De zon zag al die bewegingen van ons mensen over de aardklomp. En wist dus ook wat er van ging komen, toen in 1968 grondwerkers het skelet van een kind vonden. In Montana (VS), want daar was het 3.000 jaar geleden overleden. De universiteit van Kopenhagen analyseerde recent het DNA uit dit skelet en deed enkele magnifieke ontdekkingen.
Alle indianen uit Amerika kwamen ooit van over de Beringstraat: zo’n 15.000 jaren geleden! Daarvoor, -zo’n 60.000 jaar geleden-, verlieten zij als emigranten, Afrika, En gingen in de richting van Azië. Een deel van hen, ging naar zuidelijke streken: zoals Cambodja, Australië en China. Andere gingen richting Siberië… 
Zo’n 24.000 jaren terug kwam er weer een deel uit dat  Aziatische zuiden en ging ook Siberië. Waar men zich vermengde met hen die eerder kwamen. Daar ten noorden van het Baïkal meer.  Deze “gemixten” gingen ook weer op stap en zelfs over de Beringstraat. Naar Amerika dus, waar ze ook familie van vroeger tegenkwamen. Voor zij ook weer naar Alaska vertrokken. Om daarna af te zakken naar Chili, via de kust van de Pacific Ocean. Een hele tocht dus van mensen en genen….
Columbus c.s. kwamen dus, veel later in 1500,  deze wilden tegen . Hij wist echt niet dat het de broeders van heel vroeger (uit Afrika!) waren. Want we zijn alle Oost-Afrikanen
van afkomst.
Denk dus maar niet dat de Europeanen de eerste ontdekkingsreizigers waren: wij ontdekten simpelweg ons eigen verleden. De mensen die we toen zagen waren een mengsel van bruin-zwart uit Afrika, het gele van Azië en Mongoolse van de Eskimo’s?
Toen de compagnons van Columbus zich mengden met “de wilden”,  trouwden ze zonder het te weten toch nog in dezelfde familie. De VOC die slaven van Afrika naar Amerika transporteerde deed eigenlijk ook aan betaalde emigratiehulp en nam de kortere weg van West-Afrika naar het zuiden van de VS…
Weet dus dat u ook van Afrikaans zonnige afkomst bent als u in de zon gaat zitten. Dat uw huid wit werd omdat uw voorouders uit de zon vertrokken. En besef dus dat uw huid haar stralen ook gewoon weer herkent, genetisch gesproken dan. We zijn dus alle kinderen van dezelfde zon en zelfs van dezelfde Oost-Afrikanen. Dat is gewoon een mooie geruststelling die het ons gemakkelijker zou moeten maken om migranten te accepteren. Maar zo eenvoudig ligt het helaas niet meer. Ook al komen de afrikanen nu weer in wrakke boten om bij ons een beter leven te vinden. Net als ons beider voorouders deden.
Ga naar buiten waar de zon u verwarmt, terwijl u nadenkt over uw o zo grote familie.
We wensen  allen weer veel mooi weertje toe! 

