Ik herlees het boek van de franse Jacques Attali, dat hij in 2006 schreef en dat "Een korte historie van onze toekomst" heet. Zie daar hoe precies híj zag wat er komen ging, nu 13 jaar later. Zelfs die gelen zag hij aankomen, al noemde hij toen hun kleur niet. Voor experts van dit kaliber blijkt de toekomst best doorzichtig. Dat maakt je wat ongerust, maar is ook geruststellend. En dit kan natuurlijk alleen als echte grote schokken uitblijven.
Attali voorzag de hegemonie van "de markt en het geld" en schreef over de neergang van de VS, die we nu zien. En zag ook dat op "afwijzing van de globalisering", barbaarsheden en conflicten zouden voolgen. En dat er strijd tussen staten en religies zou ontstaan inclusief terrorisme.
Hij voorspelt een drietal grote golfbewegingen: die van het hyperimperium, van het hyperconflict en die van de hyperdemocratie. Hij ziet de wereld integreren, in elkaar schuiven en multipolair worden. Zo toont hij zijn onverwoestbaar optimisme over ons aller toekomst!
Voor wie dit nogal sterk vinden is er slechts een advies: lees zijn boek en verbaas u. Helaas kwam er nog geen vertaling en bestaat slechts de franse uitgave.
Over hem zei ene Henry Kissinger "dat hij in zijn eentje een hele denktank neerzet". Attali werd natuurlijk ook vermogend en kon zo alle chocolade kopen, die hij zo graag en veel eet.
Van hem is de opmerking "dat hij 4 levens in een leven wil leven" en sommigen zeggen dat hem dat is gelukt, als je zijn werk leest.
Ik kreeg even zin om het boek te vertalen, maar die titanenklus (ruim 400 pagina's) klaar ik niet meer. Dus u zult het met de franse tekst en een dik woordenboek zelf moeten oplossen.
Voor de echte liefhebber is dat de enige mogelijkheid, helaas. Maar alleszins de moeite waard..
Leon de Marsilho, april 2019
zaterdag 27 april 2019
zaterdag 20 april 2019
THIERRY B. EN EMMANUEL M.
Ze zijn beide jong en uit Europa en tonen zich bezorgd over de EU. Thierry (Baudet) spreekt over "vervanging" en "ondergang van onze beschaving". Maar is vreemd genoeg geen vriend van de EU! Emmanuel Macron daarentegen, acht een sterk Europa de enige garantie tegen overvleugeling, waarbij hij vooral naar de chinese reus wijst.
Helaas denken nog te vele dat China enkel veel chinezen heeft. Zij die preciezer kijken weten dat China goed begrijpt dat "wie dé technologie heeft altijd wint". Daarom lukte het Europa eerder hele werelddelen , -in Afrika en zelfs in Indonesie-, lang koloniaal te overvleugelen. Nederland moest van de Amerikanen in 1948 Indonesie opgeven en daarna moest de Gaulle in 1962 Algerije, -dat zelfs was ingelijfd!-, opgeven.
Sinds Trump met "America first" zich terug trekt achter de eigen grenzen is de westerse wereld totaal veranderd. Merkel en Macron begrijpen dat sterke relaties bouwen met Afrika, zeker economische, de enige juiste weg is. Niet op de laatste plaats ook omdat Europa in bevolking afneemt: Duitsland schat in dat het in 2040 al 10 miljoen mensen kleiner is.
Europa raakt vooral intern in verval en gaat naar minder dan 0,5 miljard inwoners, terwijl buurcontinent Afrika explodeert naar ruim 2,5 miljard. Én dat zal economisch veel sterker worden, niet op de laatste plaats door zijn groot jeugdig reservoir: 70% is onder de 30 jaar nu.
Beschavingen kwamen en gingen, na langere of kortere bloei. Zie Egypte, Griekenland en dat immense romeinse rijk. Dat kwam omdat ze werden aangevallen van buiten, door wat ze "barbaren" noemden. Let wel: dat woord betekende toen "vreemdelingen"..
Gaat het Europa lukken om dat te voorkomen? Of is het al te zien dat het wat laat is? Is het niet slimmer "samen te werken" met die barbaren dan je van hen af te keren? Zie wat die grote beschaving ronde de Mare Nostrum ooit opleverde: deze werd erfgenaam van de Griekse en Egyptische beschavingen die zo de bakermat werden voor de onze..
