Totaal aantal pageviews

vrijdag 17 april 2015

WINKELEN IN MARSEILLE, ALS IN JE JEUGD (1)


 HIER LIGT ONZE JEUGD NOG IN OUDE WINKELS..

EEN VAN DE OUDSTE......
 
  
EEN RESTANT VAN DE OUDE, CHARMANTE MIDDENSTAND..
Op vandaag verliezen vele winkels het helemaal van het kopen via Internet. In La France wordt al meer dan 50% van aankopen zo gedaan. En dan is het dus weg winkels en de pakjestransporteur en de internetshop danken u. Daarom zie je in vele grote steden nu iets van 30% van de winkels sluiten… De pokken van de vooruitgang, tekenen de oudere winkelstraten, ook in Marseille. Immigranten (hier maghrebiens en chinezen) kopen de sluitende winkels voor een prikje over en maken daar hun super-lowcost-outlets.
 

DEZE ZAG JE VROEGER OOK IN NEDERLAND

In meestal weinig fraaie winkels: in de pers sprak iemand van “verkopen vanuit een garage”. Er zijn weer eens ingrijpende veranderingen in de winkelsector, de  middenstand gaat het niet overal meer goed...
 
OUD KINDERSPEELGOED BIJ EMPEREUR (Mars.)

Maar in Marseille, -de grote havenstad die al bijna 30 eeuwen leeft op de golven van de wereldhandel-, is er nog een ander effect aan de orde. Deze stad ging al vaker van schatrijk naar straatarm; bijvoorbeeld na WOI. De rijke koloniale periode van ca 1830 (met vooral koloniën in Afrika en Zuid-Azië) tot begin WO I, kende zijn top zo rond 1860. Nu dus 150 jaar terug..

In Marseille zijn er nu nog een ruim dozijn winkels hier “overgebleven” die al meer dan 100 jaar bestaan. En in min of meer “ongeschonden” toestand. Soms is de huidige eigenaar zelfs nog een telg uit de familie van de oprichter.

OUD MAGHREBIENS RESTAURANT: MMMMM! 
 
Toen ik dat door kreeg mede ook via een kranten-artikel kon ik het natuurlijk niet laten om, -gewapend met mijn camera en wat “flux-de-bouche”-, een ontdekkingstocht te maken in het stadscentrum. Langs een rij van oude chapelleries (hoedenwinkels), een “herboriste” (kruidenwinkel), een lijstenmaker, een “quincaillerie” (huishoudelijke artikelen), een wapenhandelaar (voor de jacht en … andere bloedige zaken), een zeer fraaie patisserie met  salon de thé in grote stijl… En andere zoals librairies (boekenwinkels), een oude “imprimerie” (stempelwinkel) en een handel in olijfolie. Want de beroemde Savon de Marseille was (en is) voor 70% olijfolie…
MONUMENT  MARSKRAMERS
MAMA DE MARSKRAMER
Immers, deze stad in haar rijke tijd mooie kleding nodig, lekkere dingen om deftig op te eten en te drinken,ook prak-tische reisinfo natuurlijk (voor toe-isten en verre reizigers), wapens (want om de stad was er ook wild), genees-krachtige kruiden voor de santé, ook de lijstenmaker (want de rijken waren ook dol op tableaux), een stempelmaker (de zakenlieden stempelden ook hun paparassen) en huishoudelijke spullen van allerlei soort. Voor de keuken, de tuin en andere menage-zaken; die hier quincaillerie heten..
DE ROLEX EN CARTIER VERKOPER VANOUDS..
Mijn bezoeken waren voor het grootste deel zeer prettig en inte-ressant. En ik ontmoette ook trots wat oud-deftig volk en had ook enkele typische ervaringen. Zoals: foto’s maken in de wapenshop, en dat  mocht ik niet.. Wat ik ook maar probeerde: het bleef:  njet…
Ik zocht ook naar een  winkel die net verkocht bleek te zijn… Dus zag ik enkel de moderne opvolger op die plek. Maar er was nog een laatste teken van de voorbije tijden.. Hier had men de ongelijke strijd tegen "de tijd", gestaakt..
 