19 april maart 2014

DE VELE TALEN VAN FRANKRIJK



In Frankrijk spreken ze Frans, jazeker! Maar er zi8jn ook regionale talen te horen, vaak ook nog in meerdere lokale
“dialect-varianten. Frankrijk ratificeerde overigens nooit de Europese wet voor de bescherming van lokale talen/dialecten. Vreemd? Of moet je dan denken aan het ferme verbod, dat vroeger heerste op alle Franse scholen, om het “de lokale taal of dialect” te spreken? Maar dat was in de tijd dat vele Fransen nog geen letter “hoog-Frans” konden spreken laat staan schrijven. Hollande beloofde die ratificatie ook….
In het zuiden is het taalgebied van het occitan (= de langue d’oc, waaronder ook het Catalaans en het Provençaals
vallen). Noordelijker vindt je wat heet het Domaine d’Oil. Oostelijk is er nog het Franco-Provençal (ook wel arpitan geheten) en het Alsacien natuurlijk.  Helemaal in het noorden is er nog het Bretons en het Flamand. Oei, ik vergeet bijna nog het Corsicaans te noemen! En: Catalaans en Baskisch spreekt men hier ook en ook in Spanje natuurlijk. Net als het Flamand ook in België te horen is en het Alsacien ook in Duitsland…
Nog wat statistiek (=wie spreken er nog regelmatig dialect xxxx?):
Bretons 200.000 (het zijn dus eigenlijk Britten daar!), het
Occitaans en het Alsacien dat zijn er ca 600.000 en het Baskisch komt op ca 50.000. Buiten, dus “outre-mer” zijn er nog meer: het Kanak (Nieuw-Caledonië) en het Creools (Antillen en La Reunion). Dialecten zijn er ook nog zo’n stuk of twintig: van Wallon, Picard, Normand tot Gascon, vivero-alpin, Auvergnat, Franc-contois, Gallo en
Limousin. Hoezo:  “In Frankrijk spreken ze Frans”?  Als u hierheen wil emigreren kan het zijn dat u er, naast het Frans, nog een taal bij moet leren. Want op steeds
meer scholen onderwijst men nu ook de oude regionale taal. Dus dat kan spannend worden bij de bakker, zelfs als u een simpele baguette moet hebben…



ANDERE VÖLKER ANDERE SITTEN
Frankrijks parlementaire politici hebben nogal eens twee of zelfs nog meer “mandaten” en tegelijk! Dat komt in Europa meer voor, zie dit statistiekje: Frankrijk 60% (meer dan 1 mandaat tegelijk), Zweden 35%, Duitsland 24%, Spanje
20%, Italië 7% en UK 3%.
And the winner is….? De Franse Assemblee nationale, met zijn 577 leden. Die heeft 338 “cumulards” (60%), waarvan er 240 tegelijk burgemeester zijn én parlementslid en de rest heeft nog wat anders (departement, region etc.). De Senaat met zijn 348 leden doet het met 221 “cumulards” (ook ca 60%): 123 zijn ook burgervader en 98 nog wat anders. 
Hollande beloofde, op nr. 48 van zijn verkiezingenlijstje, dat te gaan veranderen. Dus kwam een wet in stemming waarvan men de invoering voorstelt ná de verkiezingen van 2017; natuurlijk. De Constitutionele Raad moet de wet nog accepteren.
De weerstand er tegen, zeker in de Senaat is best dik. Minstens bij de oppositie maar ook bij radicaal links! En rechts (de UMP) riep al dat zij de wet bij een volgende gewonnen verkiezing: zullen terug draaien. Wel, in maart waren er de gemeenteraadsverkiezingen… Eens zien wat er daarna echt gaat gebeuren.

zondag 13 april 2014

DE MOSLIMBROEDERSCHAP EN HET MIDDEN-OOSTEN



Het MO is een mix van ideologieën en religies. Dus voel je daar de wrijvingen van de
wereldmachten. Het Heilige Land, waar de monotheïsten de scepter zwaaiden vanaf de eerste dagen van deze religies, ondervond in duizenden van jaren wat het betekent om  “de wieg bent van grote religies in al hun varianten” te zijn. Jeruzalem werd daarvoor de “hotspot” en tot op vandaag. “Jeruzalem zien om te sterven”, is actueler dan dood gaan na een bezoek aan Napels.
Wat is toch de reden voor dit alles, vroeger en nu nog? Waarom loopt eenieder zo warm, -en niet zelden ook agressief heet-, voor dit gebied vol met al die religieuze betweters? Die alle (hun) God als dé grote arbiter erkennen en niks liever doen dan herrie maken? Waar moeten de antwoorden worden gezocht?
Ook de ex-communistische, ex-KGB-er Poetin, -die zeer dik is met de Russisch-orthodoxen,- en die ziedend wordt van terrorisme en radicale islam, moet worden genoemd. Ook hij “zet de religie in”, voor een versterking van zijn interne politieke positie.  Waarna hij beter extern kan vechten, tegen hen die Rusland vernederen. Zoals tijdens de Koude Oorlog, -na Stalin-, in Afghanistan, Tsjetsenië en in Syrië. Nu gevolgd door de Krim. Na druk van de EU en de VS (Bush voorop), met hun NATO en dat “vernederende” raketwapenschild. Zie deze nieuwste crisis, vol oude ressentimenten en pijnlijke vernederingen. Weer zo’n klassieke machtsreflex, die zich graag bedient van “oud zeer”.
En zie generaal Sissi in Egypte, die na de
revolutie de winnaar Morsi (herkozen president en aanvoerder van de broederschap) afzette. En die nu ruim 500 broeders tot de dood wil laten veroordelen, terwijl hij presidentskandidaat wordt. Sissi wordt politiek en financieel gesteund door de VS, die bevreesd zijn voor destabilisatie in de regio. En door Saudi-Arabië waar men bang is voor een revolutie in eigen land.
De actualiteit van het onderwerp is hiermee duidelijk aangetoond.     


