ZUCKERBERG, FRANÇOIS HOLLANDE, DE GRIEKEN EN 100 MILJARD

Zuckerberg is de idealist van: “een virtuele, wereldomspannende vriendenschare; die iedereen met iedereen in verbinding brengt”. En hij scoorde 104 miljard bij zijn beursgang en trouwde ook maar meteen; dat kon hij nu eindelijk ook met een bijschrijving van 5 miljard op zijn bankrekening.  En de bijna 1 miljard Facebookers misten hun kans, -die sukkels-, om voor 100 dollar per kop elk drie shares te scoren en daarmee heel Facebook te kopen! Ze hadden dan Zuckerberg kunnen vertellen wat zij wilden in het vervolg… Mogelijk aarzelden zij omdat ze als geen ander weten hoe modegevoelig en vluchtig iets als Facebook is: want 80% van de omzet is reclamegeld en de prijs daarvoor is direct afhankelijk van het aantal gebruikers. Een ware moderne democratie…. Komt er ooit een leukere site,- zie nu bijvoorbeeld Pininterest (foto-site) dat 10 miljoen leden scoorde in no time-, dan ondergaat Facebook het lot van (ooit)  AOL, Yahoo of Myspace. Maar vooralsnog geldt volop het motto: “Ik deel dus in bén!”, want dat zit er bij die bijna 1 miljard als idee áchter.  

Geboren in een schuurtje uit het brein van twee studenten werd Facebook in 8 jaar zelfs een geduchte concurrent van Google. Het rijtje op Nasdaq is nu: Apple 495,7 miljard dollar, Microsoft 250, Google 203 en Facebook 104. Dat is de nieuwe high-tech industrie en ook alles dank zij het Internet. Allemaal slechts weinig (maar wel zeer hoogwaardige) arbeidsplaatsen, en bij succes wereldwijd in no time giga-omzetten. Daaraan je kunt zien dat de middengroep aan functies in de westerse industrie snel slinkt: enkel de heel hoog betaalde jobs én de heel kleine klussen blijven over. Iemand zei het recent zeer treffend in Californië: “óver blijven nu nog de rijken met hun top-jobs en hun personeel en verzorgers…” De beursanalisten zaten er weer eens fors naast: de koers van het nieuwe Facebook-aandeel steeg de dag na uitgifte met 23 cent…en viel een dag later stevig in. De hooggeleerden verwachtten een explosie in koers…Wie kun je nog vertrouwen als eenvoudig mens met wat spaarcentjes?    

Met deze 100 miljard zou de nieuwe Franse president zomaar de noodzakelijke bezuinigingen in de uitgaven van de Franse staat enkele jaren hebben kunnen opvangen! Al zou het daar dan toch alsnog moeten gebeuren, dat écht snijden. Tenzij het natuurlijk zou lukken de groei intussen flink op te peppen, wat de kersverse president Hollande ook die achterdochtige Merkel voorhield. En wat hij vervolgens zelfs op de G8 propageerde, waar Obama het met hem eens was… dacht hij. Maar enkele noorderlingen dus echt niét. Natuurlijk is iedereen het eens met “méér groei scheppen”, maar het probleem is dat de “bezuinigers” die de grote staatsschulden snel weg willen hebben, vrezen dat die “groei-stimulering” weer geld kost en die schulden opnieuw zal doen toenemen. Zo komen we dus bij het echte europese probleem: de “grote en ondermijnende achterdocht” die de toekomst van de EU en de euro blijkt te gaan bepalen. Het “zunige noorden” wantrouwt nu eenmaal die zuidelijke olijfolieslikkers…(woordkeuze à la Wilders). Koele economen gaan nóg verder en zeggen hardop dat het samenbrengen in één valutazone van heel gammele achterlijke economieën en moderne high-tech economieën gewoon “technisch” tot mislukken is gedoemd. Waarmee Brussel en de staatshoofden die in de afgelopen 10 jaar vóór de huidige EU-zone waren, een forse tik krijgen… Want de achterliggende gedachte, dat de rijke noorderlingen best die arme zuiderlingen uit hun volle kassa zouden kunnen subsidiëren, bleek in één crisis onmogelijk en onzinnig. Omdat de concurrentie van de opkomende landen en dat gigantisch op de pof leven,-wat tientallen jaren gebeurde-, dat helemaal onhaalbaar maakte. Welk een tragische vergissing, ingegeven door blinde hoogmoed en ontkenning van de fundamentele veranderingen in de wereld… Maar het gebeurde echt en we zullen het moeten erkennen en ook opsoppen!

  

De Grieken zouden met diezelfde 100 miljard,-en in een klap-, het overgrote resterende deel van hun schulden kunnen aflossen. En dan zou Athene en de EU een “Grexit” niet hoeven mee te maken… Al zijn er nu experts bij de troika van de EU en bij het IMF die,- in de aangetroffen Griekse boedel kijkend-, moeten constateren dat er eigenlijk geen echte Griekse staat bestaat. Dit land steekt nog in zijn kinderschoentjes na een bijna permanent failliet van 150 jaren! Al moet je ook horen nu dat zelfs in het modernere Italië het vergeten de belastingen te betalen, “diep in de cultuur blijkt te zijn geworteld”. Hoe diep blijkt nu uit de bombrieven die belastinginspecteurs toegezonden krijgen door gefrustreerde Italianen die gedwongen worden hun aanslag te voldoen. Beide landen vertellen aan de internationale borreltafels dat dit mankement in hun mentaliteit ontstond, “in de jarenlange bezettingen van deze landen en toen was de staat fnuiken een patriottische plicht”. Je weet niet wat je hoort, maar ze menen het serieus… En daarmee is de ernst van de huidige situatie eigenlijk scherp geschetst.

Voor u het weer niet allemaal geloofd: er zijn nogal wat experts die nu al durven spreken van “het Griekse failliet” als proefkonijn voor de volgende! Denk aan Portugal en Spanje.. Of de politici die dit alles nog maar kort geleden naar het land van de fabelen verwezen, dat dan toén echt niet wiste? Wel, als dat zo zou zijn dan loopt is er nogal wat incompetentie in hun kringen. Dus we zijn weer “een beetje voor het beruchte lapje gehouden”. Elke regering, groot bedrijf en bank maakte al lang een Grexit-scenario natuurlijk… Zelfs de grote farmaceuten hebben al afgesproken hoe ze,-meteen ná het failliet die arme grieken-, hen gaan voorzien van de hoognodige medicijnen. Ze leerden dat van het failliet van Argentinië en weten ook dat de grieken bijna alle medicijnen importeren. De ziekenhuizen daar hebben nu al een betalingsachterstand van 1,2 miljard, wordt er gefluisterd. Hun overweging is zakelijk: de reputatieschade is bij het niet-verstrekken is veel groter dan de kosten van 1% van de totale wereldconsumptie die de Grieken nu weg slikken. Dus die faillissement scenario’s liggen overal… en dat is maar goed ook.  Intussen lees ik al dat de grieken door vele als afschrikwekkend voorbeeld worden gezien dus ook als waarschuwing tegen overmoedige andere zuidelijke zwakke broeders… En om het zaakje Europees te kunnen remmen , ná een grieks failliet, is er nu sprake van… put-opties voor obligaties van zwakke broeders. Die garanderen kopers dat de waarde niet kan vallen.. Er is al zoiets als een complot tegen de crisis dus maar wel ná Grexit.

“De macht ligt in Europa voor het grijpen”, kopte een Frans weekblad. En dat zou Frankrijk moeten bewegen tot actie, -omdat het bij de 20 republieken en de 7 monarchieën van de EU-, het enige land is met een presidentiële macht à la Obama. Het debat tussen de europese liberalen en sociaaldemocraten moet nu dus door de franse president worden geleid en de leegte wat visie en conceptie betreft moet vanuit Parijs worden gevuld. Want de plek van dé anti-crisis manager werd vacant en de duitse orthodoxie moet nu snel ter discussie gesteld worden. Aansluitend op de opinies van Draghi van de ECB moet er nu economisch én politiek iemand het voortouw nemen. Dus, óf nu een echte europese economische regering of het debakel zal onvermijdelijk over ons komen.

Voorwaar een nogal verassend geluid uit Parijse kringen, die ook nog even wijzen op de indrukwekkende lijst van “europese” politici van franse bodem (van Schumann tot Delors) die nu weer eens aanvulling vereist… In het zuiden ziet men groei vooral door middel van oppeppen en in het noorden ziet men vooral en  vooreerst die zeer noodzakelijke hervormingen. Ai, want de groei was in Frankrijk sinds 1988 maar 8 keer hoger dan 2,5% en die was gebaseerd op krediet en tekorten. We moeten goed zien dat we tot voor kort leefden in de “8,4,2%- tijd”, -met 8% groei in de opkomende landen, 4% in de VS en 2% in Europa-, en dat lijkt nu veranderd in een “8,2,0%-tijd”. Europa en de euro zouden wel eens echt “in tweeën kunnen breken”, al zou dat de duitse mark ook enorm omhoog jagen en hun export bedreigen. En in het zuiden, in de “Club-Med-landen”,  zouden de gedevalueerde landen hun export zien groeien, maar ze zouden eerst toch creperen onder hun enorme schuldenlast. De introductie van Eurobonds zou de rente voor de leningen van het zuiden doen dalen maar die van Berlijn, ook doen stijgen. Dit dat alles doet iedereen nu echt huiveren.   