OEROUD HOTEL BIJ DE VIEUX PORT
Je ziet een portie mooie oude charmante, ook deftige en trotse en ook best zuinigheid natuurlijk. Tegenwoordig spreken we dan van "onderhouds-achterstand” . Meestal voel je trots voor het roemrijke verleden. En soms ook wat aarzeling tegenover die oudere buitenlandse snuiter. Wie weet was ie wel de grootvader van een inbrekersfamilie nu die “une reconnaissance” uitvoerde… Maar het werd vooral  zeer interessant, amusant en ook “émouvant”…  Als je voor iemand als persoon en voor zijn dagelijkse leven belangstelling toont, kom je nooit verkeerd aan. Iedereen voelt zich dan vooral ook vereerd..

Ik neem u mee op een zwerftocht van enkele dagen. Vooral rondom de Vieux Port. Alles was met gemak te voet te doen: ook voor u als u wilt volgen…. Opnieuw bleek ook dat je jaren “langs de mooiste dingen kunt lopen”. Omdat ze wat verstopt in kleine straatjes schuilen.  Die moet je echt zoeken en dat krantenartikel in La Provence hielp me daarbij.

 


Laten we nu beginnen met de “kortste” bezoeken.

De lijstenmakerij LA PALETTE D’OR (“COULEURS ET  VERNIS”) in de Rue Republique…, sloot twee maanden geleden. Zo’n 185 jaar na de opening in 1830…. Zie dus daarom de “opvolger” op de foto. Én iets van de oude “zaak”, dat nog op de 1e etage was te vinden!
 
DE NIEUWE + OPSCHRIFT VAN DE VOORGANGER
Ik vond de winkel ze terug dank zij de buurman-winkelier. We spraken even over de oudere die was vertrokken. Geen opvolger en natuurlijk zelf nu met “retraite”. De buurman zei dat hij deze zaak had zien “couler” (= ten onder gaan). Hij zei het met veel spijt… dus ik was te laat en miste zeker iets moois….
  
1e ETAGE: DAAR WOONT DE OUDE EIGENAAR NOG

 

 

 
 
ATELIER GATIMEL (1830),
Rue Paradis
Dan het korte bezoek aan de oude wapenhandelaar “Atelier Gatimel” in de oude winkelstraat Rue Paradis. Een werkelijk prachtige zaak met veel interessante artillerie, richt-optiek, messen, en munities.
 
NIET ENKEL VOOR (GROOT) WILD..
Zelfs oude Win-chesters waren er en ik leerde dat tegen-woordige vele oude beroemde geweren worden nagemaakt! Maar de zetbaas was onverbiddelijk: de baas wilde geen foto’s van zijn fraaie collectie. Men vrees-de natuurlijk dat ik misschien in de nacht terug zou komen..
Ook al ben je geen kenner de collectie maakt best indruk en zal ook doen verbazen. Deze industrie bloeide in elk tijdsgewricht en dat is hier ook te zien. 
BINNEN IS ER OOK NOG VEEL MODERNERS! 
Dus moet u het helaas doen met de "buitenkant". Natuur-lijk ga ik ooit terug om nog eens met de baas te spreken.. Dan moet het lukken om iets van de inboedel vast te leggen.. 
 




Op nu naar het serieuze werk, wat veel genoegen opleverde!

DICHTBIJ: LA CUISINE DE MAMAN VOOR IMMIGRÉS
 
 
 
 
 



EMPEREUR (1828), Rue d’Aubagne


HET ECHTE WINKELMUSEUM VAN MARSEILLE


VOOR NOSTALGISCHE GRAND-PARENTS
Als je de diverse winkels van Empereur bezoekt die hier al sinds 1827 zaken doen (niet ver van de Rue de Rome), met zijn 1000 m2 vol met huishoudelijke zaken, tuinspullen, “drogerie à l’ancienne” en zelfs oud kinderspeelgoed. Veel oude echt originele artikelen om oude huizen in stijl te restaureren. En oud speelgoed en huishoudelijke spullen: exacte kopieën van de oude voorgangers.
Een ware reis door de tijd die u nog zelden kunt maken.
 