Religies, koloniën en politieke krachtmetingen
De joodse Jezus werd gekruisigd, door de ( toen nog heidense) Romeinse bezetters van zijn land. Omdat hij een “vreemde idee” en een andere levenswijze predikte. Waarin de God der Joden, -Jahweh uit het Oude Testament van Abraham-, een grote rol speelde. Abraham: de voorvader van zowel joden als Arabieren. Die beweging van Jezus kwam er. Met die “andere God”, van de christenen en de volgers van Christus. Die van het Nieuwe Testament.
Ene Mohammed werd, 700 jaren later, in de Arabische woestijn, door zijn god Allah
geïnspireerd via de aartsengel Gabriël. Hij nam later de wapens op om Medina en Mekka, -waar ook polytheïsten woonden-, te bekeren. Hij blijkt goed op de hoogte te zijn geweest van die andere profeten en hún historie, en wist ook van Jeruzalem. In de Koran vinden we vele  figuren uit de Bijbel. Mohammed bracht de islam ook naar veel gebieden in het MO, waar eerder de christenen hun werk deden….
Ruim drie eeuwen na Mohammed vochten christenen en moslims, -bitter en uiterst bloedig-,  om het bezit van “de heilige plaatsen van het heilige land”. Zelfs via een tiental kruistochten, die oude, zeer bloedige opmaat naar de huidige wrijvingen westen-islam. Die duurde liefst meer dan twee eeuwen. Clash der beschavingen? Der religies? Of gewoon weer “een clash van machthebbers”, die zich slechts bedienen van God en zijn greep op de gelovigen?

De monotheïstische religies: de bron en de carriers van onze beschavingen 
De drie godsdiensten waaierden uit over de wereld. De joden brachten hun religie meestal vreedzaam mee: want niet zelden waren zij-, de eerste monotheïsten, gevlucht voor vervolgingen. Veelal kwamen ze als handelslieden naar vele streken; daarbij hun geloof stevig vast houdend. De beoefenaren van de islam waaierden uit via de veroveringen van grote gebieden. Van Bagdad tot Al Andaluz in Spanje, via de Ottomanen van de Maghreb tot in Poitiers en bijna tot in Wenen. Zij volgden na de Romeinen, die als veroveraars later zelf tot het christendom overgingen. En dat daarna ook breed verspreidden. De moslim-arabieren kwamen bij hun expansies  vaak gekerstende volken tegen, zoals de Romeinen vóór hen, de joden ontmoetten. Daarom zijn er nu nog christelijke berbers in de Maghreb en christenen in Ethiopië en daarnaast ook die zwarte, Afrikaanse  joden. In Al-Andaluz, in Zuid-Spanje, ontstond een door de islam beheerst rijk met een zeer hoge graad van beschaving. Dat hield het daar bijna 800 jaar uit, tot de christenen de laatste moslim
wegjoegen. Pas rond 1500!  In Andaluz werd de kennis van de mensheid (van de Chinezen, Grieken, de Romeinen tot de arabieren) verzameld, geïntegreerd en verder ontwikkeld, waarbij de drie religies redelijk vredig samenwerkten. Niet zelden namen ook de van daar vertrokken joden, deze kennis mee. Zo kwamen de Europese monniken in contact daarmee. Die oude bibliotheken in een land als Mali, -zoals die van Timboektoe aan de Niger-, getuigen ook nog daarvan. Die daar geredde geschriften uit 11e/12e eeuw, vertellen verhalen en wijsheden, waarvan wij westerlingen daarna lang dachten, dat wij de uitvinders er van waren! Nee dus: het ging echt andersom!
  