Dus is het eigenlijk eenvoudig: één Zuckerberg of Bill Gates op onze wereld kan het probleem met een greep in zijn kassa gewoon morgen oplossen. Maar helaas, dat helpt geen fluit voor óvermorgen…

Solidariteit is onmogelijk tussen “partners” die elkaar intussen diep wantrouwen. Een politieke unie nastreven nu is politiek gezien minder haalbaar dan ooit eerder… Dus zal het Europese broddelwerkje moeten worden ontvlochten: het moet gewoon worden “over gedaan”. En daarvan zien we nu de eerste bevallingssymptomen..

“Een pessimist is een realist die op te korte termijn kijkt”, zei ooit een wijs mens. Volgens deze definitie is Hollande dus eigenlijk een verhulde pessimist. Het is aardiger om te zeggen dat hij ageert vanuit blinde  wanhoop omdat hij nu de klus op eigen bordje vond. Realisme is bij het naderen van een diepe afgrond erg psychologisch ook moeilijk, want dan voel je de pijn van de aanstaande val al vóór je daadwerkelijk valt. En dus hou je, als klein bang mensje, de illusie nog maar even overeind…

Ik vrees dat we dit nu op het Europese (en op het wereldtoneel) nu dagelijks. Dat verklaart ook dat Argentinië recent gewoon Repsol’s bedrijven (Repsol is Spaans) annexeerde en dat Repsol niets anders meer wist te doen dan de gasleveringen aan dat land te stoppen… Het verklaart ook dat, -terwijl het westen steeds meer sancties voor Syrië bedenkt-, tientallen landen gewoon handel blijven drijven met Assad en de zijnen; de buren, behalve Turkije, voorop. Het toont dat de morele positie van het westen ernstig is afgebrokkeld omdat “we” ons in het verleden niet gedroegen naar onze eigen “officiële” waarden. Vanaf onze koloniale tijden, toen we gewoon de wereld inpikten zonder enige schroom, tot aan het bedrog van de subprimes en de financiële floppakketjes van die totaal doorgedraaide bankwereld à la Goldmann Sachs. Waar iemand durfde te zeggen ná de klapper van 2008:  ”We are doing God’s work… Dat toonde dat men daar de schepper echt ingeruild heeft voor Beëlzebub.  Zo zijn schandvlekken als Guantanamo en de preventieve oorlog in Irak, -die nu na 10 jaar voert naar het uiteenvallen van dit land door bommen, bloed en onderlinge religieuze haat-, ook gewoon te verklaren.

“There’s something rotten in the western World”, zeg ik een schrijver dan maar na, en enkel als we dat eindelijk erkennen, kan er een begin gemaakt worden aan een andere , betere wereld. En dat is niet de laatste keer en ook zeker niet de eerste. Wij mensen doen dat al zo sinds Adam en Eva. Wie daarvan nog schrikt heeft een echt tekort aan zelfkennis en ware levenservaring.

Neem toch eens die geschriften van (en over) ene Baruch Spinoza ter hand en begrijp waarom hij leefde als een goed mens, elke dag opgewekt was en intussen ook een haarscherpe analyse van zijn soort uitvoerde. Hij beval ons allen aan: blijf studeren en nadenken over uzelf en de medemensen en rust niet, want dat is onze enige kans op een gelukkig leven. Hij was de ware optimist, denk ik dan, die ons nú echt weer iets kan leren. Vandaar dat vele zijn werken nu herlezen en uit zijn ideeën troost putten zonder in dat rauwe en pijnlijke sarcasme te vervallen.

Maar…

           die wijze Spinoza kwam als jonge man uit het zonnige Portugal. Waar zijn familie bij de grote progrom in Spanje en Portugal werd weggejaagd tot in Amsterdam. Hij bedacht veel levenswijsheid in de Lage Landen, met hun bescheiden hoeveelheid zon. Dat hele vergelijkende gedoe over noord en zuid in Europa doet ook al eeuwen speculeren over een mogelijk “schuld van een overdosis zonneschijn” achter die wat “ zorgeloze houding van de olijfolie-producenten”. Waartegen ik natuurlijk fel stelling moet nemen. Ik zie argumenten zat: onze beschaving kwam immers geheel uit zonnige landen… voor een groot deel uit het oude Griekenland toch? Dat romeinse rijk dat bijna 500 jaar stand hield, had toch ook een zonnige hoofdstad? En die arabieren uit Bagdad, die later ook opdoken in het Moorse rijk in Spanje dat Al-Andaluz heette, waar ook de geïmmigreerde joden uit het zonnige Israël een essentiële bijdrage leverden, was toch dé ware bakermat van onze cultuur? En wie Amerika etc. ontdekte weet u toch ook en ook waarom men in Brazilië Portugees spreekt…? Onzin dus, ja zelfs het tegendeel lijkt eerder waar!

Dus zowel mét als zónder zon geldt: na vallen volgt steeds opstaan. Zo werden en worden we steeds een beetje wijzer. Ons geluk is eigenlijk dat we het steeds opnieuw mogen doen. Dus wie nu nog steeds “elders” dé schuldige zoekt voor het Europese drama, moet gewoon een betere spiegel of een betere bril kopen… want als het echt fout gaat in een prestigieuze groep van democratische landen, kun je niet een dictator of éen iemand of éen groep de schuld geven.

Dus zoek die zonnestralen op, filosofeer meer terwijl u wat bijkleurt en herinner u ook wat meer geschiedenis. De tijd van WOII en de aanloop daartoe zijn pas iets meer dan één generatie geleden…

Dus kop op en hup met de geit! En ik wens u weer veel zon toe, de zomer nadert.

, 26 mei 2012

ALLEDAAGS UIT DE MIDI EN MARSEILLE

ONZE FERRYBOAT IN HET GUINNESSBOOK?

We kregen twee jaar geleden een “zon-aangedreven” ferryboat die de oversteek doet van Quai du Port naar de Rive Neuve van de Vieux Port. Nadat zijn dieselende voorganger het 60 jaren puik had voorgedaan en ouderwets sneefde: echt uit de tijd dus. En dat hebben we geweten!

Sinds de groene “haute techno” bezit nam van de ferry met zijn zonnecellen en elektromotoren is het een en al ellende: het ding ligt er bijna 30% van de tijd uit… Als het fors waait (een kenmerk van Marseille!) dan is de boel niet powerfull genoeg, hij drijft af, kan het niet winnen van de zijwind dus! Echt waar! Afgang van groen en de techneuten.

Het aantal technische storingen aan aandrijving, besturing en beveiliging was ook niet mis: om de haverklap in reparatie en wachtend op “pieces= onderdelen”. Daarbij komen dan ook nog de “grèves=stakingen”  want er zit gemeentepersoneel op de bok dat uiteraard lid is van de nietsontziende vakbond FO. Daar staakt men bij elk incident uit “solidariteit”; met een bedreigde buschauffeur, reorganisaties elders of gewoon herrie met bazen en waar dan ook… Dus de nieuwe ferry heeft een lousy reputatie en dat veranderde je heel lastig… In de krant stond nu de gedachte om deze “flutferry” (die er overigens mooi uit ziet en ook fraai vaart), in 2013 (Marseille Cultuurhoofdstad van Europa) maar stilletjes ergens onder zeil af te meren… Stel je voor de nieuwe franse Minister van Cultuur vaart over ter opening van het jaar de Vieux Port over en.. ze blijft hangen en waait tegen de kade! Dat zou een blamage enorme zijn die wereldwijde uitzaaiing zou krijgen. Dus hét risico voor 2013 is hier niet het terrorisme maar de ferry in de Vieux Port… 

CACHE-MISÈRE EN VILLE

“Cache-misère” (wegstoppen van rotzooi/een puinhoop) is de uitdrukking die je gebruikt als je iemand moet laten zien, in je huis of op je terrein, wat je uitvond om rotzooi uit het gezichtsveld te laten verdwijnen. Daar moest ik aan denken toen ik even geleden zag dat men , vóór een groot steiger dat er moest staan om gevelrestauratie te doen van een groot gebouw tegenover het parvis (het plein) van station Saint Charles, aan het toeristenoog te onttrekken. Een enorm doek van wel 50 meter breed bij 35 m hoog werd er vóór opgespannen.