Europa lijkt nog niet in staat "goed samenwerkend" tot een echte strategische visie te komen. Het tegendeel lijkt eerder het geval.
Zijn wij nu getuige van een komende neergang van ons continent? Of moet je positief denken en inzetten op samenwerking, minstens met Afrika boven de Sahara? Dat zien sommigen visionairs als de meest waarschijnlijke en de betere weg.
Als je vanuit Marseille kijkt dat sterk verkleurt, kun je niet zien hoe dat dit anders te keren is. En van hier lijkt samenwerking de betere en natuurlijkere weg.
Onze toekomst staat in de sterren en de mensen in het zuiden, in Europa en Noord-Afrika zien dezelfde sterrenhemel.
Ik geloof dus graag dat dát ons zal redden! Ook al zijn er weinig zieners die dat beamen. Zijn Emmanuel en Angela nu de mensen om naar te luisteren. En niet Thierry B. die een belast verleden blijkt te hebben dat hij verwoed tracht te verhullen?
De tijd zal het leren en let goed op China én Afrika en weet dat China gigantisch investeert in Europa én in Afrika! De chinese ziener Xi was enkele weken in Frankrijk op bezoek om "zijn werken (= gigantische investeringen) te inspecteren. Macron nodige hem uit om samen met Merkel te overleggen. Thierry B. was hier echt niet van de partij: hij heeft heel weinig met Afrika....
Leon de Marsilho, april 2019
Helaas denken nog te vele dat China enkel veel chinezen heeft. Zij die preciezer kijken weten dat China goed begrijpt dat "wie dé technologie heeft altijd wint". Daarom lukte het Europa eerder hele werelddelen , -in Afrika en zelfs in Indonesie-, lang koloniaal te overvleugelen. Nederland moest van de Amerikanen in 1948 Indonesie opgeven en daarna moest de Gaulle in 1962 Algerije, -dat zelfs was ingelijfd!-, opgeven.
Sinds Trump met "America first" zich terug trekt achter de eigen grenzen is de westerse wereld totaal veranderd. Merkel en Macron begrijpen dat sterke relaties bouwen met Afrika, zeker economische, de enige juiste weg is. Niet op de laatste plaats ook omdat Europa in bevolking afneemt: Duitsland schat in dat het in 2040 al 10 miljoen mensen kleiner is.
Europa raakt vooral intern in verval en gaat naar minder dan 0,5 miljard inwoners, terwijl buurcontinent Afrika explodeert naar ruim 2,5 miljard. Én dat zal economisch veel sterker worden, niet op de laatste plaats door zijn groot jeugdig reservoir: 70% is onder de 30 jaar nu.
Beschavingen kwamen en gingen, na langere of kortere bloei. Zie Egypte, Griekenland en dat immense romeinse rijk. Dat kwam omdat ze werden aangevallen van buiten, door wat ze "barbaren" noemden. Let wel: dat woord betekende toen "vreemdelingen"..
Gaat het Europa lukken om dat te voorkomen? Of is het al te zien dat het wat laat is? Is het niet slimmer "samen te werken" met die barbaren dan je van hen af te keren? Zie wat die grote beschaving ronde de Mare Nostrum ooit opleverde: deze werd erfgenaam van de Griekse en Egyptische beschavingen die zo de bakermat werden voor de onze..
Europa lijkt nog niet in staat "goed samenwerkend" tot een echte strategische visie te komen. Het tegendeel lijkt eerder het geval.
Zijn wij nu getuige van een komende neergang van ons continent? Of moet je positief denken en inzetten op samenwerking, minstens met Afrika boven de Sahara? Dat zien sommigen visionairs als de meest waarschijnlijke en de betere weg.
Als je vanuit Marseille kijkt dat sterk verkleurt, kun je niet zien hoe dat dit anders te keren is. En van hier lijkt samenwerking de betere en natuurlijkere weg.
Onze toekomst staat in de sterren en de mensen in het zuiden, in Europa en Noord-Afrika zien dezelfde sterrenhemel.
Ik geloof dus graag dat dát ons zal redden! Ook al zijn er weinig zieners die dat beamen. Zijn Emmanuel en Angela nu de mensen om naar te luisteren. En niet Thierry B. die een belast verleden blijkt te hebben dat hij verwoed tracht te verhullen?
De tijd zal het leren en let goed op China én Afrika en weet dat China gigantisch investeert in Europa én in Afrika! De chinese ziener Xi was enkele weken in Frankrijk op bezoek om "zijn werken (= gigantische investeringen) te inspecteren. Macron nodige hem uit om samen met Merkel te overleggen. Thierry B. was hier echt niet van de partij: hij heeft heel weinig met Afrika....
Leon de Marsilho, april 2019
vrijdag 12 april 2019
TEKENEN VAN ONVREDE IN LA FRANCE
De Gele Hesjes zijn al 21 weekends actief en botsen soms fors met de politie. Omdat ze op verboden terrein liepen of omdat ze winkels belaagden. Sommigen zeggen dat de "black blocks" , - een groep anarchisten die het kapitalisme willen kapot slaan-, de daders waren.
Ze waren in het begin met vele tienduizenden in de straten; nu zijn het er nog 30 à 40-duizend in heel Frankrijk (waarvan ca 40% zich in Parijs toont).
Ze willen zich organiseren en aan de EU-parlementsverkiezingen meedoen. Maar gaat dat echt gebeuren?
Macron en de zijnen trachten te begrijpen wat ze willen en nemen aan dat het gaat over "meer koopkracht" en "het referendum op initiatief van burgers, het zogenoemde RIC".
Ervaren franse politici roepen de regering op deze signalen zeer serieus te nemen: Giscard D'Estaing zei dat recent met nadruk.
Is het een begrijpelijke onrust in La France en moet je het in verband brengen met een werkeloosheid, die hier al meer dan 50 jaar boven de 8% ligt?
De Gelen hebben veel invloed op het politieke klimaat en zowel ultra-links als ultra-rechts vissen in deze vijver vol onrust.
Blijven ze actief en groeit hun aanhang of is die alweer aan het verdampen? Zoals dat eerder gebeurde in de sociale geschiedenis van het complexe Frankrijk?
De toekomst moet het ons leren...
Leon de Marsilho, april 2019
Ze waren in het begin met vele tienduizenden in de straten; nu zijn het er nog 30 à 40-duizend in heel Frankrijk (waarvan ca 40% zich in Parijs toont).
Ze willen zich organiseren en aan de EU-parlementsverkiezingen meedoen. Maar gaat dat echt gebeuren?
Macron en de zijnen trachten te begrijpen wat ze willen en nemen aan dat het gaat over "meer koopkracht" en "het referendum op initiatief van burgers, het zogenoemde RIC".
Ervaren franse politici roepen de regering op deze signalen zeer serieus te nemen: Giscard D'Estaing zei dat recent met nadruk.
Is het een begrijpelijke onrust in La France en moet je het in verband brengen met een werkeloosheid, die hier al meer dan 50 jaar boven de 8% ligt?
De Gelen hebben veel invloed op het politieke klimaat en zowel ultra-links als ultra-rechts vissen in deze vijver vol onrust.
Blijven ze actief en groeit hun aanhang of is die alweer aan het verdampen? Zoals dat eerder gebeurde in de sociale geschiedenis van het complexe Frankrijk?
De toekomst moet het ons leren...
Leon de Marsilho, april 2019
donderdag 4 april 2019
OUDERE BEN BLIJ: U BENT VAN DE LAST HAPPY GENERATION!
TEN GELEIDE..
Ik weet niet precies waarom, maar als ik wat wil schrijven (omdat ook ik wil blijven..), dan krijgt dat vaker een "testamentair tintje". Ik vermoed dat er wat schuldgevoel onder zit en/of een poging om "doen en laten te rechtvaardigen". Mogelijk heeft Petrus aan de Hemelpoort hier nog meer voor me in petto?
Het is niet nodig bezorgd over me te zijn, het toont hoe mensen van boven de 75 denken. Zij kregen tijd om "na te kaarten": een nieuwe "kwaal" in een sterk vergrijzend Europa. Dat bezorgd raakt over de onbetaalbaar hoge lasten van de vergrijzing en ontgroening, die mijn generatie voortbracht.
Wie, "van mijn generatie (= die van ná WOII)", beseft echt, dat die generatie een gelukkige was? We ontkwamen aan de verschrikkingen van europese wereldoorlogen, maakten een enorme welvaartsgroei mee en wisten het gezonde leven met zeker 50% te verlengen!