Europa, het westen, als de nieuwe machtigen
De bezettingen van het Heilige land en andere regio's vooral om de Mare Nostrum, kun je ook zien als een voorganger van het westerse kolonialisme en imperialisme uit latere eeuwen. Toen de grootmachten,- zeker ook de Hollanders en de Fransen tijdens La Guerre de Hollande-, elkaar bevochten om de
rijkdommen van Afrikaanse, Aziatische en Amerikaanse gebieden. Later moesten ze daar, door veranderingen van “opvattingen”, en soms ook stevig daartoe gedwongen, -zie het verdrag van Bandoeng onder Soekarno getekend-,  vertrekken. De Fransen als laatste uit Algerije in 1962… Daarbij trok “het westen” met potlood en papier, en tijdens copieuze diplomatieke diners, de nieuwe grenzen van vele nieuwe landen in hun vroegere koloniale gebieden. Waarbij stammen, etnisch verschillende groepen, bij voorkeur in “één land” werden samengebracht. Ook trachtten de diplomaten in “hun ex-kolonies” bevriende machthebbers aan te stellen om zo “door een quasi-koloniale achterdeur”, toch greep te behouden op de schatten van die landen. Deze dictatoren, -experts van het spel “verdeel en heers”-, zijn pas enkele jaren geleden “opgeruimd”. Ze heten Kadaffi, Ben Ali, en Mubarak en nu is er al een soort van “tweede lichting”. Zie Morsi en straks Sissi in

Egypte. 
Alles gebeurt nog tot op vandaag, vaak via subsidies voor legers of andere zaken, door wapenleveringen en met verdragen.  Zie de 1 miljard dollar jaarlijks voor het Egyptische leger en ook het opleiden in de VS van het Turkse. Zie ook de geldstrooiende saoudí’s, en idem  ook de russen (Syrië) en de chinezen van de 21e eeuw.
Elke periode liet flinke erfenissen achter. Die ons soms, onverwacht en ongewild, nu nog verrassen lang na “onze” daden. Maar die soms ook goed van pas kwamen in het kader van  “regelingen onder oude vrienden”: zie ook het Franse optreden in francofoon Afrika. Maar nu om “economische redenen”.   

Een leerzame casus: die doorwerkt tot op vandaag
Mogelijk bent u ook verrast, als u leest over de relaties tussen de Duitsers en de
islamitische turken, begin 20-e eeuw. En tussen de nazi’s met hun Hitler en de islam in de 30-er jaren van de vorige eeuw. Maar ook van de amerikanen met de islam, in de tijd van de Koude Oorlog. Veel verser zijn de contacten van de VS met de taliban, in de dagen van de Russische strijd tegen hen in Afghanistan, nog maar kort geleden.
Vele historische feiten tonen hoe religies ook grootmachten goed van pas kwamen, om hun spel te kunnen spelen. Ook hoe dit alles 180 graden kon verkeren, nu we dagelijks de radicale en terroristische islam met een enorme inzet van levens en middelen trachten af te schudden. De NSA-affaire toont ook hoe bondgenoten, ook in die strijd, zelfs elkáár en op grote schaal gingen bespioneren. Waar men nooit meer mee is gestopt.
Onderschat dus nooit die diepe ressentimenten, die oud geweld, wrijvingen en onderdrukking achter laten. China heeft ze nu nog naar het westen: vanaf die lang
verleden Boxeropstand! Ook Afrika zit er nu ook nog vol mee. Zie ook Dilma Roussef van Brazilië, eerder ook Chavez en nu Maduro in Venezuela, die zich alle de “big stick policy” van de VS in Latijns Amerika nog zeer goed herinneren. Toen daar de Banana Fruit Company uit de VS de baas leek te zijn, niet zelden “even” geholpen door de marines. Ook het huidige Chili weet nog van de CIA in hun land, -rond 1973-, die de linkse president Allende deden sneven en daarna ene Pinochet in het zadel hielpen. Die zeer bloedig onderdrukkend optrad, maar die tegelijk zeer werd bewonderd: door ene Margaret Thatcher. Dat wat panische anti-linkse sentiment, -dat we nu nog zien in
de VS-, vooral bij de rechtse republikeinen als erfgenamen van het McCarthy-isme, stamt uit de tijd van de Koude Oorlog die al snel ná WOII aanbrak.
De geschiedenis van de Moslimbroederschap, die nu al bijna een eeuw bestaat, geeft ook een leerzame illustratie van het bovenstaande. Zie, hierna, wat u daaruit kunt leren; het  helpt ook om de huidige verhoudingen in en rond het MO te doorgronden.