 Wie dat betaalde? Wel zo te zien Coca Cola France… want er op staat een enorme reclame van tekst en Cola flesjes die de vuile gevel waaraan wordt gewerkt geheel aan het oog onttrekt…  Want omdat we in 2013 dé Culturele hoofdstad van Europa zijn moet alles hier (eindelijk) eens frisjes gemaakt worden. Verder zijn de ouvriers (gevelwerkers) ook tevreden, want ze krijgen geen overdosis aan directe zonnestraling nu de zomer uit gaat breken. De enige die zich ergert, ben ik, die nou net ook wat had leren houden van die oude gevel met zijn aparte grafitti…. Maar geen nood: als het doek er af is wordt de cultuur van deze stad in no time opnieuw zichtbaar en dan op een fraai egale ondergrond. Ik geloof dat het deze keer dus een echt kunstwerk zal worden… nadat we cultureel weer “af” zijn natuurlijk. Wat cultuur is, dat is nog maar de vraag. Hier in Marseille discussieert men daarover maar voor alles is er ook de “culturele actie” à La Friche. Want daar klopt het wilde culturele hart van de stad, dat overmorgen beroemd zal zijn als de bobo’s er niet meer omheen kunnen.. Patience Leon!

MON ATELIER MECHANIQUE? C’EST LA RUE!

In de stad zijn er nogal wat oude auto’s te vinden omdat een auto nou eenmaal de spiegel is van de portemonnee van de (arme of rijke) eigenaar.  En daarbij hoort dat er regelmatig reparaties moeten gebeuren om het blik “op de weg te houden” of door de Controle Technique te slepen… Minder dan ¼ van de inwoners heeft een garage of een stukje eigen afgesloten terrein hier. Dus staan auto’s vooral op publieke parkeerplaatsen waarvan ook 30% illegaal is d.w.z. eigenlijk bedoeld is als trottoir, taxiplek of fietspad.  En omdat garagetarieven hoger zijn dan die van een neurochirurg moet er dus (zwart) geklust worden op straat als een auto in de reparatie moet. Al rondlopend en fietsend zie ik dan ook wel elke dag een dozijntje publieke ateliers op straat. Waar meestal een of twee mannen klussen onder het deskundige toezicht van de halve buurt. Daaronder zitten de echte experts als je het aantal adviezen als criterium voor deskundigheid neemt. Ik ben wel eens op het aangrenzende terras gaan zitten om zo’n reparatie met veel inspraak, eens een tijdje te observeren. Een ware klucht van nivo als je maar “wat dwars durft te kijken”. 

De hoofdrol horen te spelen de twee monteurs (eigenaar + vriend of buurman) met enorme kisten gereedschap, waarin het een grote chaos pleegt te zijn. De helft van de tijd is dus “zoeken” naar de juiste sleutel etc. het grote werk… En dan die diagnostische bijdragen! Uitgangspunt is vaak: de motor wil niet meer draaien en dan is vraag één wat is de oorzaak? En dat zijn nogal wat mogelijkheden bij een moderne bagnole. Maar “au nom de Dieu”, hoe vindt je die? Wel dat is gewoon een soort van casinospel een lotto of zo. En in dit geval met een aantal ongeremde en ongestuurde toekijkers die het natuurlijk elk beter weten… Intussen schroeven de twee werkers het ene na het andere onderdeel er af… op zoek naar de echte oorzaak. Ik wachtte niet tot ie het weer deed natuurlijk, want dan moet je nachtkleding meenemen.. Cabaret vindt je gewoon op straat, niet aangekondigd en zonder entreekaartje. Het is enkel een kwestie van even rondkijken met een pietsie fantasie. Stories liggen overal op straat en ook in een ongekende variëteit. Het kan levensvullend zijn voor een gepensioneerde als ik. Leve dus, la vie dans la rue.     

MARIAGE METISSE À MARSEILLE

Trouwen lijkt weer in of moet je, in een stad als Marseille met zijn grote mix, ook zeggen dat trouwen bij een deel van de bevolking nooit “uit is geweest”? Zoals bij inwoners van  Afrikaanse of Magrhebiaanse  achtergrond?

Hoe dan ook hier wordt dat getrouw nogal luidruchtig gevierd en deels op straat waarbij een rit in rij met versierde en toeterende en blokkerende auto’s een nogal feestelijk onderdeel is. Men gaat dan vaak naar een park of andere mooie plek om de foto’s te schieten met alle uitgenodigden er omheen natuurlijk. Zo ontstaat dan zo’n stoet van enkele dozijnen versierde auto’s die zich eerst, vóór vertrek in karavaan, moet formeren natuurlijk. Omdat daarvoor geen ruimte ter beschikking is gesteld (foei burgemeester!) wordt dat gewoon uitgevoerd op een willekeurige straat in het centrum langs het trottoir wat uiteraard een enorme opstopping veroorzaakt. En heb dan niet de euvele moed om uw ongenoegen te ventileren! Levensgevaarlijk u hoort gewoon te snappen wat de echte levensprioriteiten zijn. Dus u mag kijken, zelfs mee toeteren (maar wel IN het algemene ritme!) en vooral wachten tot wagen 1 met videocameraman wegrijdt en alle andere blik er achter aan. Een oorverdovend lawaai van toeters en brullende overbelaste automotoren wat alles overstemt, trekt als een gillend lint door de straten. De familie en vrienden hangen uit de autoramen en uit de open dakjes.. En men schreeuwt en zingt, fotografeert en filmt en doet de auto’s zelfs wat dansen. Zo zien we ze vertrekken richting Parc Longchamps of een andere weide… Het huwelijk wordt stevig gevierd en niets blijft achterwege. Want het moet eigenlijk wel een leven stand houden… En daartoe moeten alle geesten worden bezworen….

Nu u het beter weet moet de frustratie een volgende keer beduidend minder zijn. Nog even en u wiebelt ook mee, wedden?

Radio-interview met Léon op L1 radio

om te beluisteren kunt u op onderstaande link klikken:
http://www.le-provencal.nl/audio/BALKON%202%20ma%2014%20mei%202012.mp3

ZOMAAR WAT REISFLITSEN

Ik hou best van een reisje af en toe, ook al kan dat best wat vermoeiend zijn. Reizen is voor mij vooral “je extra vrij voelen”, de ontmoeting met het onverwachte en vooral ook het leren van de opgedane ervaringen. Mijn vervoermiddel is deze keer een European Linebus; ik stap in Marseille op de buslijn Zuid-Spanje<—>Amsterdam, die ik weer zal verlaten op het prachtige futuristische “Gare de Guillemin” te Luik.. En dan nog effe, hup, een boemeltreintje naar Maastricht.

Ik trok mijn twee koffers echt maar 50 meter ver, want ik woon naast het centrale busstation in Marseille en zette ze weer op hun wieltjes, op het busstation van Luik. Na een autobaanreisje van ca 14 uurtjes, met een ruim dozijn stops om wat mensen ín en uit te laden, en ook even wat te moven en een lekker kopje koffie-plus te veroveren. Retour: 110 euro een echte opa-prijs.

Over Europees reizen met line-bussen

Onze chauffeurs/reisbazen zijn twee mannen uit de Maghreb, dat zie ik meteen. Uiterst vriendelijk bekijken ze onze reispapieren en helpen ons met het in de buik van de bus zetten van onze koffers. Ook beantwoorden ze, zeer geduldig, alle vragen. Als ik één van hen aanspreek, antwoordt hij mij in het Marokkaanse-Nederlands, dat je in Amsterdam kunt horen. Hij kijkt geamuseerd naar mijn verbaasde gezicht en roept lachend dat hij lang woonde en werkte in Amsterdam. Nu woont hij, net als zijn collega (ook van oorsprong uit Marokko), in Brussel en werkt bij de European Buslines. Ze spreken dus nogal wat talen die je ook in deze bus hoort… Perfect gekleed en goed gemanierd, vriendelijk maar ook resoluut ingrijpend wanneer nodig is en vóór alles met een stralend humeur. Wat vooral op de wat moeilijkere momenten van de lange reis, vele van ons niet weinig opmontert! Nogal perfecte reisbegeleiders dus, zeer goed passend bij dit marktsegment, wat ik maar “lowcost bussing” noem. De goedkope broer van Ryanair , maar dan zonder koffergedoe, die wat vervelende veiligheidscontroles die bij vliegen horen in onze dagen, en waar het ook qua vriendelijkheid en hulpvaardigheid gewoon beter is dan bij die (slecht betaalde) jeugdige personeelsleden van Ryan Air. Kortom: laat uw vooroordelen varen!

Een reisje met een kleine “familiale missie.”

Ik ging ook naar Nederland om mijn kleinzoon op te zoeken die, -op 19-jarige leeftijd gekomen nu-, op kamers gaat wonen. Hij werkt bij een semi-publiek bedrijf in de energiesector en wil nu op de eigen benen proberen te gaan staan. Samen met een schoolvriendje woont hij in een huis dat op de sloopnominatie staat en wat, -om kraakgedonder te voorkomen-, tegen een “aalmoesje” wordt verhuurd door de woningvereniging tot het tegen de grond gaat.

