DEMOCRATIE, RECHTEN EN PLICHTEN

DEMOCRATIE,
            RECHTEN + PLICHTEN
                         EN OVERHEIDSBEDRIJVEN


NA 6 DAGEN STAKEN:  150 MILJOEN VERLIES SNCF + TOERISME 200 MILJOEN..

In een parlementaire democratie kiest het volk zijn parlementariërs (en soms president) die de regering vormen. Het parlement 
controleert en maakt de wetten. Tussen de verkiezingen moet het kiezersvolk natuurlijk zelf zijn parlementariers in de gaten houden!
De overheid is er om ons te beschermen en alles wat is besloten uit te (doen) voeren. Daartoe richt de staat soms zelf bedrijven op, omdat de private sector sommige voorzieningen niet rendabel kan exploiteren of omdat de staat die voorzieningen van strategisch belang acht.
Zo werden (ook) in Frankrijk de oorspronkelijke lokale, kleine treinbedrijven, de lokale energie- en waterbedrijven etc. door de staat opgekocht. En zo ontstonden daaruit SNCF (spoorwegen) en EDF/GDF (electra, gas), Areva (nucleair), Air France en andere staatsbedrijven..
De staat is dan meestal de monopolist in die markt. Wat vereist dat de staat zelf zorgt voor efficiente bedrijfsvoering, innovatie en modernisering, want de louterende marktwerking ontbreekt. In een open markt voorziet de concurrentie daarin. Dus moet de staat bij zó' n keuze dubbel passen op zijn bedrijfsvoering.
In Europa werden overal transport-, energie- en water-bedrijven geprivatiseerd. In de EU werden zelfs de landgrenzen in markten opgeheven: zie de autowegen, de startbanen, de havens en de rails die toegankelijk werden voor bedrijven/personen uit alle bevriende landen. Om de markt nog te vergroten en nog efficienter te maken. Zie hoe de prijzen zakten, de volumes toenamen en de koopkracht overal extra steeg. 
Zo niet bij de franse staatsbedrijven die nog bestaan 25 jaar nadat elders alles is geprivatiseerd. Omdat "de service publique" er tot een ware heilige koe werd opgepoetst. 
In deze publieke services vonden radicale vakbonden effectieve wegen  om benoemingen, arbeidsvoorwaarden stevig naar hun hand te zetten. Met als mogelijke super-stunt het bijna 100% platleggen van de services! Alle burgers worden indien nodig, gegijzeld om de mooie dingen voor (enkele!) ambtenaren, op te eisen.

ZE KOMEN DEMONSTREREN PER TREIN.. GRATIS

Tegen deze vergaande inzet van het stakingsrecht, moet het staatsmanagement zich dan  
indekken. En voorkomen dat 80% van de treinbestuurders, piloten, kerncentrale-bewakers fanatieke vakbonds-leden zijn. Want zo kunnen ze  , -zie nu weer bij SNCF-, 20% stakers hebben en tegelijk 80% stakende treinbestuurders! En plat gaat de hele boel! 

Het lukte enkele vakbonden om dit, -ondanks de managers die dat natuurlijk wisten-, te fiksen. Waardoor een bijna onveranderbaar transport- en energiesysteem ontstond, door onvoldoende 
"opletten" van top-ambtenaren, politici en parlementariërs. En dat tijdens tientallen regeringen van diverse politieke kleur.
Opgemerkt moet worden dat de regering Sarkozy een wettelijke "minimum-service" instelde tijdens stakingen. Wat zeker hielp, maar onvoldoende blijkt.
Zo kan het weer gebeuren dat een enorm staatsbedrijf, -vitaal voor de landseconomie-, tot een "lame duck" wordt. Het het mooie Frankrijk is opnieuw in rep en roer, met straten vol betogers en massa's politie-agenten moeten alles, zo vredig mogelijk, in goede banen leiden.

GARE SAINT CHARLES:KAARTJESVERKOOP OP SLOT...

Toch lijkt er iets ten positieve te veranderen: de deelname aan staking en betogingen neemt, -na 6 stakingsdagen in 3 weken-, gestaag af! (SNCF tot ruim 20%!). Dus werden inderhaast andere CGT-protesteerders gecharterd bij EDF/GDF, de universiteiten, de ziekenhuizen en zelfs pensionados liepen in manifestaties mee. Zoals altijd liepen de cijfers over "de aantallen op straat" liefst een factor 10 uiteen. De pers liet voor het eerst onafhankelijk en professioneel tellen en zo kwamen we daar eindelijk echt achter! 
In Parijs liep één recente demo iets uit de hand. Maar de schade door bezetting van de uni Paris Tolbiac, -zo stelde men na de ontruiming vast-, liep in de honderdduizenden euro's..
De stakingsleiders spraken na de magere opkomst over "verbreding van de deelname" en " een groeiende lust tot protest". Al leek de onlust eerder te groeien in de zwaar geplaagde bevolking.. 
Vele vragen zich af wat nu echt speelt en hopen dat de meerderheid achter Macron groeiend is. Dat meer en meer fransen inzien dat het zo echt niet verder kan. Temeer, omdat het parlement in stevige meerderheid achter het SNCF-hervormings-plan ging staan. Waarover weinig bericht werd: de opgeklopte straat leek even belangrijker dan de volksvertegenwoordiging..  
SNCF-ers weten goed dat Deutsche Bahn, de Italianen en de britten klaar staan om met hun treinen ook de fransen, -en ook in Frankrijk-, te gaan vervoeren. Hun kansen zijn groot tegen een veel te duur SNCF en dat kan de CGT de genadeklap bezorgen.
Wat we zien lijkt de ondergang van een radicale vakbond met communistische wortels: de laatste in Europa. Die deed het overigens niet slecht: salarisnivo's 30% boven die bij andere spoorbedrijven en een pensioenregeling die nog nergens vertoond is. 
Maar het werd ook de ondergang van het bedrijf dat per trein-kilometer 30% duurder is dan de aanrukkende concurrentie. En dat met een schuld van +50 miljard, de franse staatsschuld over de 100% gaat drukken!  De totale balans is schokkend: Areva (Energie) moest door staat en EDF worden gered, Air France (ook nog stakend nu) is nationaal kleiner dan Ryanair, EDF draait met tientallen stokoude kerncentrales, de nieuwe EPR's zijn zeer duur en lopen nog niet en men ligt zwaar achter met duurzame energie...

Het zo verfoeide Brussel bracht de concurrentie alsnog in sterke positie! Waar Europa met zijn EU al niet goed voor is!
En tot onze verbazing ontdekken we dat open concurrentie zelfs de democratie kan redden!


Leon de Marsilho, 22 april 2018