De geschiedenis van de Moslimbroederschap.
Deze “gemeenschap der broeders”, -dus niet die der Nederlandse protestante mannenbroeders!-, werd ruim 80 jaar gelden in Egypte opgericht. Ze kwam weer in het volle licht te staan door de recente Arabische revoluties. Tien jaar na hun oprichting, was deze groep al 2 miljoen mensen groot in Egypte. Oprichter Hassan Al-Banna besloot de beweging te internationaliseren, want ook hij droomde van de oprichting van: …een kalifaat. Een groot moslimrijk.
Tijdens WOII werd een “geheime tak” opgericht, een soort militie van 1000 à 2000 man die ook militair werd opgeleid. Deze groep werd in de 30-er jaren door de europese nazi’s gefinancierd, en een Duitse diplomaat in Caïro keerde hun geld uit. De geldbronnen waren dus zowel salafistisch (de saoudi’s dus ook toen al) als kolonialistisch en de broeders werden ook voortdurend door geopolitieke ontwikkelingen beïnvloedt. Zowel facisme als communisme hadden ook hier hun invloed.  
De structuur van de Broederschap leek dan ook sterk op die van de Europese fascistische liga’s en partijen. Blind gehoorzamen aan de leider, deels clandestien en paramilitair en ook met  rituelen als de eed van trouw. Al-Banna was zelf ook sterk fascistisch gericht bij de  keuze van zijn devies: “Actie, gehoorzaamheid en in stilte”. De Franse fascisten zeiden toen: “Geloven, gehoorzamen en vechten”.  Een opmerkelijk verschilletje!
In 1951 werd de broederschap opnieuw leven ingeblazen in Egypte: ze schaarden zich naast de “vrije Egyptische militairen”. In hun “nationale zaak”, tegen de Britse bezetters van het Suez-kanaal. Ze penetreerden daarna jarenlang in het egyptische leger om ooit de kracht te verkrijgen, om een staatsgreep te plegen. Nasser was een van deze militairen die met hen onderhandelde vanuit het leger. Hij liep een Israëlische kogel in zijn schouder op in 1948.
Maar later keerde hij zich onverwacht tegen hen, nadat hij intensief met hen had samengewerkt. Hij leidde vanuit de groep van de “vrije leger-officieren”, het overleg, en overtuigde hen om enkele principes los te laten. Zoals dat van de sharia en ook van deelname aan de regering. Het eerste lukte niet helemaal, maar het tweede wel. Ze putschen dus wel mee, maar toen Nasser de macht pakte, bleven ze buiten de nieuwe regering. Hun basis was geweest dat ze beide sterk anti/brits (= ook anti-westers-christelijk) waren.
Arabische soldaten in de SS/divisies, die nazi waren, bekeerden zich zelfs tot de islam. Ze  bouwden een moskee in München. Ene Gerhard van Mendeberg, uit de kring rond Rosenberg (de rassen theorethicus van Hitler),  Reichsminister van de Ostgebieten, was ook de specialist voor sovjet/minderheden in de Duitse regering. Hij was overtuigd dat je een vijfde colonne kon scheppen, via de islam in die gebieden, tegen de joden en de communisten. Hij was ook de persoon die eerder had gepleit om moslims in het duitse leger op te nemen. Zo ontstond de samenwerking met de imam Nurredin Namangani uit Ouzbekistan, die ook in de Osttürkische SS-Waffen-divisie vocht. Hij onderdrukte mede de beruchte opstand in 1944 in het ghetto van Warschau!  En werd ook de representant van de moslims uit de URSS, waarvoor hij de RFA oprichtte. Die werd later gesteund door de Amerikaanse diensten als de Amcomlib, dat een comité was “voor de bevrijding van Russische Volkeren”. Dat ook al in München was gevestigd.
Hitler was ook actief in de Krim naar de tartaren, ook al “Russische moslims”. De tartaren die na hun uitmoording door Catherine de Grote, de tsarina van Rusland, -die na de Mongoolse bezetting haar land en omgeving sterk beïnvloedde-, niets van die russen moesten hebben. Ze werden bedrogen: Hitler deed zaken met Stalin in 1940 en liet de tartaren creperen. In enkele dagen werden 200.000 van hen door de russen op transport gezet naar Siberië…  Daarna werden ze op de Krim een minderheid van 10%; tot op vandaag.
Dat anti-communistische werd na WOII zeer sterk en het westen wilde graag de relaties van moslims met de URSS/machthebbers verstoren. De amerikanen deden graag een tegenzet via deze gelovige moslims, tegen die atheïstische communisten. Daarom wilde men ook een vijfde colonne in het MO: tegen de communistische invloed in de Maghreb. Die men al snel vond bij: die Moslimbroederschap! Daarom ging de CIA/agent Robert Dreher in München, die ook Amcomlib leidde, zo ver dat hij een samenwerking begon met Said Ramadan een familielid van de oprichter van de Broederschap, Hassan al/Banna. Op 23 september had Eisenhower een onderhoud met een delegatie van De
Moslimbroederschap en deze Said en deze kreeg daar veel geld toegezegd. Deze VS/president steunde hen later ook, verzekerde hun verder van geldelijke steun en hielp een Conferentie te organiseren. Ook de saoudi´s financierden daaraan mee (!), men was intussen best goed bevriend met deze olieleverancier!