Natuurlijk dacht ik terug aan mijn eigen “kamer- = studententijd” die begon op mijn 17^e.  Dus wilde ik dat begin ook wel eens zien bij mijn kleinzoon. Bij de aankondiging van mijn bezoek, zei hij me dat hij “nog wel even wat moest regelen” voor het eerste verblijf van opa in “zijn” home. Ook hij vond het een “familiale-sociale mijlpaal”, waar we samen even van moesten genieten…

Zo kwam ik in dit huis met lichte sloopschade, wat nogal bont is aangekleed. Een formidabel ratjetoe dus;  maar ik mag dat wel zo’n “start-life-toestand”. Want het ruikt naar hoop voor morgen.  Er moet nog wat geregeld worden; we moesten ook even naar zijn ouderlijk huis om een extra matras en clean beddengoed op te halen. Vol pret loop ik even later achter mijn kleinzoon, die een matras op aziatische wijze op zijn hoofd draagt en waarmee we zijn kamer om toveren tot een 2-persoons logeergelegenheid.

Dan tijdens een hapje eten “outdoor” ook wat “indirecte pedagogiek”. Natuurlijk druk ik hem op het hart om alles te doen om zijn uitstekende baan (incl. opleidingen) te koesteren en om wat meer planmatig zijn stappen te zetten naar een zelfstandiger leven… Ook schets ik hem wat ik aan valkuilen in de on-going crises zie… Hij luistert met enig ongeloof; de jeugd is (terecht) kritisch op wat wij hen zeggen. Thuis gekomen begeven ons te bedde, na even zijn huisgenoot te hebben gesproken. Die net terug keert van zijn koksjob die hem tot 22.30 uur bezighield en die bepaald ook niet “naast zijn deur” is.

Om 6.00 uur de volgende ochtend, hoor ik kleinzoon’s  wekker ratelen. Hij is snel weg in zijn moderne,  fraaie  bedrijfs-outfit. Hij waarschuwt me even dat ie “in de storingsdienst zit”, dus niet zeker is van het uur van zijn thuiskomst. Ik hoor hem de voordeur dichttrekken en ik, de gepensioneerde, draai me nog maar lekker even om. Dan gaat opa ontbijten, alleen, want de huisgenoot slaapt uit. Hij moet weer vrij vroeg ook weg voor een lange koksdag. Dus was ik alles af en clean hier en daar ook maar wat… Onderwijl besef ik hoe hard deze twee jeugdigen moeten werken… En ook dat “leren leven” nog niet zo eenvoudig is tegenwoordig. Deze opa is nu trots en gelukkig en geniet van zijn reismissie.

                

Integratieflitsen uit een wijk in Ulft (Achterhoek).

Ook hier zie je dames met hoofddoeken, die je wat hakkelend wijzen waar het winkelcentrum is. Een moslimvrouw op een driewieler licht me in: ze fietst echt op z’n Hollands dus. En dat lukte haar omdat men haar een fiets met drie wielen gaf. De voortuintjes voor de rijtjeshuizen zijn netjes, met maar een enkele lelijke uitschieter, en het doet me best wat als je een allochtone mijnheer zijn tuintje “oud-Hollands” ziet schoffelen. Hij wil er dus ook bij horen, zelfs in de groensport van zijn Hollandse gastland. Als ik al langslopend zijn groet hoor (op zijn tuks, dus echt niet op zijn Turks) bestemd voor  een dame, die net haar voordeur opent om een behoofddoekte dame die aanbelde binnen te laten, en dan ook nog de begroeting van de bezoekster in  “wat Turkserige tukkerstaal”,  dan weet ik dat hier stevig geïntegreerd werd en wordt. Men gaat hier dus ook gezellig met elkaar om. Dat hier ook Allah is, zie je aan die hoofddoeken, al weet je niet welke versie van Allah of de profeet je er achter moet zien… En de kerktorens van de protestante en de roomse kerk vertellen me, dat hier ooit die éne roomse idee van “de ware God” werd “beconcureerd” door een rijtje nogal verschillend denkende protestanten. Men stelde zich toen ook tegenover of naast elkaar op, tijdens dat  bakkeleien over de ware uitleg van die stukjes tekst uit de oud-Hollandse tegenhanger van de Koran: de Statenbijbel.

Verrassende reis-lesjes.

Een Zuid-Nederlandse krant leerde me een hoop, en dat in maar twee pagina’s! Allereerst dat de grote PVV-aanhang in Zuid-Nederland helemaal niet bestaat uit “ontevreden mensen (dat zou ook maar 7% zijn….)”, maar voornamelijk uit “nostalgische, conservatieve oudjes”. Die vooral “het verlies van respect en saamhorigheid (wat er vroeger wél was, denken ze)”, nogal betreuren. En die dan,- o hoe tragisch-, op Wilders stemden, die nou nét de grote vernieler is van “respect en saamhorigheid”. Als je nou CDA of PvdA-strateeg bent, moet je dus eigenlijk de haren uit je hoofd trekken. Wat erg dat je dit niet eerder door had en dus nú pas het effectieve weerwoord kunt bedenken op dat slimme gepalaver van die “blonde politicus van het ressentiment”.  

Naast dit bericht staat, dat de jeugdcriminaliteit procentueel daalt…!  En ook dat de criminaliteit onder ouderen (ook AOW-ers) stevig toeneemt. Zo’n +13% van de opa’s en oma’s  komen er nu méér voor de rechter dan vroeger en opa’s alleen kwamen zelfs op +18% ! Los van het addertje dat ik voel, (namelijk die toenemende vergrijzing en de ontgroening), blijft dit toch wel een opmerkelijk berichtje.

Uit een volgend bericht bleek, dat het met de het kerkelijke leven ook nogal méé zou vallen… Maar om dat te zien, moet  je wel je maatstaf wat “moderniseren”. Ik moest bekennen dat ook ik aardig was verward geraakt en onbewust nogal wat vóóroordeel koesterde in deze. Want, zei de onderzoeker,  “gelovigen” zijn er nog steeds, maar ze gedragen zich ook ten opzichte van de “kerk” moderner,  dus eigenlijk gewoon wat meer záppend… Op vitale momenten in hun leven (of dat van hun vrienden of familieleden), weten ze de kerk best te vinden en nu ook al meer en meer “op hoogtijdagen” die primair sterk in de cultuur zijn verankerd. In het kerkelijke zie je eigenlijk ook “die saamhorigheidsbehoefte”, die hierboven al aan de orde kwam.

Dus zo’n reisje is ook verrekte goed voor het ondergaan van een test op de vóóroordelen die je ongemerkt meesleept in “je mind”.

Het onvervalste Grieks drama van onze dagen

Tijdens mijn verplaatsingen vernam ik via radio- en TV-flarden, hoe het Griekse volk en zijn politici op weg gingen naar een volgende verkiezingsronde… Die onvermijdelijk de radicale partijen nog verder zal versterken en dus ook “het nee” tegen de bezuinigingen die de “nieuwe geldschieters  EU + IMF” eisen. Tot onze verbazing zien we nu Athene  “heel democratisch en zélf” uit die euro gaan stappen… Berlijn en co halen opgelucht adem: want zij hoefden hun dus niet daartoe te forceren. En het lukte ook wonderwel om de tijd, die nodig was om de klap van het Griekse failliet voor de banken flink af te zwakken, te winnen. Al werd dat wel even een duur grapje. Dus kunnen binnenkort de grieken worden opgenomen in de begrotingspost “ontwikkelingshulp” en in ons rijtje van “ontwikkelingslanden”. Waar ze eigenlijk ook bij horen en nooit echt “uit” kwamen. Zoals ik altijd al schreef: dát de grieken failliet zouden gaan was nooit een vraag, enkel wánneer dat zou gebeuren! Óf zou Hollande, de nieuwe Franse president, zijn zuidelijke “vrienden” nu nog kunnen redden? Wel, ik denk het niet, want hij moet Merkel c.s. mee krijgen in die andere deal over dat “EU-pact”. Let U dus even goed op uw eigen bank, die ook nog Griekse obligaties op haar balance sheet heeft staan. Dit  gaat u en mij natuurlijk geld kosten dat “failliet van Athene”, maar het kost waarschijnlijk minder dan dat verder “pappen en nat houden”. Dus de eurozone en haar euro gaan nu echt meemaken dat er eentje uitstapt? Wat wij niet allemaal moeten beleven vanwege een blinde euforie zo’n decennium geleden! We gaan mogelijk zelfs een “ongecontroleerd failliet” van een land zien en dat is verre van een lolletje.   

       

Maar…

           bij de ontmoetingen met medereizigers en de Nederlanders in diverse regio’s, werd me ook weer eens duidelijk hoe zeer men daar naar die zon snakte. En hoe belangrijk wat warme en vrolijke zonnestralen voor vele mensen zijn. Tja, die grieken mogen dan failliet gaan, maar zij zitten wel lekker in die zon onder die azuren paraplu… En, wij krijgen er, -had u dat ook al bedacht?-, er nu ook een lekker goedkoop zonnig vakantieland bij. Op maar twee uurtjes vliegen… Waar u met een paar drachmen een verrukkelijk ijsje kopen kunt,  en, -voor de echte liefhebbers-, voor misschien slechts één drachme een glaasje ouzo kunt scoren.  