HIER BELAZERT MEN JE NIET..

 
  
VOOR UW ANTIEKE STEK...

De zesde generatie is hier aan zet na 187 jaar. Met een assortiment van 50.000 artikelen waarvan er enkele honderden al meer dan 100 jaar hier worden geleverd! Het is een waar museum van het dagelijkse leven gedurende 1,5 eeuw! Voor ouderen ook een tochtje door de jeugd van het eigen leven… Van je kinderjaren tot die van je grootouders.
 
ALLES VAN UW GROOTOUDERS IS ER 

 
 
 
 
 
 
 
HANG- EN SLUITWERK VAN OPA

 
 
 
 
 
 
 
ELECTRA SPUL VAN VROEGER...

 
 
 
 
 
 
 
PRACHTIGE ORIGINELE VOORGEVEL...

 
 
 
 
 
 
 
AU COMPTOIR 

 
 
 
 
VOOR UW KLEINKINDEREN EN UZELF

 
 
 
 
 
 
 
 














LA MERCERIE CAT (1856), Cours Saint Louis

 
ALLES VOOR HANDIGE OMA'S 

 
Wij zeggen wel “band en garenwinkel”, en als u binnenstapt ziet u waarom. Overal knopen, band en garens, naalden etc. en nog meer wat mij als leek geheel ontgaat.

ALLES IS ER NOG ...
Alles ook opgeslagen ‘à l’ancienne”, tenminste dat was mijn indruk. Dames vragen hier advies en maken hun keuzes uit deze aloude textielproducten. Die je nodig hebt bij het produceren en onderhouden van kleding en woningtextiel. Neem dus ook uw ouders mee om alles te kunnen begrijpen. Dat vereist een zeer gevorderde leeftijd.

NAALD EN DRAAD ....
Men vond mijn vraag om enkele foto’s te maken lichtjes indis-creet: dus was ik na vier shots weer buiten. Maar vervuld van eerbied voor een oud vak dat marskramers al uitoefenden. Die met hun kist op de rug de boeren bezochten: marskramers was de benaming. Hun “kraam” op hun rug en zij “op mars”. Vaak waren dat joodse mensen, want die moesten wel hun heil zoeken in “de ambulante handel”.

ALLE KLEUREN EN MATEN ...
Omdat ze van de gilden waren uitgesloten. Vandaar de uitdruk-king: de wandelende jood… Die ook vaak boeken verkochten… En zeker ook bijbels en andere christelijke lectuur.. Ook alma-nakken, band en garen, medi-cinale  wondermiddeltjes, etc. .

 

 LA LIBRAIRIE DE LA BOURSE (1876), Rue Paradis

DAAR KAN IK NIET ZOMAAR VOORBIJ LOPEN ..

 
 Het is een vierkante ruimte overvol boeken, houten rekken met ladders… zoals het hoort. Door de ouderdom zijn er nogal wat tegels van de vloer die bewegen… Wat best lekker aanvoelt als je een kwartiertje in een mooi boek staat te lezen hier..

PRENTEN, KAARTEN EN BOEKEN ..
OOK LECTUUR VOOR HOGERE SFEREN
De sfeer is zoals het hoort…en de ontvangst is zeer vriendelijk. Foto’s nemen is geen probleem en een babbel, wel, heel graag! Terwijl klanten komen en gaan loop ik voorzichtig rond en zie de specialisatie van deze librairie. Hier gaat het vooral over kaarten, globes van aarde en hemel, reisboeken, gidsen etc. ..

Vanouds was het dé plek waar reislustige uit de stad maar ook bezoekers/toeristen, hun info verkregen. Over Marseille is de info ook best apart te noemen en als u van verassingen houdt, dan zit u hier goed. De etalage is getrouw aan wat er achter zit: oud, authenticiteit, stoffigheid en een “antiek” sfeertje.
 