De Moslimbroederschappen van vandaag
In Frankrijk bestaat sinds 1983 de UOIF, de organisatie van een viertal moslim organisaties in Frankrijk. Dat werden er daarna 80 en nu zijn het er al meer dan 200. Deze organisatie breidt zich nog uit in alle franse steden en richt zich ook op de kinderen van moslimimmigranten in de banlieu´s. Met oliedollars van de saoudi´s gaan ze aan het werven bij die verloren jeugd. Ook doen de Moslimbroeders nu veel in Frankrijk aan de imamopleidingen, werken in sportverenigingen en ook in het bestuur van de moskeeën.
Er ontbrak een publieke woordvoerder voor de regering en daarom deed Sarkozy als minister van Biza, de CFCM oprichten. Ook als een soort tegenhanger van de joodse CRIF in Frankrijk, die in 2003 was opgericht. Hij wilde zo de moslimgemeenschap emanciperen en ook greep er op houden vanuit de regering. Om zo ook meer greep te krijgen op de verdwaalde jeugd in de banlieu´s..
En zie nu die ex-president Morsi van Egypte, terug van verbanning in Engeland, die de verkiezingen won nadat Mubarak was afgezet door de revolutie. Hij trachtte als president met zijn meerderheid koers te nemen richting meer salafisme en werd daarom zwaar bestreden door vele “liberale” uit de revolutie. Toen hij die ferm het zwijgen wilde opleggen en met veel geweld, werd hij door het leger aangepakt. Dus door de latere collega´s van ene Nasser, ene (vermoorde) Sadat… en ene Mubarak. Hun opvolger heette Sissi, nu in opmars naar… het Egyptische presidentschap via de a.s. verkiezingen.
Zeer recent leverde het referendum over de nieuwe Grondwet (wat de militairen organiseerden en waar slechts kleine 40% aan deelnamen), een score op van 98% vóórstanders… Morsi riep uit het gevang de
Broederschap op het referendum te boycotten terwijl hij wachtte op zijn proces.
Weer dat aloude spel van oude krachten met ook oude verbindingen. Zoals die van de VS en het egyptische leger dat nu nog 1 miljard jaarlijks ontvangt uit Washington en waarvan de officieren alle in de VS worden opgeleid.
Dit toont een parallel met Afghanistan waar Washington eerder de taliban steunde: tegen Poetin toen in zijn Afghaanse oorlog. Nu worden die taliban met drones bestookt door de VS; vooral buurgebied Waziristen in Pakistan. Old games and old surprises…
(Zie ook het boek: Frères Muselmans, van Michaèl Prazan, bij Grasset).  
De broederschap is nu op de toppen van haar macht en opereert in sommige landen ook onder andere naam. Ook omdat ze al meer een halve eeuw zwaar werd onderdrukt, door de nu verjaagde dictatoren Ben Ali, Mubarak en Khadaffi. Zie Ennahda in Tunesië dat zich ferm weert daar. En ook, zeer recent, zijn premier moest terugtrekken. Om plaats te maken voor een neutraal iemand in een te vormen zakenkabinet. De parlementaire strijd daar voor een Grondwet daar begint nu al legendarisch te worden, omdat die vrouwengelijkheid belooft en ook niet de charia verkiest als basis voor : “het toekomstige recht”.
Zeer recent ontaardde de wrijving tussen Saoudi-Arabië, Bharein en de Emiraten en Qatar in een open conflict. Ze riepen hun ambassadeurs terug uit Doha, in Qatar. Dit land speelt een zeer eigen rol in de Arabische landen, met name in die van de “revoluties”! En ze doen dat door steun aan de Moslimbroederschap aldaar, vooral in Egypte
en Tunesië. Qatar begreep namelijk dat deze broederschap de verkiezingen zou winnen en hun geloofsopvatting bevalt best in Doha. Want dat stokoude wahabisme van de saoudi’s en hun vrienden is voor hun maar niks! Nu zijn deze conservatieven dus bevreesd dat Qatar ook bij hún revoluties naar “een modernere, gematigde islam” gaat stimuleren. Vandaar deze felle reactie.
Eerder werd in Jemen de revolutionaire Saleh verwijderd door de saoudi’s, in Bharein werd militair ingegrepen tegen de sjiieten aldaar en in Egypte krijgt Sisi en co veel geld van de Saoudi’s, zeker nu hij Morsi afzette. De laatste streek van het rijke, half-moderne Qatar is dat benoemen van die jongere prins op de troon.  Hij is pas 33 jaar en volgt zijn vader van 61 op. En dat was echt schrikken bij de saoudi’s! Sisi is nu presidentskandidaat en liet ruim 500 (!) moslimbroeders tot de dood veroordelen. Dat doet denken aan die 20.000 dode broeders op één dag in Homs in Syrië: door de vader van de huidige president Bachar Assad!