Weer die zon dus, ook voor ons aller troost in deze moeilijke dagen van Europa. De gegroeide onvrede en de onenigheid tussen grieken en nogal wat Europese landen, zal langzaam moeten weg slijten. Zo zullen ook die berichten over ruzies tussen grieken en Europese toeristen in de griekse zon, gaan verdwijnen. Immers  de zon haat niemand en verwarmt graag eenieder die binnen zijn bereik komt. Het andere paspoort of het grote verschil in bankstanden zullen weer minder een rol spelen, net zoals het vroeger vóór dat euro-avontuur altijd al was… Dus wens ik ons allen weer een stevige portie zon toe in de komende week.

, 19 mei 2012

L’EXCEPTION FRANCAISE

AFTRAPJE :

Een oudere adept (=aanhanger)  van Bleu Marine,  de FN-club van Marine Le Pen, klaagt zijn nood en zegt :  Ik hou echt niet van links en ook niet zoveel van rechts eigenlijk… maar van buitenlanders hou ik nog minder !

DSK VERLIEST EEN RONDE

Hij werd vrijgesproken in het strafproces in de VS omdat de aanklaagster niet erg eerlijk was geweest in haar beweringen en de feiten om haar persoon. Daarop volgde een civiele procedure van de poetsende Sofiteldame tegen haar « belager ». In dat verband verloor nu DSK zijn claim op diplomatieke onschendbaarheid omdat hij in NY was in dienst van het IMF… Dus nu gaat de civiele zaak gewoon verder maar intussen zijn er bijgekomen een nogal onthullend boek van een Amerikaanse journalist en die Sofitel bewakingsvideo’s op het internet. Daarop zie je twee bewakers blij uitroepen na de arrestatie van DSK : We hebben hem te pakken… DSK gaf daarover een interview aan de Guardian een serieus blad en vertelde van zijn verdenking op een politiek complot van l »rechtse zijde » tegen hem.

Intussen loopt ook in Frankrijk dat strafrechtelijke onderzoek waarin hij, in de zg Carltonaffaire te Lille, is aangeklaagd deel te hebben genomen aan georganiseerde prostitutie. Wat DSK fel ontkent : dames ja, feestjes ja, maar betaalde seks : nee dus !

Vlak vóór ronde 2 in de pres. Verkiezingen was er nog een incident : Julien Dray, bekend PS-er, nodigde DSK uit op zijn verjaarsfeessie in een Parijse bar. Maar dsaar had hij ook uitgenodigd Segolene Royal én ene Moscovici en ene Valls van de PS… (de laatste is Hollandes communicatie directeur in de campagne !). Toen deze PS-ers de heer DSK zagen aankomen verlieten ze dus boos en zeer snel het pandje… DSK is persona non-grata natuurlijk. De UMP gooide er nog wat olie op, natuurlijk. Alles mag nu. Ook al betreft het dé PS-kandidaat die nog niet zo lang geleden erg hoog scoorde. Terwijl zijn libertijnse leven er toen ook gewoon was.

FRANKRIJK BREEKT POLITIEK IN DRIEËN

De verkiezingen lieten het zien : de Franse politiek zit in een driedeling waarmee de « instituties » niet echt veel kunnen. Links, rechts en sterk groeiend ultra-rechts… Ondanks de pogingen van de UMP om rechts wat meer te absorberen moet je nu de realiteit constateren : het FN en zijn achterban zijn een importante politieke stroming geworden. Mede omdat de verzoeningspoging van Sarkozy om  La France te verzoenen met de veranderende mondialiserende wereld  (met al die fricties die daar sociaal-economische bijhoren), eigenlijk blijkt te zijn mislukt. Waardoor de groep van verontrusten groeide en niet afnam… De nieuwe president zal een verdere splijting van de natie moeten afremmen en voorkomen dat er een nieuwe samenleving van « klassen » ontstaat. Er is behoefte aan « rassembler= bij elkaar brengen » en « apaiser = tegenstellingen ontscherpen» : beide moeten nu aandacht krijgen. Dit land met enerzijds importante internationale ondernemingen (Total, EADS, Hermes,LÓreal, etc.) kent tegelijk twee tegelijk groeiende « tekorten » : het steeds verder verdiepende handelstekort en het tekort aan groei… Die veroorzaken het verdwijnen van arbeidsplaatsen en de hoge werkeloosheid. En wie rechts nu verwijten wil maken moet ook goed zien dat « links » dat  aan de macht is in vele Regionale Raden (regio’s én departementen) en ook bijna in alle grote steden (excl. Marseille, Nice en Bordeaux). En daar  staan de zaken er ook qua schulden en qua apparaatsomvang helemaal niet erg goed voor !

De nieuwe president heeft dus heel wat « te hervormen » en dat in vrijwel alle sectoren van de politieke constellatie.

Voelbaar is ook dat « het volk » niet is « meegegaan » met de grote veranderingen in de wereld ; nu uiterst ontevreden is en ongeduldig wacht op een soort van ommekeer in/door de politiek. Waarvan het ten onrechte denkt dat deze de globale veranderingen werkelijk kunnen remmen, van koers veranderen of flink kunnen bijsturen… Deze illusie is nog breed aanwezig in de massa van « het volk » maar niet meer in de kringen van de leidende elites.        

IK MAG NU FIETSEN OP DE CANEBIÈRE !

Ik wist echt niet dat het tot nu toe niet mocht… ik rij al jaren vrolijk tussen de rails en ook gewoon over het laatste stukje Canebière wat nu echter tot voetgangersgebied wordt omgebouwd. Nou heeft de stad ook het velolibplan met de huurbare blauwe fietsen dus was het nogal verbijsterend dat de politiek tot voor kort de fietsen uit dat gebied wilde weren !  Nou heeft Marseille een rommelig fietscircuit verknipt in vele stukjes en hoogstens 50 km in totaal. Een stad als Bordeaux heeft 600 km…We zijn hier autoracers en geen fietsers… al zijn er uitzonderingen.

RICHT UW ANTENNES NU OP PÓSITIEVE VERANDERINGEN!

Het is zover, wie goed rondkijken wil, kan het ook bespeuren. Al moet je antenne goed gevoelig zijn en liefst niet in één richting gefixeerd staan. Er verandert steeds meer ten goede, waarbij ik u even moet uitleggen dat veranderen bijna steeds begint met een fase van ontreddering, ontsporing en chaotische toestanden: deskundigen noemen dat “de unfreeze fase”. Het oude moet losgelaten worden er moet  ontvroren worden,  om plaats te maken voor het nieuwe wat zal/moet komen… Wij zagen de laatste tijden nogal wat “opgedrongen veranderingen” (waar sommigen nu nog de zondebokken bij zoeken) terwijl de betere observanten al gebeurtenissen zagen, die bij de volgende fase “the move” hoorden. Het “op weg gaan”, zoeken dus, nadenken over gisteren en morgen, om te kunnen aankomen in de laatste fase die, natuurlijk “the freeze” moet heten. Het nieuwe, het betere (?)  wordt gekozen (in een democratie dan) en de veranderingen leiden zo tot een nieuwe “stabiele” toestand. Natuurlijk is dit een wat té simpel schema , maar het is bruikbaar als denkmodel.

Ik beweer dat we (wereldwijd gezien) nu ergens zitten in het begin van the  move fase; daar moet ik natuurlijk handen en voeten aan geven. Ik waarschuwen wel even:  ik bezie het vooral, en u vaak ook, vanuit onze plek op de aardkloot. Dus ruwweg zeg ik dan even “vanuit het westen” zoals dat de radicale djihadisten ook doen. Want kijk je vanaf Chinese bodem of nog breder vanaf elk BRICS terrein, dan zijn die al lang bezig aan een positieve verandering en ze lijken nu de grens van move naar freeze over of raken die… Dus let wel: ik bekijk het vanuit “ons gezichtsveld” ruwweg dus vanuit een gebied met 1 miljard van de 7 miljard mensen op deze aarde. Ik neem u mee op een de reis van een “collectioneur” die rondkijkt en die elke positief lijkende ontwikkeling blij in zijn ransel stopt om ze later wat preciezer te bekijken: een eerste “ruwe” bloemlezing zogezegd. Natuurlijk kan ik enkel door mijn bril kijken wat het risico meebrengt dat u sommige items niks positief vindt (ja zelfs negatief kunt vinden) en dat u dingen missen gaat die ik niet zag of anders waardeerde… Is dat zo dan zie ik gaarne uw reactie tegemoet!

In de artistieke en literaire wereld zijn vaak de éérste symptomen van veranderingen merkbaar.  Alle grote kunststromingen in de geschiedenis waren gekoppeld aan intense maatschappelijk-politieke veranderingen. Daar zitten gevoelige antennes die echter niet zo compatibel zijn met mijn receiver. Daar speelt de geografische afstand zeker een rol bij. Vult u zelf aan wat u er van bespeurt en laat dat weten zou ik zeggen. Let’s go dus!

De antenne gaat eerst even op Nederland (om wat te oefenen):

-In het CDA gingen stemmen op om de meerderheid soms maar eens bij de oppositie te gaan halen als de gedoger wéér tegen zou gaan liggen,

-een stel jongeren van diverse politieke huize wil zijn G500 groep uitbreiden met nog meer leden die lid worden van drie politieke partijen CDA,VVD en PvdA) en samen oplossingen bedenken en/of visies ontwikkelen. Ik zag daarin iets van die nieuwe “grote middenpartij” van Nederland in haar geboortestadium. Dus de weg naar een beter bereikbare meerderheid om te regeren..

-in de vakbondscentrale FNV willen sommige bonden zich afsplitsen en niet slaafs achter de centrale blijven aanhobbelen. Er is een echte crisisstemming in de SER intussen, het polderen is daar aan zijn grens. Ik denk dat het harder zal moeten.

-er zijn in Nederland nu al 40 burgemeesters die , in navolging van “onderdanen”, hun nek uitsteken door niet mee te werken aan “onmenselijke uitzettingen”. Niet dat een “burger” boven de wet staat: maar hij hoort ook “op te komen tegen flagrant onrecht”.

-de gem. leeftijd van CDA-leden blijkt nu 67 jaar te zijn… Dat zou reden moeten zijn om die grote middenpartij wat sneller te doen ontstaan. Er is dus ook een bloedtransfusie nodig, maar die slaat pas aan ná interne veranderingen…  

-de krimp in de PvdA lijkt te stoppen en Cohen, die wel goed wou maar het echt niet kon, nam zijn congé. Ook dit zou die “middenpartij” kunnen helpen ontstaan?

-de CU en de SGP willen mogelijk gaan samensmelten dat maakt het politiek wat duidelijker en gemakkelijker op rechts.

-maar: de PVV stapte, boem, uit de gedoogconstructie en Wilders moest laten zien dat hij zijn (elitaire PVV-clubje) slecht had ingeschat. En wat deed hij? Hij nam geen enkele verantwoordelijkheid voor het bijna bereikte akkoord en riep dat hij niet mee wilde gaan met dat Brusselse dictaat op onze bezuinigingen. Dat de ouderen zwaar zou treffen. De vlucht vooruit dus en het toonde dat Wilders de greep op zijn partij kwijt is. En het liet zonneklaar zien hoe opportunistisch hij is! Weg dus die islam en die  met sanctieshoofddoekjes: die zijn nu obsolete. Nu wordt de EU, Brussel en de euro zijn uit te melken zondebok! Geert bleek nu dé echte kampioen van het onverantwoordelijke populisme. Dit gebeurde nadat er bij de PVV, na Brinkman,  een paar politici wegliepen, vanwege gebrek aan interne democratie en het nogal onbeschoft uitkafferen van de president van Turkije. De eerste gelovigen uit de “rechtse kerk” pakken hun koffers.. De groei is er uit bij Wilders: hij verliest aanhang wat hoog tijd wordt. Dat die grotendeels naar de SP gaat is in elk geval een teken dat mensen het verschil zien tussen Roemer en Wilders. Ik bedoel niet het politieke verschil maar gewoon het verschil in motief om aan politiek te doen… Dus tussen onbetrouwbaar en rancuneus.

-Samsom de nieuwe PvdA-fractiebaas viel meteen op door een echte ouderwetse apparatsjik-aanpak. Hij maakte een blunder door niet mee te doen met de Kunduz-partijen en kreeg van liefst 2/3 van de ledenraad en een hele bos prominenten ongenadig op zijn klungels. Verandering is ook daar nu echt aangezegd en Samsom zal van zijn (te) hoge zetel móeten dalen…

Kortom mijn antenne meldt mij dat de huidige toer zijn grenzen bereikt heeft en het  mislukken van de huidige bezuinigingsoperatie (waarbij Wilders in het Catshuis meemummelt en wij niets zien of horen mogen) zal dat nog wat versterken. De tijd voor nieuwe coalities is een stuk rijper geworden en U zag het met mij: het fatsoenlijke, niet vast gevroren deel van de Nederlandse politiek, greep het initiatief en timmerde een 3% akkoord in elkaar + brief aan Brussel en een basis voor de begroting 2013… In drie dagen! Een ware verademing, een triomf ook van de fatsoenlijke en serieuze politiek en een afstraffing van opportuun en populistisch schadelijk héél rechts dus! In drie dagen een waar mentaal wonder…dat echt iets zal nalaten zeker ook in de a.s. verkiezingen.

   

Ik draai mijn antennes nu naar Brussel en de EU dus:

-dat deed Geert Wilders óók en hoe! Meteen nadat hij uit het bezuinigingsoverleg was gestapt gaf hij zijn redenen daarvoor. En hij gaf de schuld aan het kabinet dat  “het Brusselse bezuinigingsdiktaat niet wilde afwijzen” en dat zou leiden tot het verminderen van de welvaart bij de ouderen. Een afgang eigenlijk voor de PVV; dus goed nieuws? Wel omdat er nu een keiharde verkiezingscampagne wordt gestart is dat nog even de vraag: want in zich “afzetten tegen xyz” is Wilders een ware expert. Ai dus.

 -Duitsland beseft en erkent zijn vergrijzings- en ontgroeningsprobleem en werkt nu keihard aan oplossingen. Naast oudere werknemers langer gezond behouden is er nu ook gewoon duidelijk dat er immigranten móeten komen… Zuid-Europa zal dat grotendeels gaan oplossen op uitnodiging van Merkel.

Nu moet Nederland (wat een gelijk probleem kent) ook nog even flink wakkerder worden…

-de voorzitter van het Europarlement ziet een implosie van de EU niet meer als een onmogelijkheid. Als dat hardop door zo iemand wordt gezegd, betekent het minstens dat men daar nu ook echt wakker is en uiterst realistisch werd: ook voorwaarde voor echte veranderingen. En de recessies in Z-Europa verdiepten zich niet weinig… en gaan anti-EU druk oproepen…

-Brussel, de ECB en zelfs  Duitsland vindt dat de groei, (en die afschuwelijke ww!), in de EU nu op de Europese agenda moet. Een emmertje van 200 miljard werd gevuld. Het werd hoog tijd maar het … gebeurt nu toch maar. En zelfs Duitsland beseft nu de noodzaak…

Dat zijn allemaal nogal nieuwe en hoopvolle geluiden uit het Brusselse….change is coming there too!

Ik geef mijn antennes nog even een zetje en kijk richting MO en Maghreb.

-nu de revoluties leiden gaan tot gekozen regeringen blijkt dat er een stevige strijd ontstaat tussen de partijen van de  radicale islam en de gematigden. Een islamitisch blok van radicale huize, dat zit er in Tunesië en in Egypte niet echt in. Wat ons flink moet verblijden na onze blinde steun aan die akelige dictatoren.

-Assad en co komen steeds verder in isolement terecht en de druk op China, Iran en Rusland neemt internationaal flink toe. Ook wordt duidelijk dat Assad nog wel doorgaat maar hij verliest aan positie.. Na 10.000 doden kun je niet meer volstaan met enkel sancties…

-Iran praat weer over zijn nucleaire programma en binnen Iran groeit het verzet tegen A. Al is van geloof in echt goede wil nog geen sprake.

Het optreden van de Arabische Liga, dus de eigen club, is een verademing vergeleken. Zeker vergeleken  bij de stilte van eerder, waarbij dan weer Europa “moest” optreden in oud-koloniaal gebied.. Hier zien we ook echte pionierslanden met ballen zoals Qatar met zijn zender Aljaazera.

Ook even naar Afrika (- de Maghreb):

-al een paar jaar geleden vestigden de VS in Afrika  een eigen “Command” wat hun kijk op het opkomende belang van Afrika  nadrukkelijk onderstreept.

-de recente putsch in Mali werd snel gestopt door vlot ingrijpen van de club van W-afrikaanse landen (de Cadeao). Ook Guinee-Bissau kreeg een serieuze waarschuwing.  Mali blijft even spannend..

-in de Sahel ligt nu plotseling een nieuw actiegebied van Al-Qaida met zijn “filiaal Al-Aqmi”. Niet ongevaarlijk voor de stabiliteit van de regio, maar anderzijds ook een laatste stuiptrekking van een mislukt bloeddorstig terrorisme van de periode Bin Laden. Veel Arabieren zien dat nu zelf zo.

-de groei in Afrika ons buurland is OK; 5% is nu een wonder.. We moeten nou nog snappen welk een grote markt daar ook voor ons ligt. En onze industrie ook daar meer op richten omdat we tot een evenwichtigere handelsrelatie moeten komen. Afrika is ons Europese exportgebied van morgen… Zie wat we nu al in Turkije doen… Afrika gaat in inwonertal verdubbelen tot 2050… Wij moeten ook goed zien dat de jeugd, die wij niet hebben, echt daar te vinden is.

Steeds meer zien we ook hier de Afrikaanse Unie, maar zeker ook de regionale landenverbanden , ingrijpen en zich intensief bemoeien met de ondemocratische moves in hun clublanden. Wat een opmerkelijke verbetering is en zeer veel hoop vestigt.

    

Even nog de sprieten naar het Verre Oosten en Z-Azië.