EN NATUURLIJK INTERNATIONAAL! 
De eigenaar is een uitstekende conversatiepartner zoals dat bij boekenmensen hoort te zijn. Al gauw nemen we “de wereld” even samen door. Snel zijn we bij het onderwerp: de relatie van La France et Les Pays-Bas… Kenners weten dat deze beide dé machtigen op de wereld waren in de 17e eeuw. Vooral op het water en zowel in Europa als in het verre oosten.. La Guerre de Hollande, was dus al gauw hét onderwerp: we waren gewelddadige  concurrenten in die dagen. D’Artagnan verloor zelfs het leven voor de muren van Maastricht… Maar zijn troepen kwamen de stad snel binnen, mede omdat ze Vauban, de grote franse vestingspecialist, ook meenamen. Die zag meteen de zwakke plekken in de defensie…
Uiteindelijk speelde dit oude conflict nog een rol toen de Vlamingen les Pays-Bas verlieten in 1830,  met hulp van de fransen…  Zo’n 15 jaar na Waterloo…
 
ALLE KAARTEN EN PRENTEN VAN MARSEILLE
Zo’n bezoek aan een librairie met een boeken-erudiet er in is een waar genot. Voor iedereen die van de mensen en hun geschiedenis houdt. Ga er heen zolang het nog kan, want het lijkt er op dat de zaak met het pensioen dicht zal gaan óf zal worden gerenoveerd… En dan weet je nooit wat er met de oude charme gebeuren zal …



LA CHAPELLERIE (1900),
Cours Saint Louis

ALLES VOOR HET BEDEKTE HOOFD..

In Frankrijk spreekt men nu nog van “ l’art de porter le chapeau” . De liefhebbers gaan dan ook nu nog naar “L’Élegante” de chapellerie in Hausmannstijl, die in 1924 nog een modisch zetje kreeg van ene Jacqueline Vinson die deze zaak uit 1900 wat optilde.
 
HOEZO IK KON NIKS VINDEN? 

EN NOG MEER......
Met haar nicht tracht deze het neergaande tij te keren en ze bereizen heel Europa om nieuwe hoeden te vinden. In 2000 gaan ze met pensioen en hun opvolger gaat met een bijna ongewijzigde winkel verder.  
 
 
 
 
 
 
90% IS VOOR DE DAMES....






MAAR OOK AMERICAN SPIRIT VOOR DE MAN
Hier is men ook keigoed in adviseren, over het internationale assortiment. Van de franse beret basque tot aan de Amerikaanse Stetson.. Als u naar buiten gaat bent u van aanzien veranderd zowel wat uw kennis van hoofddeksels betreft als ook van uiterlijk.. Als men u een exemplaar verkocht van de uitzonderlijke collectie…


ER ZIJN ER TWEE....
 

Tot zover voor de eerste ronde. Hieruit kunt al al best een mooie keuze maken. En waarom niet een lunchstop gemaakt in de Vieux Port. Met een apero-tiefje bij La Samaritaine? Het restant van dat oude filiaal van deze keten dat nu een beroemde bar-café en (klein)  restaurant is geworden. Zeer internationaal, prima kwaliteit en ook zelfs met een keur aan garçons… Oudere wat discrete met soms een lichte arrogantie maar ook gezellige en zelfs een enkele grappenmaker.

Dus: Bon appetit!   


Er komen nog meer bezoeken in volgende edities van de blog. Want deze oude winkels bleken een ware ontdekking en een groot genoegen. Voor iedereen die weet dat terug gaan naar de beelden van je jeugd, dat oude brein goed doet. Het brengt veel goeds in herinnering, omdat ons brein gelukkig vooral het goede bewaart en het boze verzwakt. Dus u neemt geen enkel risico bij deze bezoeken.  

 

Leon de Marseille, 17 april 2015.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten