DE BORRELTAFEL, DE WERKELIJKHEID EN HET POPULISME…

agora uit de oudheid

Ik zie hier een verband tussen,  dat mij ook nogal actueel lijkt.

Elk mens heeft,-het kan niet anders-, over wat om hem heen gebeurt, een mening en een oordeel. Dat is nodig om in “balans te blijven” en, je omgeving verwacht dat ook van je. Niks normaler dus dan babbelen over “wat er gebeurt, wie iets deed of net niét deed en wie schuld of roem toekomt”. Meestal praten mensen met elkaar in de sfeer van een gezellige ontmoeting of van ontspanning op hun werk, in hun vriendenkring of in de familie. Ik noem dat voor het gemak nu even: “de borreltafel of het koffie- of theekransje”. Het is heerlijk om wat badinerend alle narigheid of pikanterie door te nemen. En het lucht vaak ook op.  Zo komt een stuk van wat “de publieke opinie” heet, vaak tot stand, stevig gevoed door de (commerciële) media. En het is nu vaker het vermaledijde mechanisme, dat ons er toe brengt de werkelijkheid zwaar “te over-simplificeren of niet te willen kennen of te (willen) doorgronden”. Omdat ze, helaas, veel complexer en weerbarstiger is om de achtergronden in een vlotte babbel of snelle “explicatie” even te debiteren. Helaas!

Daarbij komt, dat de drukke mens erg weinig tijd heeft (of neemt, het blijft een keuze!) om wat meer te weten te komen wat er “achter de dingen zit”. Dat is ook niet alle mensen gegeven zoals we weten, en daarom vinden populisten met hun goedkoop gebral en “inlikkerij” ook steeds meer gehoor en bijval. Zo krijgen we steeds meer “kritiekloze schapen” die achter elkaar aan tippelen. Dé voedingsbodem van de schare aan opportune politici…en in bijna alle partijen..

Daar moet natuurlijk een tegenwicht tegen zijn, want dat is op den duur superlink. Dat moet, voor een niet onbelangrijk deel, uit de groep komen, die nu wel eens badinerend ”de intelligentsia” heet. Bijna een diskwalificatie, tegenwoordig. Want als er in de publieke opinie en de media niet ook een kritische rem zit, wordt de controle op die verdwaalde en scorings-geile politici (die we zelf kozen!), veel te slap. Immers een parlementslid controleert de regering maar... wíj controleren “ons” parlement. Dat is “des democratie’s kern”. Valt dat teveel weg, dan is de baan vrij voor populistisch stuntwerk, halve waarheden en bosjes vol  vóóroordelen.

Ik denk dat mensen, die “mochten”studeren (daar zat er ook veel overheids= belastinggeld in !) hier nadrukkelijk een extra-verantwoordelijkheid dragen. In het dagelijkse leven en ook op borrels en feestjes en dat “effe babbelen” gedoe. We moeten het elkaar in zaken die onze toekomst en welzijn aangaan, namelijk niet té gemakkelijk maken. En dus geregeld met elkaar het echte , en ook soms wat linke, debat durven aangaan.

Geen debat van “welles niets” natuurlijk (al kan dat ook leuk zijn), maar een debat vol argumenten van “waarom en hoezo”, naast het uitwisselen van opinies en oordelen.

Immers het oordeel van iemand kennen is wel leuk, maar de argumenten aanhoren is veel leuker. En ook veel leerzamer.

Zo werkt een democratie in zijn kern;  vroeger deden de Grieken (!) dat op de agora en nu ook nog in Hyde-park corner in Londen, op een zeepkist. Zo, en niet anders,  werkt de “controle op de democratie en op de politici”, en al eeuwen.

Nu de media deze rol minder dan ooit lijken te vervullen, moeten de intello’s weer wakker worden en meer tegenwicht bieden. Door achter de dingen te kijken, er over na te denken en ook niet enkel dát te lezen of te bekijken wat je tot “de goedkope shit” moet rekenen. Af en toe  shit aankijken is overigens goed “om de walging op peil te houden” (grapje). Ik bedoel gewoon “ ook te weten hoe het er feitelijk, in duistere kringen toe, aan toe gaat om ons heen”.

Natuurlijk heb ik makkelijk praten en al 16 jaar echt tijd om veel te lezen, te discussiëren en me breed te oriënteren, dat is een voorrecht en dat besef ik maar al te goed. Daarbij is “de wereld” ook mijn hobby en al heel lang; ook toen ik nog werkte.  De menselijke werkelijkheid vind ik de het boeiendste wat er bestaat. Een continu cabaret zonder entreekosten.

Ik ontmoet vaker, ook jonge mensen, die deze werkelijkheid ook biologeert en die uiterst curieus zijn naar de achtergronden. En die het ook een belediging vinden om “goedkoop vern…..” te worden. Want het is een echte belediging, dat door ons betaalde (maar ook gekozen!) mensen ons (lekker opportuun) knollen voor citroenen proberen te verkopen

Er bestaat ook maar één échte kracht daartegen, in een moderne democratie: dat is de publieke opinie, gevoed door mensen, die daar professioneel en fulltime of gewoon “tussen het werken etc. door”  de tijd voor nemen. Uit passie maar ook uit “verantwoordelijkheids-gevoel”. Al klinkt dit al weer erg elitair in deze tijd.