-er vertrokken 9000 marines van Okinawa, er bleven er nog ruim 30.000. Japan heroriënteert zich locaal en ziet zich tegenover machtig China. Taiwan werkt al ruim met China samen…

-Birma lijkt een meer democratische move te maken na vele jaren van sancties en isolement (behalve door China dan;  net zo als bij Noord-Korea).

-Manilla (Phillipijnen), zoekt steun bij de VS in zijn conflicten om eilandjes met China. Natuurlijk gaat het hier weer om grondstoffenreserves. Net als bij de nieuwe Falklandwrijvingen….

-Australië kreeg een contigent amerikanen op zijn grondgebied en signaleert zo dat het ook de nieuwe multipolaire wereld ziet aankomen.

-China en Rusland hielden samen vlootmanoeuvres… een demonstratie, vooral van de russen naar Europa en de VS (zie hun rollen ook in Syrië). We weten overigens allen dat ze beide ook zeer oplettend naar elkaar kijken: ze zijn buren met zeer lange onderlinge grenzen.

De nieuwe multipolaire wereld tekent zich dus af en landen moeten positie kiezen. Het settelen van een nieuw machtsevenwicht is al begonnen.

 

Maar…

           Zelfs de zon veranderde dus ook, in zijn lange leven…En niet zo’n beetje: dat zag men aan de veranderingen in de zonnevlekken. Er zijn mensen die daar ook iets meteorologisch op aarde aan verbinden; dus wij en de zon veranderden “samen”. Dus zelfs die ouwe gloeiende gasbol deed altijd al zelf aan… veranderen! Maar vergat intussen nooit om ons te verwarmen , wat geen onbelangrijk detail is. Nu blijkt  meer en meer dat de zon een zeer interessante energieleverancier was en wordt! Ik schrijf “was” omdat de koperen ploert steeds al de mensheid verwarmde en door hun (mentale) winters hielp. Maar nu is diezelfde zon ook dé grote energiebron bij de ontzouting van zeewater. Zie de Arabische Emiraten, Algiers en Barcelona… Waar drinkwater zeer krap was. De zon dus ook: de brenger van drinkwater… wat ook een toenemende schaarste is. Laat nu al zo’n 80% van ons wonen aan die zoute zee… en vaak ook met veel zon. U ziet het, de goede gaven van de zon zijn nog nauwelijks echt begrepen. De kernfusiereactor in Caderache,- wie weet onze grote energiebron na 2050-, is ook al een echte imitatie van dat hete ge-gas op de zonnebol! Waar u ook kijkt dus: steeds weer die zon. Het wordt dus tijd iets terug te doen. Vandaar deze blog over de antennes voor positieve ontwikkelingen.

Ik hoop dat u dit las in de zon , zo niet dan denk er over na als de zon weer door de wolken breekt. Want hij komt terug die zon, de meest trouwe metgezel van de mensheid. Dus bruin alvast een beetje bij alvorens u te begeven in een full fledged zonnebad. Ik wens u dus weer veel zonnig weertje!

, 12 mei 2012.

 

ALLEDAAGS UIT MARSEILLE EN DE MIDI

ONZE WATERBUS IS EEN SUCCES!

De test duurt nu ruim een maand en het is stervensdruk er staan lange wachtrijen voor de twee navettes die je met een algemeen transportkaartje van de Vieux Port op snelle wijze naar het zuiden van Marseille (het strandgebied van de Pointe Rouge) brengen. Het duurt iets meer dan een kwartiertje en je mijdt zo alle files, die er nu Marseille een groot renovatiegat is, nog meer zijn dan normaal. Maar de rit over water met fraai zicht op de stad vanuit de zee, bekoort niet enkel de woon-werkers maar ook de dagjesmensen. In goed dertig dagen namen bijna 51.000 mensen de navettes en dat leverde 41.000 euro op. Dat sommetje is wat vreemd maar u moet weten dat vaste maand- en jaarabonnementhouder op hun abonnement mee kunnen zonder bij te betalen. De waterbus is natuurlijk niets nieuws als je aan Venetïe of Z-Azië denkt of, jawel, ook aan Amsterdam en Londen. Nou is het maar te hopen dat de test slaagt… Dat zou het jaar 2013 nog meer glans geven.

HIJ HEEFT MAAR 2 EURO OP ZAK!

Ik shop even bij de lowcost  (soort van LIDL) hier om de hoek, hij ligt tegennover het grote station Saint-Charles waar per dan meer dan 50.000 mensen in en uit gaan. En bij deze massa zitten ook gelukszoekers die ergens willen pitten in de nacht en zij kopen niet zelden wat te eten hier. De zwarte jongen van ca 18 jaar, legt een fles frisdrank op de band en een pak spaghetti…en toont het meisje, dat hier niet van schrikt, het muntstuk van 2 euro. Daar moet het van betaald worden dus is de vraag lukt dat? Hij heeft geluk hij krijgt het mee voor net onder die 2 euro. Ik zie het als een harde confrontatie mat het verhaal dat in de wereld breed bekend is: in de arme afrikaanse landen die er nog zijn, verdient iemand die klust per dag 2 euro… In Duitsland, waar geen minimumloon geldt, is een uurverdienste van 1 of 2 euro voor jongeren zeker ook geen uitzondering. Daarbij gaat het dan wel om simpel gesjouw en geploeter natuurlijk; waar een diploma niet voor nodig is. Hij behoort waarschijnlijk tot de goedkope (zwarte) arbeidersgroep van Marseille waar men nu nogal veel mensen nodig heeft die “aan de schop” staan. Want de stad krijgt voor 2013 een massale opknapbeurt… Daarom is hij hier.

DAT GEDONDER MET DIE KOFFERS OP WIELTJES

Ik ga wel eens onderaan de Grand Escalier zitten van het Gare Saint Charles waar je een oneindige variatie een bagagebeladingen ziet… Tegenwoordig hebben koffers van die trekstangen en dus ook wieltjes: niks fout mee natuurlijk. Maar er zijn mensen die uiterst overbeladen koffers willen voortzeulen die zo zwaar zijn “op wat grotere hoogte”, dat

ze instabiel worden en voortdurend omkiepen op hun zijkant. En dan zie je een oudere mijnheer in wanhoop zijn gekantelde koffer op de zijkant voort trekken. Hij bemerkt pas na 50 meter of zo dat er achter hem iets fout ging… Ik ken het probleem ook uit ervaring en bij de aanschaf van zo’n dieng is het goed te letten op:

-de diameter van de wieltjes gezien de vele gaatjes in een stad.. het kiept gauw om namelijk

-de afstand tussen de wieltjes: is die klein en laadt je de koffer of tas “hoog vol” , dan kiept het spul voortdurend om.

En een reiziger heeft toch al genoeg aan zijn hoofd. Ja toch?

ZWERFFIETSEN

Ze staan overal en er zijn er die niet zijn aangebonden met een slot en andere die dat wel zijn. De eerste zijn zo “weg in de handel” de verleiding om snel te scoren is te groot. De aangebonden categorie valt voor de professional in de categorie “pièces detachés” , dus hij wordt gedemonteerd.

Daarom zie je wel eens verwarrende zaken: een fiets zonder zadel etc. is namelijk niet altijd een gesloopte fiets. Het kan goed zijn dat de eigenaar bij het stallen zijn lekkere zadel zelf er uit trok en meenam. De stad is altijd gecompliceerd: het is nogal eens niet wat de argeloze toerist denkt. Mede daarom heeft Marseille ook zo’n bedenkelijke reputatie… U weet nu hoe dat komt en hoe u die zwerffietsen moet analyseren. Een intelligente toerist heeft onze voorkeur.

DE ROKENDE GIGA PEUK

Roken in het station Saint Charles mag niet meer maar sommige mensen hebben korte geheugens. Dus vroeg men een artiest om een giga peuk te maken  en ik zit er nu op de bank in de hal met de nepbomen naar te kijken. Het is zoiets schaal 1 op 1000 schat ik dus hij torent recht omhoog en is aan de brandzijde geknakt± kortom een mooie peuk.

Bij nadere observatie zie ik, ik kan het niet geloven, dat er rook uit het aangebrande eind komt… Ik ga er nu dichtbij en jawel er komen straaltjes rook uit kringelen…. Mijn technische achtergrond vereist nu dat ik een verklaring vindt, en, waar rook is, is ook vuur, zeiden de voorvaderen al. Ik zoek dus naar een energiebron en dat zou een elektriciteitsdraad kunne zijn, ik zie niets. Een gasfles dan misschien, maar die kan je er niet in verstoppen..  Ik wil het raadsel oplossen en klamp zo´n oranje SNCF engel aan en laat haar de rokende peuk zien. Het verontrust haar zichtbaar, een aanslag dus, denk je dan even. Ze spreekt in haar portofoon en zegt tegen me dat haar chef zelf meteen komt kijken. Mogelijk maak ik me onsterfelijk belachelijk dus… Daar is de chef die met grote ogen kijkt en die dan de steeds aanwezige brandwacht belt. De pompeurs marins komen er nu aan te pas, twee man sterk zelfs. Ze zijn niks dom en tonen de veiligheidsman dat er iemand echt probeerde deze giga peuk aan te steken…

Er komt een kleine handblusser aan te pas en de schoonmaakdienst… En als ik de hal verlaat rookt het kunstwerk niet meer.. Zo zie je maar weer dat ook al lijkt het `te dom voor woorden`, het kan toch zeer lucide zijn om er even de pro´s bij te halen. De volgende dag, lijkt me toeval, is de giga peuk opgeruimd… De kunst verloor het weer eens van de grappenmakers.