Objectief gesproken ben je dus "een gelukkige", al besef je dat nu pas omdat de wereld weer lijkt te veranderen in iets heel anders.. Als je dit beweert, besef dan ook dat je leefde in "het westen" en niet elders op de aardkloot, waar men veel heel anders zag en ziet..
Ik nader de 77 en in die tijdspanne zitten "al die 70 happy years". Dat staat in sterk contrast tot de periode van onze ouders- en grootouders, die liefst twee oorlogen meemaken moesten. Ik hoop niet dat ik nu gewoon denk "vroeger was het beter", wat vele ouderen concluderen.
Mijn jeugd was er een van "elke dag gaat het beter" en ieder verwachtte nog meer goeds. Ik groeide zorgeloos op, kon studeren en later ruim kiezen uit vele banen. Al mijn studievrienden konden dat en we deden het met verve en met de idee dat "alles nog beter zou worden".
Als ik nu mijn nazaten zie sappelen om hun toekomst te maken, zie ik een groot verschil. Wij hebben een fraai pensioen, ook al namen vele wat VUT en stopten vroeg met werken. Ik werkte tot mijn 53e en maar 20 jaar "voor een baas". Ik werd "eigen baas" worden op mijn 42e en kreeg "de tijd van mijn leven". Als een soort "ZZP-er", maar dan met een goed inkomen, dat ook genoeg ruimte voor een mooi pensioen opleverde! Er waren maanden dat er +35.000 gulden omzet binnenrolden al was het 6,5 dagen van de week flink werken. Maar elk jaar gingen we meer dan 5 weken op een ruime zeer aangename vakantie en we waren vaak in restaurants.
Wij profiteerden van de "wederopbouw en de kansen lagen voor het oprapen". Zo was het vaker in de historie: na afbraak en vernietiging moest alles opnieuw, wat veel makkelijker is dan in een rustiger periode goed en snel nog verder vooruit komen.
Zit er een diepere moraal in mijn levensgeschiedenis, wat kun je er uit leren? Is het gewoon "geboren worden op het juiste moment, bij de start van 70 glorieuze jaren? De fransen spreken over "les trentes glorieuses" aan het begin van die 70 jaren. Dit land profiteerde ook korter dan de noordelijke landen van Europa, lijkt het.
De erfgenamen gaan wat we nalaten "opmaken", al hadden ze soms de pech dat wij langer leefden dan ooit eerder! Onze fraaie jaren en ons patrimoine raakten een wamen aan een limiet. Gaan de komende 70 jaren anders verlopen?
Natuurlijk waren er niet enkel gelukkigen om ons: het leven brengt ook leed en ziekte mee. Maar de meerderheid ontsnapte beter dan ooit tevoren.
Welke indruk laten we achter bij onze opvolgers? Een positieve en "een om na te volgen"? De ontwakende volken in de wereld zien de westerlingen met hun honingpotten zeker als een wensdroom. De vele afrikanen die ik hier tegenkom, twijfelen hier geen moment aan..
Ik concludeer bescheiden dat "onze generatie voor vele, voor alles, een ideaal aangaf dat het nastreven waard lijkt". Dat verandert de wereld niet in een klap, maar toonde wel wat mogelijk is.
Wij schiepen een beeld van hoop voor vele, dat lijkt me de essentie van onze nalatenschap. Meer een mentale erfenis en materieel een wat beperktere.
Ik ben blij dat ik positief kan eindigen. Maar moet aannemen dat vele het anders zullen zien. Zeker zij die verder naar het zuiden werden geboren. Nu is het volop hun beurt, want het oude Europa is stervende.. Dat lijkt "de Werdegang" van de wereld te blijven, zoals de duitsers het zeggen. Dingen komen en gaan en andere volgen..
Amen.
Leon de Marsilho, maart 2019
Ik weet niet precies waarom, maar als ik wat wil schrijven (omdat ook ik wil blijven..), dan krijgt dat vaker een "testamentair tintje". Ik vermoed dat er wat schuldgevoel onder zit en/of een poging om "doen en laten te rechtvaardigen". Mogelijk heeft Petrus aan de Hemelpoort hier nog meer voor me in petto?