De sociale controle op de manipulatie van de opinies is even hard nodig als het oog van de gewone burger, die zich iets aantrekt van wat er om hem heen gebeurt op het gebied van “sociaal en fatsoenlijk gedrag”.

Doen we dat té weinig dan krijgen we , net zoals de roep om meer politie bij toenemend wangedrag in de maatschappij, meer populistische partijtjes en politici die “ de leuke markt van het opportuun scoren” ontdekten en daar hun garen spinnen.

WÍJ zijn de kwaliteitsbewakers van onze democratie en dat moeten we echt niet uitbesteden! Je kijkt toch óók zelf naar de mensen waarmee je leeft en denkt daar ook over na om te zorgen dat het niet uitloopt op een zootje ongeregeld?

Wel, doe dat dan ook wat breder en hou de “massa wakker” opdat we niet straks in de bak zitten of ons moeten verstoppen omdat we tegengas gaven. Zie Syrië, Iran, Rusland, Venezuela , de VS met zijn Tea-party en ook Nederland met zijn veel (te) “vrije politici” en waar ook halve gekken politici bedreigen of voetballers, bestuurders, brandweerlieden, politie en ambulancepersoneel en intussen ook journalisten en cabaretiers… 

Omdat de boze krachten daarvoor de ruimte “aan” voelden, nee kregen, door het ontbreken van de stemmen van het “gezonde verstand “dat zich niet alles laat wijsmaken”. Wij zijn zélf degenen die de mentale gezondheidszorg moeten leveren van ons politieke systeem. Dat is echt niet “voor 4 jaar uitbesteedbaar”.

Dus nou niet wéér cynisch worden , nee, doé er iets aan, als u er wat aan KUNT doen of, eigenlijk, zou “moeten doen”. Gewoon uit fatsoen en respect voor een vrije en leefbare wereld. En hou op met dat gezanik over foute politici en bestuurders: die heeft u er zelf neergezet dan wel heeft u zelf het “klimaat voor laten ontstaan” waarin dat zo kon!

Wilt u een betere wereld? Wel, doe er dan dus zelf méér voor of áán. Ú bent zelf de oplossing en niet “die anderen”! Dat zijn we veel te veel vergeten en zie nu… om u heen, naar die graaiende massa die maar niet genoeg kan (kon?) krijgen….

Maar,

in Marseille was dit weekend van 9/11, de G7, met een ware legermacht aan CRS-politie in de Vieux Port. De  resultaten waren desastreus. Dat werd niet direct zo aan “de pers“ verteld, maar stond uiteraard wel in de “betere bladen”. Grote herrie tussen de Europeanen onderling en ook tussen de EU-landen en de VS met China…. Dit is natuurlijk véél erger dan wat u hierboven las, en ik wilde het eerst ook liever niet “mee-bloggen”, maar ja….

De grieken , een belangrijk volk voor onze joods-christelijke (hellenistische) cultuur en één  der bakermatten van onze beschaving, lukte het nu een twééde keer om ons flink te imponeren. En wij waren de sukkels die dat toelieten, ondanks veel waarschuwingen en wat we echt wél wísten. Dat kwam door onze toenmalige roes van “die bomen (lees de schulden) die tot in de hemel groeiden”.  Nu is de hemel niet meer blauw en eindeloos en een Europese bankencrisis à la Lehmannn Brothers staat voor onze deur (zeggen Lagarde van IMF en Bernanke uit Washington). Terwijl  Trichet  die, nu hij ook nog zijn (Duitse) topeconoom in de ECB verliest,… moet zien hoe de beurzen, en speciaal de bankaandelen, fors kelderen. Angela is thuis politiek ook bijna failliet, en wij waren economisch, intellectueel en cultureel nog nooit zo ver weg van onze “Amerikaanse bondgenoten”. Zij kozen zelf voor nóg een rondje “stimuleren” en wij enkel voor zeer fors bezuinigen.  Merkel heeft, -zeker na het verbod van het Hooggerechtshof op “deelname van Duitsland aan Europese schuld”-,  psychologisch al gekozen. En dus stottert nu de Europese duo-motor als nooit tevoren. Nederland en Finland, beide met ultra-rechtse gedoogpartijen, volgen noodgedwongen (áls je puur naar de ping-ping kijkt!), het duitse spoor. Het klinkt nog te dramatisch om nú te zeggen,  dat 9/11 van het jaar 2011 ( =9/11--11) de “World Trade Center-Day van de EU” was. Toch werd, vrees ik, op deze dag de bijl echt aan de wortels van een verenigd Europa gelegd.  Nu rest enkel nog het zwartepieten over wié de schuld krijgt; en dat duurt in de politiek altijd even. Ons toeschouwers,  wacht: uithuilen, de schade betalen en.. opnieuw beginnen.  Weet u, geloof me maar liever niet en bidt dat Ú gelijk krijgt. En “don’t shoot the pianoplayer”, want hij speelt enkel weer andermans muziek.   

Ich habe Fertig!

Maar natuurlijk verdienen we allemaal, weer héél mooi weertje!

Leon de Marseille, sept. 2011