Mind you: er bestaat  bínnen de broederschap een felle tegenstelling tussen de orthodox-salafistisch stroming en die van de gematigde islam. De eerste stroming krijgt nu nog de meeste centen van de wahabieten uit Saoudi-Arabië. De bakermat ook van het hun vijandige Al-Qaida, en ook de grote opponent van de sjiietische moslims uit Iran en elders.. .
Syrië is nu ook HÉT grote slagveld van al deze “islamstromingen”, wereldmachten en ook wereldreligies. Dé spiegel van alle eerdere machinaties van bijna iedereen in de afgelopen eeuwen! Daarom is het daar ook zo complex en moeilijk… En bloedig en langdurend.

Epiloog
De dictatoren in de Maghreb drongen de Broederschap van het politieke toneel. Daarom gingen zij uitgebreid in het maatschappelijk werk. Voor de massa’s armen in die landen en met veel geld van de soennitische saoudi’s. Ook met stille instemming van de westerse regeringen, die zeer bevriend waren met die dictatoren tot ze, tot ieders grote schrik, door niet voorziene revoluties (!) allen omvielen…
Daardoor staat het westen nu ook nogal in het hemd. Ook omdat de militaire putsch in Egypte werd gepleegd tégen een gekozen meerderheidsregering van moslimbroeders. Een pijnlijke ervaring met de eerste (!) nieuwe parlementaire democratie: die zoveel beter zou zijn dan die dictaturen.
De Moslimbroederschap kreeg bijna een eeuw veel kansen om zich diep te wortelen in de grote arme, onontwikkelde massa’s vooral op het maghrebiaanse platteland en elders. Ze werd ook het symbool van de goede islam die voor de “arme en onderdrukte” vocht!  Een soort van “socialisme zonder Marx” en Engels.
Zo werd er een grote meerderheid gekweekt door de liefdadigheid van de broederschap, ook door de o zo foute steun van het westen tijdens halve eeuwen van dictatuur en nu weer door die zeer pijnlijke mislukking van de eerste democratische experimenten.