MICHEL LE JARDINIER `PUBLIQUE`

In de tram luisteren we allen, noodgedwongen, naar een klein echtelijk dispuut  in het fraaie marseillais. Een kleine niet zo slanke marseillaise zet haar ega publiek voor de harde feiten. Hun tuin , die onder de verantwoordelijkheid valt, van man Michel, is `degelasse`. Kortom te erg om aan te zien dus. Omdat Michel er erg lang niets aan deed. En dat is nu voorbij, basta!  Michel weet dat het nu tijd buigen is en verklaart plechtig aan zijn mimoune dat hij bij thuiskomst er meteen tegen aan zal gaan…

Hij beseft het te hebben gezegd onder zeker 15 anonieme getuigen in de tramway lijn 1.

Ik kijk mijn mede toekijkers even aan en zie de verhulde `sourires`, dit is amusement van de bovenste plank. Mimoune had het gehad met die faignant Michel en nam hem publiek onder handen, netjes maar ook oh zo duidelijk.  Jammer dat wij het resultaat nooit zullen  zien.

Leon over Le President op L1 radio

Klik hieronder en luister mee
http://www.le-provencal.nl/audio/BALKON%202%20vr%204%20mei%202012.mp3

DE DAG DAT HET FATSOEN WEER WON!

Wat er na Wilders’ klapper gebeurde in enkele dagen tijd, was opmerkelijk en lijkt het begin van grotere veranderingen in de politiek. Wilders krijgt dus zijn zin: het moet anders maar niet zoals hij liet zien. Daar hebben nu steeds meer mensen echt de buik vol van. Zijn PVV-aanhang nam  (nog) niet af; dat kan enkel als die aanhang een ander thuis wordt aangeboden. Dus als de politieke partijen verder veranderen.

Als je enkele dagen de hoofdrolspelers zag manoeuvreren, kwamen ze op speciale wijze dichterbij en leek er een ander gezicht mogelijk op de politieke constellatie in Nederland. Goed nieuws dus en dat moet versterkt worden. Tijd voor bewondering, ongevraagd advies en opbouwend oordeel! Hier mijn tableau de la troupe dus.

 Geert Wilders (voor de laatste keer bovenaan?)

Als je beweert te vechten voor een ideële zaak en voor het welzijn der mensen moet je gedrag dat laten zien. Een snijdende, liefdeloze toon en speeches die mensen vertrappen verraden je dan. Dat vertelt dat je motief een ander is en dat je primair wordt verteerd door haat en rancune tégen de politiek… Haat is een koud landschap waarin geen bloem meer kan bloeien want ze vindt geen water der (mensen)liefde meer. De wrekende ex-liberaal kreeg zijn trekken thuis en vele zagen nu hoe hij werkt…

 Maxime Verhagen

Je zocht de politieke top maar je had geen echte boodschap. Een routine-CDA-er bezielt niemand meer. Je zag je fout eindelijk in en stapt definitief uit de politiek. Anders had ik je dat advies nu hier gegeven. Grote leegte eisen veel plaats op maar klinken verdacht; iedereen voelde dat. Je vindt een goede baan buiten de politiek die je beter kunt mijden. Jouw CDA stierf bij je vertrek.

 Marc Rutte

Tellen is geen rekenen, humor en opgewektheid zijn geen garanties voor echte politieke kwaliteit. Kruideniers zijn ook nodig maar vooral in de ravitaillering. Grutter zijn is best een sympathiek eerlijk beroep, maar blijft nu steken in een kunstje daar waar nu echte visie nodig is en enkel hoop nog inspireert. Let beter op bij de keuze van je “reisgenoten”. Want voor je het weet ontaardt pragmatiek in gevaarlijke naïviteit. De levensduur ontbreekt…

Diederik Samsom

Straatvechters zijn geen strategen. Ze komen nooit verder dan de fase van de tactiek  en de harde actie. Zo win je mogelijk enkele veldslagen maar geen vrede. Hij bleek de kersverse apparatsjik van een bureaucratisch systeem dat het niet meer doet. Het volk van de PvdA bleek wijzer dan de nieuwe leider; de ledenraad was in 2/3 vóór het nieuwe akkoord en betreurde de afwezigheid. Zijn verdediging zonder enig leereffect maakte het enkel nog erger. Samsom heeft een probleem en lijkt een probleem voor morgen…

 Emile Roemer

Ik zou willen zeggen tegen deze fatsoenlijke man: laat je niet meeslepen door vooral medelijden. Mensen die je lief zijn “helpen” lukt niet langs de weg van te eng populisme. Dat gaat op “snoepjes voor verwende kids” lijken. Het echt onder ogen zien van de drastisch veranderde werkelijkheid zal je achterban op den duur beter helpen. Doe mee aan een veranderend gezicht van de politiek.

 Arie Slob

Je grote menselijkheid en eerlijkheid is voor jou “godvrezendheid” en voor ons buitenstaanders een ware verademing. Blijf dat toonbeeld van een “groots”, klein duimpje met een indrukwekkende stijl. Groot en klein in aanhang zijn vaker niet de maat van de morele standing, in de partijpolitiek. De man opende zijn grote hart.

 Alexander Pechtold

Zelf telg uit een immigrantengezin met die aangeboren intuïtie voor dat xenofobe. Blijf vechten in je eigen stijl en toon gewoon de betere manieren. Innerlijk fatsoen is primair gebaseerd op respect. Een opmerkelijke politicus met moed en zeer goed politiek gevoel. Leading in de politiek “van het nieuwe fatsoen”.

 Jolande Sap

Groenlinks is een wat verwarrend concept. Daar ontsnapte je aan op het cruciale moment ondanks de arrogante houding van je politieke partner. Je toonde waar lef en echte overtuiging. Ook begrijp je de kracht van het voorbeeld als het om fatsoen gaat. Pas op met dat starre, grote linkse beest, daar snort nog steeds vooral de oude motor van een conservatieve partijbureaucratie… Weet dat apparatsjiks echte veranderingen belemmeren. “Don’t go there’, leer je maatje wat te doen..

  Stef Blok

Blijf sympathiek en echt liberaal, maar let beter op grenzen. Jij bent niet de visieloze boekhouder, maar rook het politieke moment en had echt lef. Jij liep bijna ook vast en werd op de valreep gered door Geert’s voetzoeker.. En toonde moed en samenwerkingszin in het algemene belang.

 De Jager

Die heeft van mij geen advies nodig. Dat kon je op zijn triomftocht door de Haagse wandelgangen zien. Dat is politiek maken in het algemene belang. Hij is het tegenovergestelde van een Wilders en heeft geen beledigingen nodig om te laten zien wat hij kan.

  

Maar…

           Het belangrijkste advies moet weer zijn, vergeet nooit die louterende zon. Die alles eerder zag en die weet wat er komt… Sluit dus regelmatig de ogen zittend in de zon, dan komen  de betere inzichten, via de zonnestralen op de gesloten oogleden. Besef dat:  “pessimisme, realisme is op te korte termijn”… Aan de zon zie je dat het goede ook  het eeuwige leven heeft. Blijf dus,-ook met hulp van wat zonnestraling-, jezelf, toon menselijke maat en ook fatsoen. En voorkom verdere verloedering van het noodzakelijke spel dat politiek is. Biedt die op drift gebrachte kiezers van de PVV een ander huis. Wilders woont niet ín zijn partij maar er naast.

De zon kwam weer op de dag nadat de Brusselse brief werd uitgestuurd en daar positief werd ontvangen. Na langere tijd zag men daar eindelijk weer wat zon in de relatie Brussel-Den Haag. Laten we hopen dat die zon zichtbaar blijft in de komende verkiezingsstrijd:  Brussel, EU en de euro zijn namelijk de inzet… zegt Wilders. De zon verhoede dat hij opnieuw de politieke agenda bepaalt: laat hem in zijn isolement maar biedt zijn aanhang begrip en ruimte.

Het was in de Nederlandse politiek eindelijk weer eens een zonnige week waarin we mochten ontdekken dat het politieke fatsoen ongeschonden aanwezig bleek te zijn. En waar het algemene belang de bindende kracht was die de verschillen in politieke zienswijze, in óns aller belang,  terecht overbrugde.

We wachten nu op meer van die weken, en met de verkiezingen in het vooruitzicht, ligt het vooral ook aan ons, want wij discussiëren en…kiezen. Ik wens u weer schitterend weertje toe.

, 4 mei 2012.












Foto's NRC / Maarten Hartman