Het is niet nodig bezorgd over me te zijn, het toont hoe mensen van boven de 75 denken. Zij kregen tijd om "na te kaarten": een nieuwe "kwaal" in een sterk vergrijzend Europa. Dat bezorgd raakt over de onbetaalbaar hoge lasten van de vergrijzing en ontgroening, die mijn generatie voortbracht.
Wie, "van mijn generatie (= die van ná WOII)", beseft echt, dat die generatie een gelukkige was? We ontkwamen aan de verschrikkingen van europese wereldoorlogen, maakten een enorme welvaartsgroei mee en wisten het gezonde leven met zeker 50% te verlengen!
Objectief gesproken ben je dus "een gelukkige", al besef je dat nu pas omdat de wereld weer lijkt te veranderen in iets heel anders.. Als je dit beweert, besef dan ook dat je leefde in "het westen" en niet elders op de aardkloot, waar men veel heel anders zag en ziet..
Ik nader de 77 en in die tijdspanne zitten "al die 70 happy years". Dat staat in sterk contrast tot de periode van onze ouders- en grootouders, die liefst twee oorlogen meemaken moesten. Ik hoop niet dat ik nu gewoon denk "vroeger was het beter", wat vele ouderen concluderen.
Mijn jeugd was er een van "elke dag gaat het beter" en ieder verwachtte nog meer goeds. Ik groeide zorgeloos op, kon studeren en later ruim kiezen uit vele banen. Al mijn studievrienden konden dat en we deden het met verve en met de idee dat "alles nog beter zou worden".
Als ik nu mijn nazaten zie sappelen om hun toekomst te maken, zie ik een groot verschil. Wij hebben een fraai pensioen, ook al namen vele wat VUT en stopten vroeg met werken. Ik werkte tot mijn 53e en maar 20 jaar "voor een baas". Ik werd "eigen baas" worden op mijn 42e en kreeg "de tijd van mijn leven". Als een soort "ZZP-er", maar dan met een goed inkomen, dat ook genoeg ruimte voor een mooi pensioen opleverde! Er waren maanden dat er +35.000 gulden omzet binnenrolden al was het 6,5 dagen van de week flink werken. Maar elk jaar gingen we meer dan 5 weken op een ruime zeer aangename vakantie en we waren vaak in restaurants.
Wij profiteerden van de "wederopbouw en de kansen lagen voor het oprapen". Zo was het vaker in de historie: na afbraak en vernietiging moest alles opnieuw, wat veel makkelijker is dan in een rustiger periode goed en snel nog verder vooruit komen.
Zit er een diepere moraal in mijn levensgeschiedenis, wat kun je er uit leren? Is het gewoon "geboren worden op het juiste moment, bij de start van 70 glorieuze jaren? De fransen spreken over "les trentes glorieuses" aan het begin van die 70 jaren. Dit land profiteerde ook korter dan de noordelijke landen van Europa, lijkt het.
De erfgenamen gaan wat we nalaten "opmaken", al hadden ze soms de pech dat wij langer leefden dan ooit eerder! Onze fraaie jaren en ons patrimoine raakten een wamen aan een limiet. Gaan de komende 70 jaren anders verlopen?
Natuurlijk waren er niet enkel gelukkigen om ons: het leven brengt ook leed en ziekte mee. Maar de meerderheid ontsnapte beter dan ooit tevoren.
Welke indruk laten we achter bij onze opvolgers? Een positieve en "een om na te volgen"? De ontwakende volken in de wereld zien de westerlingen met hun honingpotten zeker als een wensdroom. De vele afrikanen die ik hier tegenkom, twijfelen hier geen moment aan..
Ik concludeer bescheiden dat "onze generatie voor vele, voor alles, een ideaal aangaf dat het nastreven waard lijkt". Dat verandert de wereld niet in een klap, maar toonde wel wat mogelijk is.
Wij schiepen een beeld van hoop voor vele, dat lijkt me de essentie van onze nalatenschap. Meer een mentale erfenis en materieel een wat beperktere.
Ik ben blij dat ik positief kan eindigen. Maar moet aannemen dat vele het anders zullen zien. Zeker zij die verder naar het zuiden werden geboren. Nu is het volop hun beurt, want het oude Europa is stervende.. Dat lijkt "de Werdegang" van de wereld te blijven, zoals de duitsers het zeggen. Dingen komen en gaan en andere volgen..
Amen.
Leon de Marsilho, maart 2019
Abonneren op:
Posts (Atom)