Besef dus goed dat de moslimbroederschap dé sterke organisatie is van de soennitische moslims zelfs in Saoudi-Arabië c.s. . Dus ook tegen de sjiieten van Iran, van Hezbollah etc. in Libanon en Syrië… Waar we weer die russen zien tegenover de westerse machten, en daar ook wat geholpen door China dat daar de olie afneemt. 
Lessen en bestraffingen van de geschiedenis, waarin “alles kan verkeren en niets stilstaat”. En waarin steeds opnieuw geldt dat : “ook het westerse hemd nader is dan de islamitische rok”. Die daar de djellaba heet..
Als u weer hoort dat het dodental in Syrië naar de 150.000 neigt, dan besef waar dat bloedbad mede op is gebaseerd. Want Syrië met die Assads dat zijn alouieten (een sjiitische “sekte”?), maar het regiem is van origine een (niet-religieus) Baathregiem. Zoals in Irak onder Saddam, die ook niet religieus was. Zij waren en zijn meer socialistisch-communistisch, door de eerdere Russische invloeden in het MO in de Koude Oorlog…


Maar,
denk, -en waarom ook niet in wat stralen van de zon-, even na over het kneuterige, en wetenschappelijk gezien ook zo domme-, van die xenofobie. Die grote vijand van de evolutionaire vooruitgang. Die tunnelvisie, die vooral ontstaat uit overlevingsangsten van het diersoort dat mens heet. Niet voor niets
namen wij het woord “barbaren” voor mensen die onbeschaafd en wreed waren. Dit woord komt uit het grieks, van “barbaros” waar het gewoon…vreemdeling betekent. Daarom heette die Magrheb al lang voor Geert W. ook “La Barbarie”. Kijk maar op oude kaarten.
Besef ook wat sterker, hoe we steeds opnieuw oude rekeningen moeten betalen voor “veel korte termijn successen van weleer”. Mede omdat populisme, wat goed aansloeg, politici opsloot in “korte termijn voetbal”. Waarbij ze vaak maar hopen dat het hun later niet te veel wordt aangerekend. Het populisme van vandaag is niet zelden de oorzaak van het grote leed van morgen. Het “gemene volk maar volgen in zijn door angst gestuurde driften”, loont uiteindelijk zelden.
Daarom is die eeuwige strijd tegen “te weinig scholing en ontwikkeling ook zo edel”. Want het is de enige manier om een wat betere wereld te verkrijgen.
Maar nu doe ik natuurlijk wéér zo’n beroep op úw “lange termijn denken”. Dat in een democratie met teveel “shortterm denkers”, echt geen sinecure is. Mede daarom is er steeds “die stiekeme machinatie onder de tafels” en dan tegelijk met “het (andere) officiële standpunt en de publieke politieke keuze”. Populisme is de vijand van goede politiek en niet zelden ook van vrede en het mijden van geweld.
We zijn daar, vanaf het jaar NUL kijkend, overigens best veel opgeschoten. En weten dat opschieten is: “veel vallen en weer opstaan”. Bedenk dat als troost, nu we weer kraken onder het populisme. En dus ook weten kunnen, dat het ooit een nare rekening zal opleveren. Onvermijdelijk. 

Daar even bij stilstaan, zittend in de winterzon is best louterend, maar ook uitdagend tegelijk. Het is maar één van de vele dilemma’s van het leven der mensen. De moderne wereld schept duizenden cases bij die al eerder bestonden. Zoals het starten van een oorlog die xx-duizend doden zal kosten in Oost-Europa? Om nog meer doden en verlies van vrijheid te voorkomen?  Niet meer denkbaar op vandaag? Wees voorzichtig: duizenden politici en bestuurders, overkwam dat en vele eeuwen lang. 
Dus nu snel naar buiten en we wensen U weer veel zon toe!


13 april 2014